Είδος : Metalcore
Εταιρία : Century Media
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : 22 Απριλίου 2022
Οι παλαίμαχοι του γερμανικού metalcore επιστρέφουν μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας, με νέο δίσκο, την δέκατη τρίτη δουλειά τους. Το “Dystopia” έρχεται “χείμαρρος” που γίνεται “ρυάκι”… Η περίοδος του lockdown έφυγε και από ότι φαίνεται άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στην μουσική, μιας που πάρα πολλές κυκλοφορίες έχουν μία οργουελιανή – και με το παραπάνω – εσάνς. Το “Dystopia” δεν πάει καθόλου πίσω στο νέο trend που δημιουργήθηκε και μάλιστα μας το δηλώνει από την πρώτη στιγμή με το όνομα του.
O δίσκος ξεκινάει με το ομότιτλο, όπου συμμετέχει ο Christoph Wieczorek των Annisokay που “μοιράζονται” τα φωνητικά με τον C.Wieczorek να κάνει τα καθαρά. Το τραγούδι από το video clip μέχρι και τους στίχους “βρωμάει” αδερφές Wachowski στην metalcore εκδοχή τους, ενώ οι κραυγές του Adreas Dorner που ανοίγουν το τραγούδι θα σε μεταφέρουν στο μελλοντικό κόσμο του μίσους που δεν μπορείς να αποφύγεις. Τον καταιγισμό του “Dystopia” θα ακολουθήσει το “Ascend Of The Bless” που καταλήγει να είναι ένα ακόμη “arenacore” τραγουδάκι, που δυστυχώς δεν με τράβηξε. Σε αντίθεση με το “VirUS” που συμμετέχει ο Marcus Bischoff των Heaven Shall Burn που από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις ότι “τσακίζει” από την πρώτη στιγμή, top notch metalcore. Ακριβώς στο ίδιο επίπεδο κινείται και το εσωτερικά σκοτεινό “Phantom Pain”, το τέταρτο κομμάτι του δίσκου, μία αέναη μάχη του εαυτού μας με τις ψυχικές ουλές του παρελθόντος. Και εδώ αρχίζει το πρόβλημα του δίσκου, μία τεράστια κοιλιά, μέχρι τα δύο τελευταία τραγούδια του δίσκου που σκάνε, σαν καταποντισμός στην έρημο. Φτάσαμε αισίως – όπως φτάσαμε – στο δέκατο και προ-τελευταίο τραγούδι του δίσκου, το ανήσυχο για την πορεία της ανθρωπότητας και την καταστροφή του “σπιτιού” μας “Mother”, έρχεται σαν δροσερό νερό εν μέσω της Σαχάρας των προηγούμενων του δίσκου. Το “Mother” είναι μία από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου που θα συγκινήσει όλους τους λάτρεις τους ιδιώματος. Το closing track “The World Burns Everyone” μπαίνει σαν οδοστρωτήρας και κλείνει τον δίσκο και μαζί του την τελευταία καλή στιγμή του (όχι το bonus track ήταν και αυτό μέτριο)
Εν τέλει, ο δίσκος είναι αρκετά αδύναμος και πάσχει κυρίως στην μέση του, δεν σημαίνει ότι δεν έχει καλές στιγμές, όπως ανέφερα πιο πάνω ή και δύο πολύ καλά τραγούδια (“Mother” και “VirUS”). Αλλά δεν είναι για παραπάνω, γρήγορα ξεχνιέται και το μεγαλύτερο του πρόβλημα, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι τα clean parts του.
Site : https://www.calibanmetal.com/
Facebook : https://www.facebook.com/CalibanOfficial
Instagram : https://www.instagram.com/calibanofficial/
Twitter : https://twitter.com/calibanofficial
647 
