Είδος: Hard Rock
Δισκογραφική: Frontiers Music
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 12 Ιουνίου 2020
Έχω συχνά εκδηλώσει απερίφραστα την κούραση και αποδοκιμασία απέναντι στις τακτικές της Frontiers με αμέτρητα περιστασιακά προκάτ projects που μοιάζουν σαν στιγμιαίες σφυγμομετρήσεις της περίεργης, προβληματικής σύγχρονης μουσικής αγοράς. Δεν μπορεί όμως κανείς να αλληθωρίσει σε σημαντικές πρωτοβουλίες που έδωσαν χώρο και χρόνο σε καλλιτέχνες του παρελθόντος που έδειξαν να έχουν ακόμα λόγο ύπαρξης. Αυτή τη φορά ο καταλύτης της Frontiers μας φέρνει μια ανάσα από το νέο στούντιο άλμπουμ των θρύλων του Αμερικανικού, μυστηριώδους, εμπνευσμένου, ευφυούς, προοδευτικού και πάντα ανεκτίμητα μελωδικού hard rock, τους New Yorkers “Μπι”- “Οου”- “Σι”!!!
19 ολόκληρα χρόνια μετά την κυκλοφορία του “Curse Of The Hidden Mirror”, η υπογραφή τους με την Frontiers μοιάζει να ξεκλειδώνει και τα τελευταία εμπόδια, και τον ερχόμενο Οκτώβριο τα 14 νέα τραγούδια του “The Symbol Remains” μοιάζει να έχουν ενθουσιάζει πρώτα τους ίδιους που φρόντισαν με τα σχόλιά τους να έχουν θέσει ήδη πολύ ψηλά τον πήχη. Η Frontiers παράλληλα με τη δημιουργική επιστροφή του μεγάλου γκρουπ, έχει προγραμματίσει εννέα κυκλοφορίες με το όνομα του γκρουπ, τέσσερις από αυτές άμεσα και άλλες πέντε μέσα στον επόμενο χρόνο, με τις περισσότερες από αυτές να είναι live κυκλοφορίες. Μια από αυτές έχουμε ήδη στη διάθεσή μας, και είναι μια ιδιαίτερη συγκυρία εορτασμού των 40 χρόνων τους, στις 17 Δεκεμβρίου 2012, στο “iHeartRadio Theater” της πατρίδας τους, Νέας Υόρκης, μπροστά σε ένα περιορισμένο και ιδιαίτερα προνομιούχο ακροατήριο 200 οπαδών. Η συγκεκριμένη εμφάνιση είχε προγραμματιστεί στα πλαίσια της κυκλοφορίας του Boxset “The Columbia Albums Collection”, τώρα όμως έχουμε μια αποκλειστική και πλήρη κυκλοφορία της συναυλίας σε cd/dvd, blue-ray και βινύλιο.
Πέρα από το διαχρονικό δίδυμο των Eric Bloom και Donald “Buck Dharma” Roeser, ο Richie Castellano στα keyboards, αλλά και κιθάρες και φωνητικά, συνδράμει με βαρύτητα τα τελευταία 16 χρόνια, ο Judes Radino στα τύμπανα έχει κι αυτός την ίδια διαδρομή, ενώ στο μπάσο εμφανίζεται ο Kasim Sulton (Joan Jett, Meatloaf και σε πολλούς άλλους) τη θέση του οποίου σήμερα πια κατέχει ο βετεράνος συμπαίκτης τους Danny Miranda που επέστρεψε το 2017.
Όσοι έχουν παρακολουθήσει ζωντανά τους θρύλους του hard rock, γνωρίζουν με ανεξίτηλο τρόπο πως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αφορμές να ξεδιπλώσουν αυτή την υπέροχη μονομαχία εγκεφαλικής και σωματικής ψυχαγωγίας με έναν τρόπο που σε κάνει να σκέφτεσαι μεταφυσικά. Και βέβαια είναι εξαιρετικά δύσκολο για οποιονδήποτε να επιλέξει τι θα ήθελε να ακούσει από μια τόσο βαρύτιμη δισκογραφική προσφορά μέσα σε περίπου 63 λεπτά. Οι γιορτές απαιτούν συνήθως τις πιο ασφαλείς λύσεις και με κριτήριο την λύση ενός “Best Of” που θα εκφράζει ταυτόχρονα και την πολυσυλλεκτικότητα της έκφρασης του γκρουπ μέσα από τα χρόνια, το μενού στολίζεται με κάποια από τα πιο πολυακουσμένα αλλά διαχρονικά διαμάντια τους. Έχοντας απέναντι ένα κοινό που είναι αποφασισμένο να παραδοθεί άνευ όρων οι βετεράνοι αναπαράγουν κορυφές της καριέρας τους σα να τους γεμίζει ζωή και πίστη ένα αειθαλές πείσμα. Είναι φυσικά δύσκολο να αποτύχεις όταν έχεις τα μαγικά χαρτιά της μοναδικής σου τράπουλας στα χέρια. Αν θα προσπαθούσα με πολύ κόπο και επιλεκτική επιμονή να παραδεχτώ ποιες επαναλήψεις με τράβηξαν αμέσως, θα ομολογούσα πως η απόδοση του “Shooting Shark” είναι αποστομωτική ακόμα και για όσους κάποτε γκρίνιαξαν για τον ήχο του “The Revolution By Night”, ενώ η πολύπλευρη φύση του “Vigil” αναδεικνύει μοναδικά την πολύτιμη σχέση studio και live που έχουν πολλά από τα όχι και τόσο “προφανή” τραγούδια τους, ανοίγοντας τα χρώματα της νύχτας. Κοιτάζοντας καθέναν από τους υπόλοιπους τίτλους μπορείς να νιώσεις μονάχα μια γλυκιά ζήλια. Και αν σε φρενάρει το δεδομένο πως έχεις να κάνεις με ένα live του 2012, ενώ όλοι μας ξέρουμε καλά το επίσημο, δισκογραφικό, ζωντανό παρελθόν τους, μην αφήσεις καμιά πιθανότητα αμφισβήτησης να ρίξει σκιές.
Μπροστά σε μια επιστροφή που περιμένουμε με κομμένη την ανάσα, αυτό το live/best of θα μπορούσε να είναι ορεκτικό αν δεν ήταν τελικά η αδιαφιλονίκητη υπενθύμιση για το πόσο τεράστιο μουσικό κεφάλαιο είναι.
Website: http://www.blueoystercult.com/
Facebook: https://www.facebook.com/blueoystercult/
652 
