BLOSSOM DEATH

INTERVIEW

Σίγουρα μας χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι, ακόμη και εάν τα πράγματα έχουν χάσει την συνοχή και την σταθερότητα τους, υπάρχουν συγκροτήματα που πεισματικά αρνούνται να το βάλουν κάτω, προσπαθώντας να δώσουν ότι καλύτερο έχουν στην (gothic) metal σκηνή. Έτσι, μέσα σε αυτά τα πλαίσια ας καλωσορίσουμε τους Blossom Death και ας τους δούμε τι έχουν να μας πουν….

Καλησπέρα Blossom Death. Κάντε μας μια μικρή παρουσίαση του συγκροτήματός σας.
Καλησπέρα και σε εσένα Γιώργο, είμαστε οι Blossom Death και αποτελούμαστε από τον αρχηγό του συγκροτήματος, μπασίστα και frontman Κώστα Κατοίκο (ex Sorrowful Angels), την τραγουδiστρια και σύζυγό του, Μαρίτα Μακαρονίδη, τον συναθλητή του στο Ju-Jitsu και κεντρικό κιθαρίστα, Τάσο Γρυπαίο (ex Spitfire, Sound of Silence κ.α) και τον παιδικό του φίλο και ντράμερ Άρτζι Δεληγιαννόπουλο. Γενικά δηλαδή θα μπορούσαμε να μας χαρακτηρίσουμε και ως μία οικογενειακή μπάντα (γέλια).

Πού εστιάζετε τις βασικές σας επιρροές;
Δεν θα μπορούσαμε να σου δώσουμε μία απλή απάντηση σε αυτό, γιατί οι επιρροές του καθενός μας, είναι τελείως διαφορετικές, λόγω και των διαφορετικών ακουσμάτων μας. Για παράδειγμα ο frontman μας έχει καταγωγή από Αιτωλοακαρνανία και Καρδίτσα, οπότε όπως είναι φυσικό είχε μεγαλώσει με κλαρίνα (γέλια), μέχρι που έκανε την μουσική του επανάσταση στην εφηβεία κάνοντας τα πρώτα του βήματα με punk, thrash και heavy metal, έχοντας ως μεγάλο του πάθος την gothic metal (ειδικά Paradise Lost, Katatonia και Moonspell) και την black metal (με Rotting Christ, Dimmu Borgir κ.α.), ενώ ο θαυμασμός του για την southern rock προέκυψε αργότερα σε πιο ώριμη ηλικία.

Η Μαρίτα πάλι μεγάλωσε ακούγοντας κλασική-ορχηστρική μουσική, jazz, soul και ελληνικό έντεχνο, κάνοντας την δική της μουσική επανάσταση με (τι άλλο φυσικά;) τους Metallica, όπου από τότε δηλώνει φανατική οπαδός τους και γενικά λατρεύει τα συγκροτήματα του αμερικάνικου ήχου όπως οι Nirvana, Linkin Park, Evanescence, Three Days Grace, Slipknot και As I Lay Dying, με εξαίρεση βέβαια την ανάγκη της και για πιο ηλεκτρονικούς ήχους όπως Rammstein, Prodigy κ.α. Σαφώς όμως η αδυναμία της προς την Gothic Metal ήταν και ο συνδετικός κρίκος για την γνωριμία της με τον μπασίστα μας.

Ο Τάσος από την άλλη, από πολύ μικρή ηλικία είχε αρχίσει με Beatles, Led Zeppelin και Deep Purple, η αποκάλυψη όμως ήρθε για εκείνον όταν γνώρισε τους τεράστιους Joe Satriani, Steve Vai, Michael Shenker και Gary Moore. Πλέον ανήκει στο χώρο της progressive με κεντρική του λατρεία τους Dream Theater. Λόγω προφανώς της μεγάλης του εμπειρίας στην μουσική, τα υπόλοιπα είδη γι’αυτόν, είναι σαν να βάζεις πρύτανη να λύνει εξισώσεις πρώτου βαθμού (γέλια), πάντα όμως η μεγάλη του αγάπη θα παραμένουν οι Pink Floyd.

Τον ντράμερ μας γενικά θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε, ως την κινητή εγκυκλοπαίδεια του ευρύτερου χώρου της σκηνής μας (γέλια), το μυαλό του είναι σαν βιβλιοθήκη και γνωρίζει απίστευτες λεπτομέρειες για όλα τα συγκροτήματα που υπάρχουν σε όλα τα είδη, αν και συχνά πυκνά δεν παραλείπει να μας υπενθυμίζει ποια είναι η κρυφή του αγάπη, βάζοντάς μας ν’ακούμε στο κινητό του τραγούδια των Mötley Crüe.

Γιατί “Mistaken”,τι θέλετε να δηλώσετε και ποιες είναι οι σκέψεις σας γύρω από την νέα σας δουλειά;
Χμμ… Mistaken… Εδώ μας δείνεις ένα καλό πάτημα, για ν’ανοίξουμε ένα μεγάλο κεφάλαιο της ιστορίας. Προς το παρόν θα αρκεστούμε να πούμε πως λίγο πολύ όλοι εμείς που ανήκουμε σε αυτή την μουσική “κοινότητα” είμαστε κατά κάποιο τρόπο παρεξηγημένα “παιδιά”. Μην ξεχνάμε πως, μέχρι να αρχίσει ο κόσμος να ανοίγει δειλά δειλά τις παροπίδες του στο “διαφορετικό”, πέρασαν αρκετά χρόνια που θεωρούμασταν περιθωριακοί, άπλυτοί, αμόρφωτοι, αντιδραστικοί, επαναστάτες χωρίς αιτία, εγκληματικά στοιχεία, σατανιστές και τόσα άλλα κοσμιτικά που με ευκολία κατά καιρούς μας είχαν προσάψει, όλοι εκείνοι που το μόνο που τους ενδιέφερε στην τελική, ήταν να κατακρίνουν το “φαίνεσθαι”, αδιαφορώντας για το “είναι” στο οποίο βρίσκεται και όλη η ουσία των πραγμάτων. Και ακόμα έχουμε πολλά βήματα που πρέπει να κάνουμε ως πολίτες αλλά και ως ανθρωπότητα, μέχρι να θεωρήσουμε ότι κατακτήσαμε το δικαίωμα μας, στην ελευθερία του τρόπου σκέψης και έκφρασης, έτσι ώστε να μην χρειάζεται καν, να πρέπει να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Το ένα σκέλος του τίτλου είναι και αυτό. Το άλλο σκέλος είναι δυστυχώς ο πόνος που συσσωρευόταν μέσα μας για αρκετό χρονικό διάστημα, αφού πολεμούσαμε με την ίδια μας την συνείδηση για το αν πρέπει ή όχι, να αλλοιώσουμε τους εαυτούς μας, με βάση τα θέλω είτε των κοντινών μας προσώπων, είτε της κοινωνίας, ώστε να γίνουμε αποδεκτοί από τους άλλους. Ουσιαστικά θα λέγαμε πως τα μηνύματα που θέλουμε να περάσουμε στον κόσμο, σχοινοβατούν ανάμεσα στην προσωπική μας πάλη και στις κοινωνική διαμάχες γενικότερα.

Ακροβατείτε ανάμεσα σε δυο χώρους, το gothic και το metal, πώς το πετυχαίνετε αυτό και πού σκοπεύετε να τον οδηγήσετε αυτόν τον συνδυασμό;
Θα έλεγα ότι ακροβατούμε ριψοκίνδυνα ανάμεσα σε πολλούς χώρους, αφού όπως προείπαμε προερχόμαστε από πολύ διαφορετικούς χώρους. Ίσως όμως σε αυτό να βρίσκεται και η γοητεία του όλου εγχειρήματος. Μέσα στους Blossom όλοι είμαστε ελεύθεροι να ξεδιπλώσουμε την φαντασία μας χωρίς περιορισμούς. Ο καλλιτέχνης οφείλει να σκέφτεται και να πράττει έξω από τα τετριμένα, ανοίγοντας νέους δρόμους και στον υπόλοιπο κόσμο που θέλει να εκφραστεί.

BLOSSOM DEATH

Ποια είναι τα σχέδια σας από εδώ και εμπρός, ειδικά τώρα με τις ιδιαίτερες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, όσον αφορά κυρίως τα live;
Πρώτον να σεβαστούμε την ασφάλεια και να προστατεύσουμε την υγεία όλων μας. Δεύτερον να ολοκληρώσουμε την εγγραφή του δεύτερου album μας που είναι τώρα στα σκαριά και τρίτον να συνεχίσουμε τις live εμφανίσεις μας, όπου και όπως το επιτρέπουν βέβαια οι συνθήκες. Πίστεψέ με, είμαστε διατεθημένοι να παίξουμε και με μάσκες εάν χρειαστεί.

Γενικά από που αντλείτε την έμπνευσή σας, όσον αφορά το στιχουργικό κομμάτι, αλλά και την μουσική σας;
Με το στιχουργικό κομμάτι ασχολείται εξολοκλήρου η Μαρίτα, λίγο πολύ όμως πάνω σε αυτό αντικατοπτρίζονται τα μύχια της ψυχής όλων των μελών. Στα πρώτα μας κομμάτια, την σύνθεση της μουσικής την έχει κάνει ο κιθαρίστας Μάνος Γονιδάκης, που λόγω μεγάλου φόρτου εργασίας και συχνών επαγγελματικών ταξιδιών, παραμένει πια στην μπάντα σαν session member. Ως εκ τούτου, τον ρόλο αυτό της σύνθεσης τον έχει αναλάβει πλέον ο Τάσος, ο οποίος είναι τώρα στο στάδιο της προπαραγωγής των κομματιών, ενώ παράλληλα θα συμβάλει και στην παραγωγή του νέου μας δίσκου. Ευτυχώς, τα κεφάλια όλων μας ξεχειλίζουν από νέες ιδέες, οπότε λίγο ή πολύ συμβάλουμε όλοι στην δημιουργία των κομματιών μας. Ουσιαστικά πηγή της έμπνευσής μας είναι βιώματα του παρελθόντος, προσωπικές μας ανασφάλειες και προβληματισμοί που πρέπει να καταπολεμίσουμε καθημερινά, σκιές που για χρόνια έχουν στοιχειώσει το πίσω μέρος του μυαλού μας και δεν έχουμε το θάρρος να τις παραδεχτούμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό και όλα αυτά που καίνε μέσα μας, βλέποντας την υποκρισία και την αδικία που υπάρχει γύρω μας, με το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων, να εθελοτυφλεί προς όφελος της προσωπικής τους “ηρεμίας”.

Σαν Blossom Death, προτιμάτε την ασφάλεια του στούντιο ή την ενέργεια του live;
Γενικά δεν νομίζω πως υπάρχει καλλιτέχνης που θα απαντούσε πως διαλέγει τους τοίχους του στούντιο, αντί της ενέργειας που μπορεί να του προσφέρει ο κόσμος στα live. Άλλωστε δεν θα υπήρχε και λόγος να διοργανώνονται φεστιβάλ, αν όλοι μας προτιμούσαμε μόνο να γράφουμε και να ακούμε μουσική από ένα δίσκο και μετά να την πέφταμε για ύπνο, χωρίς να επικοινωνούμε την μουσική μας και στον υπόλοιπο κόσμο. Όμως η πιο μαγική στιγμή από όλες, τουλάχιστον για εμάς, είναι η δημιουργία κάθε νέου κομματιού. Θεωρώ πως από την πρώτη κιόλας στιγμή, της σύλληψης μίας ιδέας για μία καινούρια σύνθεση, μέσα στο μυαλό ενός καλλιτέχνη, μέχρι και την στιγμή που αυτή η μικρή ιδέα θα περάσει από όλα τα στάδια που χρειάζονται, για να καταφέρει να γίνει ένα ολοκληρομένο κομμάτι, τον κάνει να νιώθει σαν έναν χαρούμενο νέο γονιό που λαχταράει να φέρει στο “φως” το δημιούργημά του.

Ποια είναι η άποψή σας για την σημερινή “σκοτεινή” σκηνή; Πιστεύεται ότι υπάρχει μέλλον;
Αν με τον όρο “σκοτεινή” σκηνή αναφέρεσαι στο χώρο του gothic metal στην Ελλάδα τότε θα λέγαμε ότι δυστυχως τα τελευταία χρόνια έχει βαλτώσει με εξέρεση συγκροτήματα όπως οι On Thorns I Lay, Nightfall κ.α. αν και το οξύμωρο είναι πως όταν έρχονται ξένες μπάντες που ανήκουν σε αυτή την σκηνή τα live τους γίνονται συνήθως sold out, ενώ για τις ελληνικές μπάντες δείχνει να υποβόσκει μια αποστροφή, λες και εμείς δεν έχουμε κατάθλιψη και ψυχολογικά “γέλια”. Γι’αυτό και εμείς θέλουμε να προσπαθήσουμε να βάλουμε και το δικό μας λιθαράκι ώστε να αρχίσει και πάλι να ανθίζει. Από την άλλη η ευρύτερη black metal σκηνή της χώρας μας έχει αναδείξει πολλά αξιόλογα συγκροτήματα όπως οι Rotting Christ, οι Septic Flesh κ.α. που μας κάνουν υπερήφανους με την πορεία τους στο εξωτερικό.

Αγαπημένοι σας μουσικοί “ήρωες”, που θα θέλατε να παίξετε live μαζί τους;
Είναι τόσοι πολλοί αυτοί που αγαπάμε και θαυμάζουμε, που δεν θα τελειώσουμε ποτέ αυτή τη συνέντευξη. Θέλουμε όμως να πιστεύουμε πως κάποια στιγμή θα μπορέσουμε να συνευρεθούμε με κάποιους από αυτούς, μιας και αρκετοί από τα είδωλα μας, είναι Έλληνες καλλιτέχνες. Βλέπε Nightstalker, Rotting Christ, Suicidal Angels, Septic Flesh, W.E.B., On Thorns I Lay, Nightfall, Firewind, Meden Agan, Aherusia και πολλοί άλλοι…

Από το Rockway.gr, σας ευχαριστούμε, Blossom Death. Το τέλος της συνέντευξης ανήκει σε εσάς.
Ευχαριστούμε το Rockway.gr και εσένα Γιώργο για την πρόσκληση που μας κάνατε.

Θα θελαμε καταρχάς να ευχηθούμε σε όλον τον κόσμο, υγεία σωματική και ψυχική. Και λέγοντας ψυχική, θα θέλαμε να παροτρύνουμε τον κόσμο, να μην βγάλει ποτέ την μουσική από την ζωή. Η μουσική (σε όποιο είδος και αν ανήκει) είναι το βάλσαμο της ψυχής. Ένώ κλεινοντας θα θέλαμε να σας αποκαλύψουμε και μία ευχάριστη εξέλιξη όσων αφορά την μπάντα μας. Από εδώ και στο εξής, προσθέτουμε και τους ήχους των πλήκτρων στις μελωδίες μας, με μόνιμο μέλος της μπάντας τον Βαγγέλη Κουκούνια “Evans Kouk” (ex Aherusia).

Η αλήθεια είναι πως θέλαμε από καιρό να κάνουμε ακόμα πιο “πλούσιο” τον ήχο μας και απ’ότι δείχνουν τα πράγματα, ο συγκεκριμένος άνθρωπος-καλλιτέχνης κούμπωσε πάνω μας γάντι.

Facebook: https://www.facebook.com/BlossomDeathBand/?ref=page_internal

Official website: https://www.blossomdeath.com/?fbclid=IwAR3HrERIwexI3pvDW_V9BJog9VF62y9u75G0xc9XXuukFdug6p0or3o_HL8

Youtube channel: https://www.youtube.com/channel/UCYwt3eqY_SHFvREDDItjKEg

978
About Γιώργος Μακρής 90 Articles
Η μουσική για εκείνον είναι μία, ενιαία και αδιαίρετη, καθώς θεωρεί πως τα πάντα είναι θέμα οπτικής και αισθητικής του καθενός. Πιστεύει πως ο σεβασμός είναι δεδομένος, τα πάντα ρει, η έρευνα, είναι βαθιά μέσα του και όλα γύρω του περιμένουν να εξερευνηθούν. Θα τον ακούσεις να μονολογεί «… η ζωή είναι μουσική, το θέμα είναι πόση μπορούμε να αντέξουμε...».