Το κουιντέτο των “Blame Zeus” μας έρχεται από το Oporto και το “Seethe” , που αποτελεί την τρίτη κυκλοφορία τους, είναι σύμφωνα με τους ίδιους ένας μικρός προσωπικός εξορκισμός, μια διαδικασία στην οποία ο κρυφός θυμός και ο σιωπηλός πόνος γίνονται ποίηση.
Ξεκινώντας το 2010, οι Πορτογάλοι έχουν από την αρχή φροντίσει να αφομοιώσουν αρκετά στοιχεία κάτω από την ομπρέλα τους, χωρίς να κρύψουν πως απλώνονται από το metal στο blues, και από το alternative στο progressive, και πραγματικά δεν ψεύδονται. Κεντρικό πρόσωπο σε αυτή την ενδιαφέρουσα μουσική συμμορία είναι η τραγουδίστρια Sandra Oliveira, και πριν προλάβει να πετάξει η σκέψη σε νεράιδες και παραμυθένια φωνητικά, η κυρία είναι μια τραγουδίστρια που δαμάζει τον σκληρό ήχο με απόλυτο έλεγχο. Η φωνή της, που ουσιαστικά επικυρώνει και επιβραβεύει εμφατικά όλα όσα η μουσική τους μας προσφέρει, είναι επιβλητική, γεμάτη, χαρακτηριστική, μπορεί να τιθασεύσει την ίδια στιγμή τους ακροατές που λατρεύουν το έρεβος και την αγωνία των γοτθικών αποχρώσεων, τους φίλους πιο τυπικών γυναικείων metal φωνών, αλλά και τους πιο εύκολους ακροατές που ψάχνουν την κοντινή μελωδία και την ευκολία της μνήμης.
Έχοντας, λοιπόν, προηγηθεί το πρώτο τους άλμπουμ, το “Identity” του 2014 με τη στήριξη του crowd funding από τους οπαδούς τους και τελικά την υπογραφή στην πορτογαλική εταιρία Raising Legends, και το “Theory Of Perception” του 2017, μια ανεξάρτητη κυκλοφορία, βάζουν το μεγάλο στοίχημα με το “Seethe”. Μια αναμφισβήτητη εξέλιξη με στόχο τη συνθετική και εκτελεστική υπέρβαση μοιάζει να τους σπρώχνει μακρύτερα, ενώ και η παραγωγή πιο μοντέρνα, συμπαγής και ισορροπημένη, κάνει τα περίπου 47 λεπτά του δίσκου ξεκούραστα και έτοιμα για απανωτές επαναλήψεις.
Το κιθαριστικό δίδυμο των Paulo Silva και Tiago Lascasas έχει στρώσει τις συνθέσεις με παχιά, εθιστικά ριφ που συντηρούν όμορφα τους ρυθμούς, και με τη συνδρομή του Celso Oliveira στο μπάσο και του ντράμερ Ricardo Silveira, παρουσιάζεται ένα διαρκές σφιχτό και συμπαγές αποτέλεσμα. Οι Blame Zeus μπορούν να διαχειριστούν το εναλλακτικό τους metal με ελαστικότητα, να το σπρώξουν σε πολλές εντυπώσεις, άλλες πιο ευαίσθητες και εγκεφαλικές, άλλες περισσότερο επιθετικές. Οι ρυθμοί με τη δυναμική τους και την καλοβαλμένη κατασκευή τους πρωταγωνιστούν μόνιμα και ανυψώνουν εύκολα την Sandra σε μια υπέροχη επίδειξη ερμηνειών, κλέβοντας την παράσταση.
Σε μια συνολική ποικιλία εντυπώσεων που ανοίγεται από τους Alice In Chains, τους Tool και τους Mastodon μέχρι τους Halestorm και Kobra And The Lotus, οι Πορτογάλοι βρίσκουν επιβλητικά το δικό τους δρόμο και με δέκα σχεδόν ισάξια τραγούδια και την φρεσκάδα τους, έχουν τους τρόπους να κερδίσουν την εμπιστοσύνη.
487 
