BLACK ORCHID EMPIRE: “Tempus Veritas”

ALBUM

Είδος: Progressive Metal
Δισκογραφική: Season Of Mist
Ημ. Κυκλοφορίας: 14 Απριλίου 2023

To συνάφι μας έχει την τύχη να “αναγκάζεται” να ακούει πράγματα που δεν θα άκουγε σε άλλες συνθήκες και να ανακαλύπτει αγαπημένα συγκροτήματα που δεν θα είχε ακουστά σε άλλη περίπτωση.

Αυτό ακριβώς μου συνέβη για μια ακόμη φορά με τους Βρετανούς Black Orchid Empire και το τρίτο τους album “Black Orchid Empire”. O ήχος τους με παρέπεμψε άμεσα στους σημαντικούς Σουηδούς Pain of Salvation και τους πολυαγαπημένους μου επίσης Σουηδούς, Katatonia.

Έχοντας σαν ηχητικό υπόβαθρο την εναλλακτική progressive metal των πρώτων, δεν διστάζουν να μελαγχολούν περισσότερο γέρνοντας προς τους δεύτερους (το ξεκίνημα του “Deny the Sun” θα μπορούσε να υπάρχει σε κάποιο κομμάτι τον Katatonia αυτούσιο), ενώ καμιά φορά σκέφτομαι τους πρώιμους Mars Volta.

Εξαιρετικά καλογραμμένα τραγούδια, με διαμαντένια παραγωγή, ενώ παιχτικά δεν είναι παρλαπίπες, γεγονός που τους κάνει περισσότερο θελκτικούς για τα γούστα μου. Αναμφίβολα, η φωνή του Paul Visser είναι ένα από τα ατού του σχήματος, ενώ και οι κιθαριστικές του ικανότητες δεν πάνε πίσω, έχοντας μάλιστα ένα φοβερά δεμένο rhythm section. Οι Dave Ferguson (μπάσο) και Billy Freedom (τύμπανα) αποτελούν μια σκληρή ραχοκοκαλιά όπου το ταλέντο των Black Orchid Empire μπορεί να στηριχτεί χωρίς κανένα πρόβλημα και το αποτέλεσμα του “Tempus Veritas” είναι ιδιαίτερα πειστικό για να θεωρήσει κανείς πως οι Βρετανοί έχουν σίγουρο μέλλον.

37 λεπτά μουσικής για προοδευτικά αυτιά που σε παρασέρνει σε αλλεπάλληλες επαναλήψεις που δεν σε κάνουν όμως να πλήττεις.

Η αυτοκρατορία της μαύρης ορχιδέας κατέκτησε την εμπιστοσύνη ενός ακόμη υπήκοου.

OfficiaL Site: https://blackorchidempire.com/
Facebook: https://www.facebook.com/blackorchidempire/
Bandcamp: https://blackorchidempire.bandcamp.com/album/tempus-veritas

415
About Δημήτρης Μαρσέλος 2207 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.