BENIGHTED: “Obscene Repressed”

ALBUM

Είδος: Brutal Death Metal
Εταιρία: Season of Mist
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 10 Απριλίου 2020

Μεγάλωσα με το death metal, μεταξύ άλλων ειδών σκληρής μουσικής, αλλά σιχαινόμουν όταν τα βοθρέ επιτηδευμένα φωνητικά ήταν το μονοπώλιο σε κάποιον δίσκο. Με κουράζει απίστευτα η μονοτονία τους, που απορρέει από την έλλειψη φάσματος συχνοτήτων τους, τόσο που φτάνω να διαγράφω από τη λίστα μου δια παντός μπάντες, ακόμα και αν η μουσική τους είναι υψηλού επιπέδου.

Στην περίπτωση των Γάλλων Benighted όμως, πάμε καλά! Όπως και το death metal, έτσι και εγώ θέλω να τραβάω τον εαυτό μου στα ακουστικά του όρια, και οι κύριοι αυτοί είναι το χρυσάφι που βρίσκει κανείς στη γραμμή των συνόρων. Φανταστείτε πως εκτός εξαιρέσεων στον κατάλογο τους, αντιπαθώ τους Cannibal Corpse…

Οι Benighted στα 20 χρόνια τους, καταφέρνουν να φτάνουν στο 9ο τους album και μάλιστα, κάνοντας φίλο τους έναν “αλλόθρησκο” σαν και μένα. Τα φωνητικά έχουν την ποικιλία που επιθυμώ, με τον βόθρο να είναι τόσο αριστουργηματικά καλιμπραρισμένος που με φτιάχνει κιόλας και το γρέζι/σκίσιμο/τσιρίδες των φωνητικών χορδών να πηγαίνει σύννεφο. Από κει και πέρα, μουσικά, γίνεται ένας χαμός γιατί εδώ μιλάμε για βιρτουόζους μουσικούς που παίζουν σε τρομερές ταχύτητες, έχοντας μια θαυμαστή σταθερότητα. Blast Beats υπερισχύουν οποιασδήποτε άλλης τεχνοτροπίας στα τύμπανα, αλλά όταν γίνεται κάτι άλλο είναι τόσο ξεχωριστό που σε ξαφνιάζει, κάνοντας την ακρόαση του album απολαυστική.

Εξαιρετική γκρούβα όπου χρειάζεται, με το μυαλό μου να πηγαίνει στους Sepultura και τους Napalm Death (εκπληκτικές core στιγμές σε όλη τη διάρκεια του δίσκου) και ένα συνολικό αποτέλεσμα που τους φέρνει ένα βήμα κοντύτερα στη μαεστρία των Aborted.

Με το που ανοίγει ο δίσκος, το ωστικό κύμα των Benighted σε κάνει να αλλάξεις βρακί, ενώ δεν λείπουν και πάλι οι “επισκέψεις”. Ο Sebastian Grihm (CYTOTOXIN) στο “The Starving Beast”, ο Jamey Jasta (HATEBREED) στο “Implore The Negative” και ο Karsten Jäger (DISBELIEF) στο οιδιπόδειο “Mom, I Love You The Wrong Way” κάνουν τον δίσκο πιο ελκυστικό (εμένα με κάνουν πελάτη με τον Jasta), ενώ υπάρχει και μια ιστορία πίσω από το ένατο πόνημα τους.

“Ήταν κάποτε ένα παιδί ονόματι Μάικλ, που έπασχε από λαγόχειλο. Οι γονείς του δεν τον άφηναν να επισκεφτεί έναν χειρουργό, οπότε εξαιτίας της πάθησης δεν είχε πολλούς φίλους. Κάποιες στιγμές ένιωθε μόνος, αλλά πάντα προσπαθούσε να κρατάει το ηθικό του ακμαίο. Όταν έγινε νεαρός ενήλικας, έγινε ο φίλος του εαυτού του.” Δεν θα συνεχίσω, μιας που δεν μου αρέσουν τα spoilers, αλλά με τους τίτλους του album θα καταλάβετε πως εξελίχθηκε η ζωή του Μιχαλάκη.

Οι στίχοι τριών τραγουδιών είναι στα γαλλικά, δείχνοντας τη γλωσσική γενναιότητα των Benighted, σε ένα μουσικό είδος που πάσχει από αγγλοπάθεια, ειδικά στο υψηλό επίπεδο που οι Γάλλοι παίζουν.

Δεν περίμενα ένας brutal death δίσκος να με κερδίσει τόσο έντονα και να θέλω να πατήσω repeat στα καπάκια, αλλά πολύ μου άρεσε η έκπληξη αυτή. Κομμάτια σαν τα “Nails”, “Smoke through the Skull”, “Implore the negative”, “Muzzle” (το jazz πέρασμα στη μέση του κομματιού ήταν highlight) και “Mom, I Love you the Wrong Way” θα κάνει τους φίλους του ακραίου death metal υγρούς και τους μη ακραίους να αναθεωρήσουν.

Παραγωγή υψηλών standards, εξώφυλλο που έχει πάρει iso-666, ξυλοφόρτωμα σε όλο το μήκος του album και η εδραίωση των Benighted στην ελίτ του brutal death metal, δεν απειλείται ούτε από επίθεση τρίφαλλων εξωγήινων από το Άλφα Κενταύρου.

Αν θες να κατεδαφίσεις κάποιο παράπηγμα, αντί για σιδερόμπαλες, βάλε στα ηχεία το “Obscene Opressed”. Ίδιο θα είναι το αποτέλεσμα. Προσκυνώ ταπεινά!

Official Website: www.benighted.fr
Facebook: https://www.facebook.com/brutalbenighted/
Bandcamp: https://benighted.bandcamp.com/
Twitter: https://twitter.com/_benighted
Instagram: https://www.instagram.com/benighted_band/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/0dUwIwaPc6UukkCZTaaf7J

554
About Δημήτρης Μαρσέλος 2207 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.