Είδος: Psychedelic/ prog rock
Εταιρεία: Mrs Red Sound Records
Αν κρίνουμε από το γεγονός πως ο κιθαρίστας Leo Pinon-Chaby είναι ο μόνιμος πυλώνας του παριζιάνικου τρίο που ακούει στο όνομα “Baron Crane”, τότε μάλλον αυτοί είναι το “μωρό” του. Σχηματίστηκαν το 2014 και ένα χρόνο αργότερα το ομότιτλο ντεμπούτο τους. Το “Electric Shades” ακολούθησε το 2016, εδραιώνοντας με τα έξι τραγούδια του το ύφος του γκρουπ: οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται σαν ένας συνδυασμός των Primus και των Them Crooked Vulture’s. Κάπου εκεί κλείνει και η πρώτη, ουσιαστικά, περίοδος του γκρουπ, καθώς το 2017 φέρνει σημαντικές αλλαγές και στα τύμπανα κάθεται πια ο Leo Goizet, ενώ νέος μπασίστας είναι ο Olivier Pain.
Το νέο σχήμα πρόλαβε να παρουσιάσει την ανανεωμένη οπτικοακουστική του εντύπωση με μια σειρά από εμφανίσεις στην Ευρώπη, πριν έρθει το μεγάλο κλείδωμα, και σήμερα έχει έτοιμους τους πρώτους καρπούς της νέας χημείας του. Πέντε τραγούδια σε ένα άλμπουμ που διατηρεί την παράδοση της μικρής διάρκειας, αλλά όχι της περιορισμένης ηχητικής ευρύτητας. Μέσα στην καθιερωμένη instrumental απόπειρα να εκφραστούν, αφήνουν αυτή τη φορά χώρο και σε δυο καλεσμένους, τον Arthur Brossard και τον hip hop τραγουδιστή INCH, να προσθέσουν φωνητικά.
Τολμηροί στις μεταμορφώσεις τους οι Γάλλοι, συντάσσονται δυναμικά σε ρυθμικά μέρη που μοιάζουν με παραπετάσματα από μπετόν, σε noisy επαναληπτικές εξάρσεις που σου σπάνε τα μούτρα, και εκεί συχνά ο Leo Pinon-Chaby εκρήγνυται σε δύστροπα σόλο που ενισχύουν τη δυναμική τους πλευρά. Ενίοτε βέβαια ξεκουμπώνονται και απλώνουν τις προικισμένες fusion καταβολές τους, απλώνοντας πολυάριθμες διαφορετικές εντυπώσεις.
Ένας ισορροπημένος καθρέφτης αυτής της εναλλακτικής συμπεριφοράς τους έρχεται άμεσα με το “Firmin” που μας εισάγει στον κόσμο τους με γροθιές από ριφ που εναλλάσσονται με τα πολλά χρώματα που αναδύουν οι ψυχεδελικές και jazz fusion αφετηρίες τους με όμορφα ηχητικά βήματα αναμονής και υποψίας.
Το “Acid Rains” αποτελεί σίγουρα το πιο επικοινωνιακό κεφάλαιο του “Commotions”, και η πρόθεση να ενισχυθεί με τα φωνητικά του Brossard φαίνεται στη δομή του: μια έντονη αντήχηση του προσιτού stoner rock των Queens Of The Stone Age, που περιστασιακά ανατρέπεται από πιο εκκεντρικά ριφ αλλά διατηρεί μια δυνατή σχέση με τη μνήμη του ακροατή και τα φωνητικά συνηγορούν σημαντικά σε αυτό.
Στο “Closing Doors”, αυτή η υπέροχη αίσθηση jamming που επικρατεί σε σημαντικό έδαφός του μοιάζει να τους ταιριάζει γάντι, καθώς πάνω σε αυτή μοιάζουν να ανοίγονται με σιγουριά, αλλάζοντας δέρμα και διαθέσεις. Το πόσο σημαντική είναι η συνδρομή του προσωπικού τους ήχου, φαίνεται παραπάνω στο “On Rase Les Murs”, εκεί που τα hip hop φωνητικά του INCH αντί να εκτρέπουν καθολικά το attitude του τραγουδιού, ακούγονται να συνοδεύονται από μουσικούς μπράβους, εντάσσοντας το πείραμα αρμονικά στην ιδιαίτερη αυλή του “Commotions”.
Αν κάποιος όμως θελήσει με ένα τραγούδι να γνωρίσει πανοραμικά τους Γάλλους, θα πρέπει να καταφύγει στο τελευταίο “Fifth Stone”. Απλωμένο στα οχτώ λεπτά του, γυρίζει όλες τις σελίδες τους και περικλείει με επαρκή τρόπο τη σημαντική αντίδραση ανάμεσα στον πλουραλισμό των θεμάτων τους και την επιλεκτική λεπτομέρεια των ήχων που χρησιμοποιούνται.
Χωρίς να γίνονται σε καμιά περίπτωση συνοδευτικό άκουσμα, οι Baron Crane προσθέτουν ελαφριές αποχρώσεις συμφιλιώσεως και με άλλα ακροατήρια, αφήνοντας όμως παράλληλα τη δική τους μουσική περιπέτεια να πρωταγωνιστεί και να θριαμβεύει.
Facebook: https://www.facebook.com/baroncrane/
Official website: https://baroncrane.bigcartel.com/
Bandcamp: https://baroncrane.bandcamp.com/
707 
