Side projects υπάρχουν πολλά, κάποια πετυχαίνουν και εξελίσσονται, κάποια άλλα τραβάνε τα ζόρια τους και στο τέλος τα καταφέρνουν, όπως και οι Badd Kharma που ναι μεν δημιουργήθηκαν πριν από 6 περίπου χρόνια, αλλά τελικά νίκησαν τον χρόνο και τις δυσκολίες, συσπειρώθηκαν και σε λίγες μέρες μας χαρίζουν την πρώτη επίσημη δισκογραφική τους δουλειά.
Μέλη γνωστών συγκροτημάτων της Αθήνας, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και σαν μια εγχώρια all star μπάντα, κάτι που γίνεται αντιληπτό και από την δουλειά που μας προσφέρουν. Το ταξίδι του παρθενικού “On Fire” ξεκινάει στις 13 Μαρτίου, έχει την υπογραφή της R.O.A.R. (Rock Of Angels Records), περιέχει 13 κομμάτια και είναι δυναμίτης.
Ενέργεια, δύναμη, μεράκι, αίσθημα παλιό με πνοή σύγχρονη και αύρα θετική plus είναι τα πρώτα λόγια που μου βγαίνουν ακούγοντας το. Το ξεκίνημα δυναμικό με το “Never Surrender”, το οποίο είναι και το πρώτο κομμάτι που επιλέχθηκε για video clip και το “Land Of The Free” που ακολουθεί με τα μαγευτικά πλήκτρα του Δημήτρη Μαρίνη, μας θυμίζει πόσο τεράστιο ρόλο έπαιξαν οι Europe στις εμπνεύσεις των Badd Kharma. Εν συνεχεία, το “Devil In You” έρχεται να μας γκρουβάρει με το mid tempo του και να μας “κουνήσει” ρυθμικά, ενώ στην τέταρτη θέση έρχεται το καταπληκτικό “Still Our Man” που εξυμνεί έναν από τις κορυφαίους κιθαρίστες στην ιστορία του Heavy Metal που δεν έτυχε της αναγνωρισιμότητας που του άξιζε. Ο λόγος γίνεται για τον Mark Reale των Riot, γι’αυτό και το κομμάτι αποτελείται από στίχουν και τίτλους της αμερικάνικης μπάντας και το ύφος του είναι το καλύτερο Riot tribute που θα μπορούσε να παιχτεί. “Rise Or Fall” στα καπάκια και όπως λέει η πρώτη γραμμή “Can you here the thunder…”. Όπου “thunder” βλέπε και το γρηγορότερο track του δίσκου που δίνει πόνο τόσο στις κιθάρες του Μανώλη Τσίγκου και του Γρηγόρη Γιαρέλη όσο και στα τύμπανα του Γιώργου Παπάζογλου.
Στον αντίποδα τώρα, μετά από τα πρώτα 5 κομμάτια, έρχεται το “Man On The Edge” που μπαλλαντοποιεί την μέχρι τώρα κατάσταση του “On Fire” και αναδεικνύει τις πιο “Shy” επιρροές του συγκροτήματος πατώντας πάνω στην μπασογραμμή του Τάσου Ιωαννίδη. Αντικρούεται ευχάριστα βέβαια με το πιο βαρύ και hard rock ύφος του “Light In The Dark” που γκρουβάρει εξίσου όμορφα με το “Devil In You. Στο νούμερο 8 έρχεται ένα κομμάτι να μας κάνει να καταλάβουμε το πόσο σημαντικός ήταν ο αείμνηστος Gary Moore για τους Badd Kharma και το “Break Free” είναι αυτό το κομμάτι που δίνει νόημα στην αγάπη τους για αυτόν τον καλλιτέχνη.
Το συναίσθημα συνεχίζεται στο παρθενικό άλμπουμ των Badd Kharma με το “Fools Parade” να παίρνει την σκυτάλη και να μας δείχνει πόσο δυνατή μπαλάντα και να σε κρατάει εκεί για 7 λεπτά παρά δύο δευτερόλεπτα. Έρχεται όμως το “Burning Heart” να μας γυρίσει ξανά στο hard rock (λίγο πιο AOR ύφος) αλλά και να μας θυμίσει τον τρόπο που το παίζαν οι παλιοί, γιατί το μεράκι φαίνεται. Το “Lost In Her Eyes” συνεχίζει ακριβώς στο ίδιος ύφος με έμφαση πάντα στην λυρικότητα των στίχων του και στην σφυκτή δομή της μουσική του.
Πλησιάζοντας προς το τέλος του “ταξιδιού” των Badd Kharma μέσα από το παρθενικό τους “On Fire”, ακούμε το “Still Unbroken”. Ένα δυνατό και χεβυμεταλίζον κομμάτι με mid-plus tempo γκάζια, μελωδία που γουστάρεις και riff ξυράφια! Στο κλείσιμο του δίσκου θα μπορούσα να πω ότι υπάρχει το πιο δυνατό κομμάτι. Μόνο με την ακουστική κιθάρα, χωρίς ηλεκτρισμό, χωρίς γκάζια, χωρίς τύμπανα. Η φωνή του Νίκου Συράκου είναι το απόλυτο μέσον που θα μπορούσε να αναδείξει αυτό το τραγούδι. Έχει την δυνατότητα να σε κάνει να βουρκώσεις, να νοσταλγήσεις, να κλάψεις.
Στο σημείο αυτό θα μπορούσα να πω ότι το μοναδικό “μείον” σε αυτήν την κυκλοφορία είναι τα 13 κομμάτια που περιέχονται, αν σκεφτούμε ότι σε μια κυκλοφορία κατά μέσο όρο βλέπεις 8-10 κομμάτια maximum.
Το κερασάκι στην τούρτα μπαίνει με την ενδεχόμενη Ιαπωνική κυκλοφορία στην οποία θα συμπεριλαμβάνονται ακόμα δύο τραγούδια. Το πολύ δυνατό και γκρουβάτο “Living Inside A Dream” που κακώς δεν συμπεριλήφθηκε το βασικό set του “On Fire” και το πιο “σέξυ” “I Walk Alone” που μας οδηγεί στα χνάρια των μεγάλων Whitesnake.
Τα κομμάτια είναι πολλά, το είπαμε, αλλά όπως μας είπαν και οι ίδιοι δεν το υπολόγισαν ώστε να έχει τόσα πολλά κομμάτια αλλά ο αριθμός 13 συμβολίζει για αυτούς όλα όσα συνέβησαν αυτά τα χρόνια μέχρι την ημέρα κυκλοφορίας του δίσκου, στις 13 Μαρτίου δηλαδή.
Όσον αφορά το γκαζάτο περιεχόμενό του, οι Badd Kharma δεν θέλουν να στοχεύσουν σε κάποιο συγκεκριμένο κοινό. Έβαλαν όλο τους το “είναι” και τους βγήκε αβίαστα. Η ψυχή τους, εύχονται, να ακουμπήσει την ψυχή των ακροατών τους.
Να ξέρετε πως είναι ήδη ένα από τα διαμάντια του 2020 και να έχετε στο μυαλό σας ότι ο δίσκος τους είναι μια “must buy” δουλειά που αξίζει μια θέση στην δισκοθήκη σας!
745 
