Είδος: Death/Doom Metal
Εταιρεία: Hammerheart Records
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 25 Αυγούστου 2023
Οι Asphodelus είναι ένα Death/Doom metal σχήμα από την Φινλανδία και στις 25 Αυγούστου κυκλοφόρησαν τον δεύτερο ολοκληρωμένο τους δίσκο με τίτλο: “Sculpting From Time”. Οι Asphodelus προσπαθούν να αγγίξουν την περίοδο των 90’s, όπου το είδος μεγαλούργησε και είδαμε συγκροτήματα όπως οι Paradise Lost και οι My Dying Bride να βγάζουν το ένα αριστούργημα μετά το άλλο. Οπότε θα λέγαμε ότι το Death\Doom metal του σχήματος είναι της αγγλικής σχολής.
Οι Asphodelus δημιουργήθηκαν το 2012 με το όνομα Cemetery Fog, με το όραμα να παίξουν ένα gothic doom/death metal, αλλά με καθαρές αναφορές στις πρώτες στιγμές της ελληνικής black metal σκηνής. Είναι εντυπωσιακό ότι σε πολλές συνεντεύξεις τους έχουν αναφέρει ως επιρροή τους το ‘Passage to Arcturo‘ των Rotting Christ. To 2016 αποφάσισαν να αλλάξουν το όνομά τους σε Asphodelus, να πλησιάσουν περισσότερο την ρομαντική διάθεση των Katatonia και να υιοθετήσουν μια πολύ ιδιαίτερη baroque αισθητική. Με το καινούργιο τους όνομα, κυκλοφόρησαν και το πρώτο τους album με τίτλο: “Stygian Dreams” το 2019.
Ονομάζοντας τον δίσκο “Sculpting From Time” ήθελαν να τιμήσουν τον Tarkovsky, o οποίος έχει κυκλοφορήσει ένα βιβλίο με τίτλο “Sculpting in Time” και το εξώφυλλο του δίσκου ανήκει στο Thomas Cole, από το έργο του “Expulsion from the Garden of Eden” (η αποπομπή από τον κήπο της Εδέμ). Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα ο τίτλος του δίσκου να ακολουθεί το θέμα τους εξώφυλλου ή το αντίστροφο. Αν ήθελαν να τιμήσουν τον Tarkovsky ή αν θεωρούν ότι το έργο του τους έχει επηρεάσει, θα μπορούσαν να το αναφέρουν στα credits ή να ονομάσουν κάποιο κομμάτι.
Ο ήχος των Asphodelus στο “Sculpting From Time”, είναι αρκετά εύπεπτος χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι αξιόλογος, απλά οι οπαδοί του συγκεκριμένου ήχου δεν πρέπει να περιμένουν κάποια τεράστια τομή η εξέλιξη στο είδος. Ωστόσο, το συγκρότημα έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν δικό του ήχο και η βασική διαφοροποίηση που έχει με τα περισσότερα συγκροτήματα του χώρου, είναι ότι βασίζονται περισσότερο στα riff παρά στα solo ή double-solo. Επίσης, τα φωνητικά δεν ακολουθούν την σχολή των Paradise Lost και των My Dying Bride που τόσο αγαπούν, αλλά είναι πιο βραχνά και σπαρακτικά. Σε γενικές γραμμές, ενώ δεν βρίσκω κάτι πρωτότυπο στον ήχο των Asphodelus, δεν βρήκα και τίποτα επιτηδευμένο, οπότε πιστεύω ότι είναι σε έναν πολύ καλό δρόμο να πατήσουν γερά σε ένα πολύ απαιτητικό είδος.
Facebook: https://www.facebook.com/Asphodelusofficial/
Instagram: https://www.instagram.com/Asphodelusofficial/
Spotify: https://open.spotify.com/artist/4hnffjj1d6SAq0qaVymVbL
427 
