Η σκηνή της χώρας μας, κόντρα στις δύσκολες συγκυρίες των τελευταίων ετών, συνεχίζει να μεγαλώνει ποσοτικά και ποιοτικά, καλύπτοντας κάθε φάσμα του σύγχρονου σκληρού ήχου. Άλλο ένα ολόφρεσκο σχήμα, από την πλούσια σκηνή της Θεσσαλονίκης, έρχεται να προστεθεί στη λίστα, και εμείς γυρίζουμε έγκαιρα τον προβολέα πάνω τους, πριν προλάβουν να μας πιάσουν στον ύπνο.
Αρχικά, αυτοσυστηθείτε, πέστε μας δηλαδή σύντομα τον τρόπο που ενώσατε τις μουσικές σας φιλοδοξίες και ιδρύσατε το γκρουπ.
Είμαστε οι Altar of the Stag, ένα νέο σχήμα από την Θεσσαλονίκη. Ο Δημήτρης (κιθάρα) και ο Χρήστος (Drums/Φωνητικά) παίζουμε μαζί από το 2016 σε διαφορετική κατεύθυνση από την τωρινή, στα όρια του Stoner/Psych/Doom. Αλλάξαμε σύνθεση κάμποσες φορές μέχρι που μείναμε οι δυο μας. Από τον Οκτώβρη του 2018 και για περίπου ένα χρόνο γράφαμε και προβάραμε κομμάτια, χωρίς να καταφέρουμε να βρούμε νέα μέλη (αυτό οδήγησε τον Χρήστο στο να κάνει φωνητικά παράλληλα με τα drums). Όλα αυτά μέχρι και τον Φεβρουάριο του 19 όπου και ο Άλεξ (Μπάσσο/Φωνητικά) ήρθε ουρανοκατέβατος! Απλά τον βρήκαμε τυχαία και κολλήσαμε! Και έτσι γεννήθηκαν οι Altar of the Stag.
Πως περιγράφετε οι ίδιοι τη μουσική που έχετε επιλέξει να κάνετε;
Είναι ένα κράμα από διαφορετικά είδη, με έμφαση στον Post/Sludge/Doom metal ήχο. Μέσα από αυτόν τον συνδυασμό αναζητούμε την δική μας ταυτότητα και νομίζουμε τα αποτελέσματα είναι ενδιαφέροντα.
Το πρώτο σας single ήδη δημοσιοποιήθηκε. Ποια είναι η συνέχεια και σε ποιο χρονικό πλάνο;
Προς το παρόν τα live είναι η προτεραιότητα, για να προωθήσουμε τον ήχο και το όνομα μας. Βέβαια στοχεύουμε και στην κυκλοφορία ενός ολοκληρωμένου δίσκου μέσα στο 2020.
Ποιοι άνθρωποι σας έχουν βοηθήσει ως τώρα και ποια είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα νέο γκρουπ στη χώρα μας;
Βασικότερος από όλους είναι ο Θωμάς Βαλάσης που μας πρότεινε να παίξουμε το ντεμπούτο μας στο φεστιβάλ που διοργανώνει (Rock Music fest στην Λάρισα) και έτσι είχαμε την τύχη να αποκτήσουμε ένα καλό footing για αρχή. Μοιραστήκαμε την σκηνή με μεγάλα ονόματα του ελληνικού χώρου. Και φυσικά ο Θάνος Τζιόκας (The Shadeless Emperor) που είναι πάντοτε εκεί για να μας βοηθήσει με απορίες και γενικές συμβουλές για την πορεία μας. Δυσκολίες φυσικά υπάρχουν αρκετές, από το budget πρωτίστως αλλά μέχρι ακόμα την και την παντελή άγνοια διαχείρισης των πρώτων δύσκολων αποφάσεων που έχει ένα νέο γκρουπ. Βέβαια μιας και τώρα ξεκινάμε είμαστε σίγουροι ότι θα συναντήσουμε και άλλα εμπόδια που δεν έχουμε αναγνωρίσει ακόμα.
Ποιες είναι οι βασικές μουσικές επιρροές σας που θεωρείτε πως κατευθύνουν εν μέρει τον ήχο και τη σύνθεση;
Νομίζω συμφωνούμε όλοι πως οι Mastodon μας έδωσαν τα φώτα τους μέχρι ένα σημείο, μαζί και άλλοι δυο πυλώνες του χώρου, οι Isis και οι Neurosis. Βέβαια ο καθένας μας έχει διαφορετικές επιρροές στην μουσική, τόσο στον σκληρό ήχο όσο και έξω από αυτόν.
Έχοντας ήδη κάνει κάποιες ζωντανές εμφανίσεις, μπορείτε να μας μεταφέρετε τις πρώτες εντυπώσεις, τη δική σας αίσθηση να αποδίδετε ζωντανά τη μουσική σας και τις αντιδράσεις του κοινού στη δουλειά σας ως τώρα;
Ας ξεκινήσουμε από το πιο εύκολο μέρος της ερώτησης, τις αντιδράσεις από το κοινό! Παρότι παίζουμε μια μουσική που δεν βρίσκεται στις τάσεις της μουσικής μόδας, πόσο μάλλον όταν θεωρείται ως ένα δύσκολο άκουσμα, είμαστε ιδιαίτερα χαρούμενοι γιατί είχαμε καλές αντιδράσεις και κριτικές από το κοινό, μέχρι τώρα. Όσοι αλληλεπίδρασαν με τους Altar of Stag έδειξαν να απολαμβάνουν την μουσική μας από το πρώτο κιόλας άκουσμα και επηρεάστηκαν θετικά από την ενέργεια μας ακόμα και αν τα τραγούδια μας είναι “άγνωστα” προς αυτούς.
Τώρα όσων αφορά το πρώτο μέρος της ερώτησης είναι δύσκολο να το περιγράψουμε. Υπάρχει υλικό στα lyrics και στα θέματα των κομματιών που μας ενώνει και όλη η συναισθηματική μας φόρτιση βγαίνει πάνω στην σκηνή. Θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε αρκετά δεμένοι τόσο τεχνικά όσο και συναισθηματικά και αυτό καθρεπτίζεται στο performance μας.
Ποια είναι τα θέματα που πραγματεύεστε στους στίχους και ποιές οι πηγές έμπνευσης;
Μέχρι στιγμής έχουμε αρκετές αναφορές στην εσωτερική πάλη των πολλών διαφορετικών συναισθημάτων που πηγάζουν από την δύσκολη καθημερινότητα μας, καθώς και σε θέματα όπως η φύση, η ανατολίτικη μυθολογία αλλά και μια μικρή δόση μοντέρνας ιστορίας.
Ποια είναι τα ενδιαφέροντά σας στη σύγχρονη σκηνή και ποιούς δίσκους ξεχωρίσατε μέσα στο 2019;
Ας μιλήσουμε εγχώρια πρώτα, Poem, Universe 217, Last Rizla, Mass Culture και The Shadeless Emperor είναι μπάντες οι οποίες χρήζουν της προσοχής μας καθώς το υλικό τους όσο και η απόδοση τους στα live είναι εξαιρετικά. Τώρα στην ευρύτερη σκηνή σίγουρα είναι οι Converge, οι The Ocean, οι Inferi και οι Portrayal of Guilt νομίζω είναι μπάντες που απαιτούν προσοχή. Ορισμένοι δίσκοι που μας “κράτησαν” το ‘19 είναι : Admission από Torche, Sulphur English από Inter Arma, Suffering is a Gift από Portayal of Guilt, The Correlation Between… από seeyouspacecowboy και φυσικά το A Dawn to Fear από Cult of Luna.
Ποιες επιδράσεις εκτός μουσικής μπορούν να επηρεάσουν τα τραγούδια σας;
Κατευθυντήριες γραμμές μας δίνει η λογοτεχνία του φανταστικού, βέβαια ένα από τα πιο τρανταχτά παραδείγματα εκτός τέχνης που επηρέασαν την μουσική μας είναι το περιστατικό του περάσματος Dyatlov. Στο συγκεκριμένο συμβάν χάθηκαν 9 εξερευνητές/πεζοπόροι στην περιοχή Kholat στα Ουράλια όρη και οι θάνατοι τους παραμένουν ανεξιχνίαστοι μέχρι και σήμερα. Γύρω από τους μύθους που χτίστηκαν γύρω από αυτό βασιστήκαμε για να γράψουμε και το ομώνυμο κομμάτι. Γενικά υπάρχουν παντού γύρω μας πηγές έμπνευσης αρκεί να τις εκμεταλλευτείς.
Τέλος, ποια είναι η εκτίμησή σας για τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής σκηνής;
Η underground ελληνική μουσική σκηνή έχει άπλετα συγκροτήματα να προσφέρει με φρέσκιες ιδέες και απίστευτη ενέργεια. Γίνονται συνεχώς live 20 λεπτά μακριά μας με νέες μπάντες αλλά δυστυχώς εμφανίζονται μόνο τα ίδια 10-15 άτομα. Αυτό το έχουμε παρατηρήσει και στην Λάρισα και στην Θεσσαλονίκη δυστυχώς. Δεν γίνεται μια ολόκληρη μουσική σκηνή να υποστηρίζεται από έναν κλειστό κύκλο ατόμων. Για να σηκωθεί ο κόσμος από τα σπίτια του πρέπει να παίζει κάποιο “μεγάλο” όνομα -ακόμα και αν το έχει δει αμέτρητες φορές.
Η τιμή της μίας μπύρας (ή ακόμα και της καμίας μιλώντας για DIY καταστάσεις) δεν θα έπρεπε να αποτρέπει κάποιον, ο οποίος λέει ότι ενδιαφέρεται για τα δρώμενα της μουσικής σκηνής, από το να παρακολουθήσει τα τοπικά live. Βέβαια υπάρχει και η αντίπερα όχθη που ζητάει κόσμο στα live της χωρίς η ίδια να έχει εμφανιστεί ποτέ σε κάποιο. Γενικά θέλουμε δουλεία μέχρι η σκηνή να γίνει “λειτουργική” ξανά. Οι μπάντες υπάρχουν, απλά χρειάζεται να σηκωνόμαστε που και που από τον καναπέ μας. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε για να ανακάμψει η μουσική σκηνή είναι απλώς να την υποστηρίξουμε.
Ευχαριστούμε πολύ και ελπίζω να τα ξαναπούμε!
1227 
