Υπάρχουν φορές που η ανακοίνωση ενός live ξεκινά αυτομάτως ένα κύμα ενθουσιασμού, με τα social media profiles να γεμίζουν αναφορές, φωτογραφίες και στιγμές των σχημάτων.
Μία από αυτές τις περιπτώσεις ήταν ανακοίνωση του live των Allochiria μαζί με τους Sadhus. Ένας ανελέητος συνδυασμός σχημάτων, τα οποία έχουν αποδείξει και στον πιο δύσπιστο ότι τα ελληνικά σχήματα δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τις μεγάλες παραγωγές τους εξωτερικού, χωρίς να κάνουν πίσω στις πολιτικές\κοινωνικές ευαισθησίες τους αλλά και την στάση τους απέναντι στην μουσική βιομηχανία.
Ο κόσμος έδειξε από πολύ νωρίς τις διαθέσεις του. Η προπώληση είχε πάει αρκετά καλά για τα ελληνικά δεδομένα. Αποτέλεσμα ήταν να βρεθούμε σε ένα ασφυκτικά γεμάτο AN Club και να ανταμώσουμε κόσμο που είτε η πανδημία είτε οι υποχρεώσεις, μας είχαν απομακρύνει από τις συναυλίες και τις αγκαλιές στο κάγκελο.
Με το AN Club να σχεδόν γεμάτο, ανέβηκαν στη σκηνή οι Plankton για να συστηθούν στο Αθηναϊκό κοινό. Οι Plankton δεν έδειξαν να αγχώνονται με το γεγονός ότι ήταν το πρώτο τους live, ίσα-ίσα που χάρηκαν ιδιαίτερα με την ευκαιρία να ανοίξουν αυτή τη γιορτή. Θρασύτατο Rock n’ Roll με αναφορές στο sludge και το doom, βραχνά φωνητικά και κοφτό drumming, έκαναν πολλά κεφάλια να κουνηθούν. Στον χώρο του merch έδιναν δωρεάν το πρώτο τους demo, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι όταν ο ακροατής έχει στα χέρια του ένα τέτοιο δώρο, θα το ακούσει ξανά και ξανά βοηθώντας στην αναγνώριση του σχήματος.
Στη συνέχεια ήταν η σειρά των Sadhus. Το AN Club είχε γεμίσει και όσο έριχνα κλεφτές ματιές στην είσοδο, έβλεπα κόσμο συνεχώς να προσπαθεί να μπει μέσα. Χωρίς πολλά λόγια, 1-2-3 και κατευθείαν μέσα στην δίνη των riff και το μανιασμένο sludge του σχήματος. Τα crust φωνητικά και ο άψογος ήχος, έσπρωχναν τον κόσμο να χορεύει σε συνεχόμενα mosh-pits εν μέσω άναρθρων κραυγών. Η μουσική των Sadhus βγάζει γούστα και πρωτόγονα συναισθήματα. Το συγκρότημα ρουφάει την ενέργεια του κοινού και τους επιστρέφει τον σεβασμό που παίρνει, παίζοντας πάντα στο υψηλότερο επίπεδο.
Ήμασταν ακόμα λαχανιασμένοι όταν ανέβηκαν οι Allochiria. Είμαι οπαδός…φανατικός οπαδός οπότε δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός με το συγκεκριμένο σχήμα. Γνωστό μουσικό περιοδικό τους χαρακτήρισε ως το “Τοτέμ” του συγκεκριμένου ήχου στην Ελλάδα και δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με αυτήν την περιγραφή.
Στην αρχή του live δεν μας έκανε την χάρη ο ήχος. Η φωνή δεν ακουγόταν σχεδόν καθόλου και νοιώθαμε σαν τα όργανα να μην έχουν τις δυναμικές που τους αναλογούν. Πολύ γρήγορα όμως ο ήχος έφτιαξε και μπορέσαμε να απολαύσουμε το σχήμα όπως πρέπει.
Οι Allochiria μπαίνουν μέσα στην μουσική τους, παθιάζονται με αυτό και τα χαμογελαστά πρόσωπα που συναντάς στο merch τους, γίνονται σκοτεινές φιγούρες πάνω στη σκηνή προσφέροντας από τα πιο μαύρα post-metal που μπορεί να συναντήσει κανείς. Οι Allochiria έπαιξαν κομμάτια από τον καινούργιο δίσκο, τον οποίο περιμένουμε την Άνοιξη και η αποδοχή του κόσμου ήταν παραπάνω από θερμή. Οι Allochiria ήταν πιο δεμένοι από ποτέ. Ακόμα και κάποια τεχνικά προβλήματα στα drums ή το γεγονός ότι κάποιες φορές δεν έβλεπαν καλά λόγω του σκοταδιού, δεν επηρέασε ούτε τους ίδιους αλλά ούτε και το κοινό.
Σε μια κουβέντα που είχα με έναν φίλο το πρωινό πριν το live, μου είπε χαρακτηριστικά ότι πρέπει να αισθανόμαστε τυχεροί που μπορούμε να βλέπουμε τέτοια live τόσο συχνά και δεν περιμένουμε την ετήσια περιοδεία. Έτσι είναι, απλά πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι για να συνεχίσουν αυτά τα σχήματα χρειάζονται την στήριξή μας. Μια βόλτα από το merch πίνοντας μια μπύρα λιγότερη, κάνει πολύ μεγάλη διαφορά και τους βοηθάμε να συνεχίσουν.
Φωτογραφίες: Έφη Γαλιατσάτου
845 
