Είδος: Progressive Death Metal
Δισκογραφική: Season of Mist
Ημ. Κυκλοφορίας: 15 Σεπτεμβρίου 2023
5 χρόνια πέρασαν από το πάρα πολύ καλό “Liquid Anatomy” και ήμουν αρκετά περίεργος για το τι θα ακολουθούσε, μιας και το να το ξεπεράσεις δεν είναι εύκολο task.
Για όσους δεν γνωρίζουν, οι Alkaloid είναι ένα supergroup από τη Γερμανία, που έχει στις τάξεις του πρώην και νυν μέλη από μπάντες όπως Necrophagist, Obscura, Spawn of Possession, Aborted, Dark Fortress, God Dethroned, Blotted Science και Noneuclid. Τουτέστιν, έμπειροι μουσικοί, με προϋπηρεσία στον ακραίο ήχο και έφεση στις σκοτεινές κι ακραίες πτυχές του.
Το “Numen” είναι ο τρίτος δίσκος της μπάντας και επιδίδεται στην ίδια μουσική συνταγή με τους προηγούμενους, η οποία απευθύνεται σε όσους είναι fan του δύσπεπτου και του δύσκολου ντεθομέταλλου. Έντονα αλλοπρόσαλλοι, ξεκάθαρα προοδευτικοί και καθόλα τεχνικοί, οι Alkaloid βγάζουν ένα album που, ειδικά αν είσαι μουσικός, θα σε κάνει να δακρύσεις με τα θέματα που περνούν από κάθε σύνθεση.
Σε γενικές γραμμές ο δίσκος είναι εντυπωσιακός (όπως και οι προκάτοχοί του άλλωστε) και διαθέτει πολύ ψωμί, μόνο που πέφτει στην ίδια παγίδα με τα άλλα: γίνεται κουραστικό σε σημεία, μιας και όντας διπλό cd, φτάνει αισίως τα 70 λεπτά και μιλάμε για είδος που δεν το σηκώνει εύκολα αυτό.
Στο prog death ή technical death, πες το όπως θες, πρέπει να μάθεις πότε να σταματάς να τον ταΐζεις υλικό, προκειμένου μην μπουχτίσει. Αυτό ουσιαστικά ήταν και το μόνο μειονέκτημα του “Liquid Anatomy”, που στον βωμό της υπερπαραγωγικότητας, κατάφερε να κουράσει λίγο. Έτσι κι εδώ, αν είχαμε να κάνουμε με μια δουλειά 50 λεπτών, θα μιλούσαμε σε άλλα πλαίσια.
Κατά τα άλλα, θα συναντήσεις επιρροές από Morbid Angel μέχρι Tesseract και από Obscura μέχρι Opeth. Και θα ακούσεις παπάδες. Πολλούς παπάδες. Μιλάμε για ιερά σύνοδο τεχνικού death, όχι αστεία.
Το “Numen” είναι αυτός ο φίλος που δίνει ποιότητα στην καθημερινότητά σου, δίνει καλές συμβουλές, γνωρίζει πολλά και σου μαθαίνει ακόμα περισσότερα, αλλά ταυτόχρονα, όταν τον πιάνει η πάρλα, δεν ξέρει πότε να σταματήσει. Τον αγαπάς όμως κι ας έχει ατέλειες.
Προσωπικά βρήκα πολλές εξαιρετικές στιγμές, όπως τα “Qliphosis”, “The Cambrian Explosion”, “Clusterfuck”, “Fool’s Desire”, “Recursion” και φυσικά το 13λεπτο “Alpha Aur”. Το πώς θα του φερθεί ο χρόνος, θα δείξει. Σίγουρα όμως έχει πολλά να πει (διττής σημασίας, χεχ πώς τα λέω, να μου πάρω μια πάστα), οπότε αξίζει να ασχοληθείς μαζί του.
https://www.facebook.com/alkaloid.metal
566 
