Είδος: Hard rock
Εταιρεία: earMUSIC
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 26 Φεβρουαρίου 2021
Οι μουσικές ιστορίες της “Motor City” (όπως είναι ένα από τα πολλά ψευδώνυμα του Detroit, με τα Motown, Renaissance City και Hockeytown να βρίσκονται πολύ κοντά του σε δημοφιλία), έχουν διαφορετικές αποχρώσεις ανάλογα με τον ήχο που αγαπάει κανείς, καθώς ιδιώματα γεννήθηκαν και γιγαντώθηκαν σε μια πόλη με τεράστια μουσική παράδοση και κληρονομιά: από τη mainstream φλέβα του περίφημου “Motown” ήχου, μια πιο pop προσέγγιση της soul, και την jazz, στο punk rock, το hip hop και το techno.
Όταν βέβαια τις ιστορίες από το Detroit υπογράφει ο νονός του shock rock αυτοπροσώπως, τότε δεν αφήνονται αμφιβολίες για το ύφος και το περιεχόμενο. Με το πολύτιμο δεκανίκι του Bob Ezrin να συνεχίζει ξανά και τη συνθετική στήριξη πέρα από την παραγωγή ήδη από το “Welcome 2 My Nightmare” του 2011, ο Cooper επιχειρεί να μεταφέρει την αύρα μιας άλλης εποχής στο σήμερα. Η χρυσή εποχή της πόλης που αποτέλεσε το καταφύγιο των απόβλητων και φιλοξένησε καθιερώνοντας την ακρότητα των ζωντανών εμφανίσεων συνεχίζει να αποτελεί έναν μακρινό μύθο, και ένας από τους εκφραστές του χρησιμοποιεί και κάποιες αποδόσεις εμβληματικών τραγουδιών, πέρα από τις δικές του νέες συνθέσεις. Από το εναρκτήριο “Rock & Roll” των Velvet Underground στο χαρούμενα ειρωνικό “Our Love Will Change The World” των Outrageous Cherry, και από το “Sister Anne” των MC5 στο “East Side Story” του Bob Seger, η ηχητική διασπορά μιας ιστορικής μνήμης από τους ίδιους τους θρύλους της πόλης υποστηρίζεται ιδανικά και αυτόματα από την μπάντα του.
Βέβαια, ο καλύτερος τρόπος για να σταθείς όσο πιο κοντά γίνεται σε έναν τέτοιο στόχο είναι να έχεις και τις ανάλογες φυσικές παρουσίες, και δεν ήταν δύσκολο για τον 73χρονο rocker να εμπλουτίσει τη λίστα με τους συμμετέχοντες με σημαντικές μορφές όπως ο κιθαρίστας των MC5, Wayne Kramer, και ο σημαντικός μπασίστας, συνθέτης, τραγουδιστής (στους Jazzanova) και παραγωγός, Paul Randolph, με ένα ευρύ μουσικό πεδίο από jazz, funk, soul, blues μέχρι electronica. Δίπλα του κάποιοι ακόμα ζωντανοί μύθοι της Alice Cooper Band που άφησαν το ίχνος τους στη δεκαετία του ‘70 , όπως οι ντράμερ Neal Smith και Johnny Bedanjek, και ο κιθαρίστας Michael Bruce. Σε αυτή τη μακριά και πλούσια λίστα συμμετοχών, η μεγαλύτερη έκπληξη είναι η παρουσία του ντράμερ των U2, Larry Mullen Jr, που εμφανίζεται στο “Shut Up And Rock”, και αν σκεφτεί κανείς την έντονη κοινωνικοπολιτική τους δράση, το χιούμορ του Cooper, και τους στίχους του συγκεκριμένου τραγουδιού (“don’t wanna hear about your politics”), καταλήγει σε περίεργους συνειρμούς για την επιλογή του…
Μέσα σε ένα εγχείρημα που μπορεί να ελλοχεύουν ισόποσες δυνάμεις νοσταλγίας και διεξόδου θεματικής επιλογής, ο Cooper παραμένει πολυσχιδής στις μουσικές του μεταμφιέσεις και διατηρεί το μοναδικό του χιούμορ. Όντας περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ένας πολύ μεγάλος διασκεδαστής, συνεχίζει να χειρίζεται τις αποχρώσεις του hard rock, του blues, ακόμα της soul και της jazz για ν αυτοσαρκαστεί συχνά ή να τυλίξει τους ήρωές του σε διφορούμενες εντυπώσεις σοβαρότητας και γελοιότητας.
Με την αναλλοίωτη φωνή του μπορεί να σε πλανέψει σε έναν αυτάρεσκα ειρωνικό ύμνο στη διαφθορά στο “Wonderful World”, και να σε σκανδαλίσει με πονηρή πολυτέλεια στο “Hail Mary”. Επιστρατεύει έναν πλούτο πνευστών και μια χορωδία gospel για να απολαύσει την καταστροφική σεξουαλική του εμμονή στο “$1000 High Heel Shoes”, και στήνει μια υποκριτική ένταση μεταξύ των παλιών μελών της Alice Cooper Band που επικεντρώνεται στο φινάλε στον νεκρό πια Glen Buxton (“You’re the King of America, but you’re no Jeff Beck!”) στο σύντομο “I Hate You”. Και όπως συνηθίζει, απροσδόκητα ανάμεσα στο ιδιαίτερο χιούμορ του, παρεμβαίνει ένα παραπάνω από σοβαρό μήνυμα για την πρόληψη των αυτοκτονιών, στο γκρίζα υποβλητικό “Hanging On By A Thread (Don’t Give Up)”.
Σίγουρα δεν είμαι ο πιο κατάλληλος άνθρωπος να εγγυηθεί πως το “Detroit Stories” αποτελεί το ιδανικό ημερολόγιο νοσταλγίας, αλλά είμαι βέβαιος πως και ο ίδιος ο Cooper ελάχιστα καίγεται γι’ αυτό. Πάντα μεγαλύτερος από το ψηλότερο σημείο της σοβαροφάνειας, πάντα πιο ουσιαστικός από υπερφίαλους υπολογιστές της τέχνης, βγαίνει αλώβητος με μια συλλογή 15 τραγουδιών που θα διασκεδάσουν τον ακροατή από σχεδόν αντιδιαμετρικά σημεία. Και αν το Detroit ήταν το punk rock, το garage, η Motown, τα blues και η jazz, το hard rock και η pop, ο Cooper σημαδεύει σε μια επιστροφή στις ρίζες, με το απόλυτο πνεύμα του διασκεδαστή, με χιούμορ και ψυχή.
Το 21ο “κοστούμι” του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη είναι κομμένο και ραμμένο για όλους τους πιστούς ακροατές του.
Official page: https://alicecooper.com/home/
Facebook: https://www.facebook.com/AliceCooper/
892 
