Είδος: Post / Shoegaze Black Metal
Δισκογραφική: Nuclear Blast
Ημ. Κυκλοφορίας: 21 Ιουνίου 2024
5 χρονάκια πέρασαν από το πολύ καλό “Spiritual Instinct”, και το ντουέτο των Alcest επανέρχεται με ένα ακόμη μικρό αριστουργηματάκι στο χώρο του μελωδικού post black metal, όντας ηγέτες σε αυτό το παρακλάδι που ενισχύεται – είτε σε επίπεδο καλλιτεχνών, είτε σε επίπεδο ακροατηρίου – μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ, με νέες μπάντες να ξεπετάγονται όλο και συχνότερα. Για να δούμε τι έχουν να προσφέρουν οι Γάλλοι στο 7ο full length της 25χρονης σχεδόν καριέρας τους.
Ακούγοντας το “Les Chants de l’Aurore” και έχοντας γνώση της δισκογραφίας των Alcest, αυτό που θα παρατηρήσεις άμεσα από τα πρώτα δευτερόλεπτα είναι ότι η μουσική έχει θετικό χρώμα. Είτε αν το λάβεις ως black metal στα μέρη που επιταχύνει ο Jean Deflandre χαρίζοντας απολαυστικά blasts είτε αν τη θεωρήσεις ότι ανήκει στο post / shoegaze ιδίωμα. Μια διαφορά σε σχέση με τις προγενέστερες δουλειές είναι η ενσωμάτωση στοιχείων από φαινομενικά ετερόκλητα ηχοτόπια, στυλιστικές λεπτομέρειες που αναδεικνύουν ευφάνταστες αντιθέσεις (όπως για παράδειγμα στα πανέμορφα “Komorebi” και “Flamme jumelle” που αναμειγνύουν το post rock, τα black blasts και αύρες από τους Enter Shikari – η επιδραστικότητά τους έχει αρχίσει να βγαίνει στον αφρό της παγκόσμιας σκηνής εδώ και λίγο καιρό – και με μια αίσθηση από ’80s U2). Το “Les Chants de l’Aurore” βρίθει από τα θαυμάσια distorted riffs και τη γλυκύτατη post ακορντολογία του Neige ο οποίος διατηρεί και το ίδιο Ulverικό (του debut) ερμηνεία και πίσω από το μικρόφωνο (αν και δεν καταλαβαίνω γρι από τη χρήση της γαλλικής γλώσσας).
Όλα τα κομμάτια είναι πολύ ποιοτικά. Υπέροχες μελωδίες στο “L’envol” που στο ξεκίνημά του μου θύμισε τους Subsignal, το Alcest trademark “Améthyste” με το groovy ρυθμικό υπόβαθρο του αρχικώς, το Anathema-τισμένο κυρίως θέμα και τον ξεσπασματικό God Is An Astronaut-like επίλογό του και το σαρωτικό “L’enfant de la lune (月の子）”, με Maidenικές θα έλεγα καταβολές και επικό, αργόσυρτο τελείωμα (ψυχανεμίζομαι να είναι στανταράκι στις live εμφανίσεις του σχήματος, πολύ πορωτικό).
Το “Les Chants de l’Aurore” είναι το καλύτερο album που έχουν δημιουργήσει οι Alcest, απόσταγμα της εμπειρίας που απεκόμισαν αυτές τις 2 plus δεκαετίες που βρίσκονται σε μια σκηνή που αποτελούν εδώ που τα λέμε από τους δημιουργούς της. Καλλιτεχνία με την πλήρη έννοια του όρου που θα αρέσει στους φίλους όλου του ατμοσφαιρικού φάσματος της metal μουσικής. Οι Γάλλοι εξακολουθούν να ανήκουν στην elite του ευρωπαϊκού metal. Ο γράφων δηλώνει καταγοητευμένος. Σιγουράκι για την top λίστα, σε πολύ υψηλή θέση, έχει τα φόντα να κατακτήσει ακόμη και την κούπα. Σαν τον Mbappé ένα πράγμα φίλε ακροατή.
Facebook: https://www.facebook.com/alcest.official
386 
