“Παπούτσι απ’ το ντόπο σου, κι ας είν’ και μπαλωμένο”, που λένε και στο χωριό μου. Μόνο που στην περίπτωση των Acid Mammoth θα ήταν αρβύλα. Κάτι ανάμεσα σε Dr. Martens και Wehrmacht, χρώματος μαύρου (Doom) με μωβ (Psychedelic) ραφές, και αντί για μπαλώματα θα είχε έξτρα μέταλλα, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Αρκετά όμως με την ιστορικά στυλιστική αναδρομή.
Το “Under Acid Hoof” συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε ο ομώνυμος πρώτος δίσκος των Αθηναίων Doomers, με τη διαφορά ότι κινείται σε πιο σκοτεινά, βαρέα και fuzzier μονοπάτια, και κάτω από δισκογραφική στέγη πλέον, η οποία δεν είναι άλλη από την Ιταλική Heavy Psych Sounds. Αυτό από μόνο του ανεβάζει τον πήχη ψηλά, καθώς και τις προσδοκίες όλων, δεδομένου ότι σαν labelmates έχουν συγκροτήματα όπως οι Brant Bjork, Nebula, Fatso Jetson, Yawning Man και μαζί με τους Nightstalker και Planet Of Zeus δημιουργούν την ελληνική παροικία.
Τόσο εικαστικά, όσο και μουσικά, έχει γίνει ιδιαίτερα προσεγμένη δουλειά με άκρως επαγγελματική προσέγγιση από πλευράς εταιρείας και συγκροτήματος. Στο εκπληκτικό εξώφυλλο του δίσκου, που φιλοτέχνησαν τα Branca Studios, δεσπόζει το πελώριο μαμούθ, συνοδευόμενο από τέσσερις κόκκινες ρασοφορεμένες φιγούρες καθώς επελαύνουν, προϊδεάζοντάς μας για το τι πρόκειται να ακολουθήσει.
DOOM OVER THE WORLD
Μουσικά, η μπάντα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν Proto-Doom, ακολουθώντας την κληρονομιά 70s συγκροτημάτων, όπως Pentagram, Budgie, Iron Claw, Jerusalem τα οποία εξέλιξαν την παραμόρφωση και την πήγαν σε άλλο επίπεδο, παρουσιάζοντας μας έναν συγχωνευμένο ήχο από “Σαμπαθικά” riff, φιλτραρισμένα μέσα από Uncle Acid και Electric Wizard (περιόδου “Witchcult Today”) fuzzy ψυχεδέλεια. Like father like son, το κιθαριστικό δίδυμο μας προσφέρει Doom ριφολογία και solos, βγαλμένα από τη μεγάλη του Iommi σχολή. Τα φωνητικά βγάζουν μια Ozzy απόχρωση, ενώ θυμίζουν σε αρκετά σημεία τον Kevin R.Starrs (Uncle Acid) και τον Christoph “Lupus” Lindemann των Kadavar. Το εναπομείναν rhythm section, με τις φοβερές μπασογραμμές και το αδυσώπητο κοπάνημα των τυμπάνων, συμπληρώνουν την εξίσωση προσφέροντας ένα εκπληκτικό Psychedelic/ Doom αποτέλεσμα πέντε κομματιών και διάρκειας 35 λεπτών.
Το εναρκτήριο, και πιο speedy, “Them” δημιουργεί μια vintage και occult ατμόσφαιρα και δείχνει τον δρόμο για το εννιάλεπτο “Tree Of Woe”, όπου το συγκρότημα ξεδιπλώνει το συνθετικό του ταλέντο στο να παρουσιάζει κλασσικούς Stoner/ Doom ρυθμούς, με “προοδευτικές” διαθέσεις, ενώ το “Tusks Of Doom” μεταφέρει μια επιθετική χαλαρότητα, με τα φωνητικά και τους στίχους να είναι πρώτης τάξεως. Τα “Jack The Riffer” και “Under Acid Hoof”, στα 16 και κάτι λεπτά που διαρκούν, παραθέτουν τα καλύτερα και πιο heavy riff του δίσκου, κάνοντας την ακρόαση αυτών μια ευχάριστη απόλαυση.
Aν και διανύουμε τον πρώτο μήνα του νέου έτους, το “Under Acid Hoof” έχει την δυναμική να αποτελέσει μία από τις καλύτερες εγχώριες (και μη) κυκλοφορίες. Ο δίσκος είναι bong-friendly, ενδείκνυται για οπαδούς των Black Sabbath, Sleep, Monolord, Electric Wizard, για λάτρεις του “εξαποδώ” και των απανταχού cinephile ταινιών τρόμου.
711