O Βασίλης είναι ο ένας από τους δυο κιθαρίστες των Καβαλιωτών Above Us The Waves που θα πάρουνε μέρος στο Mammoth Fest που θα φιλοξενηθεί για πρώτη φορά στην πόλη τους. Ο Δημήτρης Μαρσέλος βρήκε την ευκαιρία να επικοινωνήσει μαζί του και να μάθει τα σχέδια της μπάντας για το μέλλον.
-Καλημέρα! Τέσσερα χρόνια πέρασαν από την κυκλοφορία του “Rough on High Seas”. Συνεχίζεται το ναυτικό σας μοτίβο και σε αυτό το album και αρχίζω να σκέφτομαι πως υπάρχει κάποια στιχουργική συνέπεια/συνοχή μεταξύ των albums σας. Τι συμβαίνει όμως στα αλήθεια; Με τι ασχολούνται οι στίχοι σας;
Καλημέρα και ευχαριστούμε πολύ για την συνέντευξη. Αν και στιχουργικά τα κομμάτια μας δεν έχουν μια ενιαία θεματολογία – αλλά αποτελούν ξεχωριστές ιστορίες μεταξύ τους – στις μέχρι τώρα δουλειές μας θέλαμε να δώσουμε ένα στίγμα της πορείας της μπάντας τη δεδομένη στιγμή, αποτυπώνοντας το στους τίτλους των άλμπουμ.
“Anchors Aweigh” ή “βίρα της άγκυρες” το ντεμπούτο μας, που ουσιαστικά νοηματοδοτεί το ξεκίνημά μας δισκογραφικά. Φυσικά ένα τέτοιο ταξίδι δεν θα μπορούσε να ήταν ήρεμο και αδιατάραχτο για μια μπάντα σκληρού ήχου από την ελληνική επαρχία, καθώς τόσο σε κοινωνικό , όσο και σε διαπροσωπικό επίπεδο υπήρχαν πολλές δυσκολίες την δεκαετία που πέρασε, οπότε βρεθήκαμε σε μια φάση “Rough on High Seas”. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα αποτυπωθεί η σημερινή κατάσταση στον επόμενο δίσκο.
Οι στίχοι μας πραγματεύονται κατά κύριο λόγο προσωπικές εμπειρίες/ιστορίες αλλά και κοινωνικά θέματα, εκφρασμένα με αλληγορικό τρόπο που αφήνει τον ακροατή να βγάζει εξατομικευμένα νοήματα.
-Περάσαμε όλοι μέσα από την κακοκαιρία του Covid και φοβηθήκαμε μη βυθιστούμε αύτανδροι. Πως αντιμετωπίσατε εσείς αυτή την παρατεταμένη συναυλιακή παύση; Ήταν ευκαιρία μήπως για ανασυγκρότηση;
Η αλήθεια είναι ότι ήταν μια ανώμαλη προσγείωση για εμάς, τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ ενεργά συναυλιακά για την μπάντα, είχαμε κατά μέσο όρο 30 live το χρόνο, που για τα underground δεδομένα ήταν αρκετά. Είχαμε καθιερώσει ένα δεκαήμερο tour στο εξωτερικό κάθε φθινόπωρο αλλά και πολλές μεμονωμένες συναυλίες εντός και εκτός της χώρας καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Συγκυριακά η καραντίνα έπεσε πάνω σε μια εποχή που έπρεπε ούτως ή άλλως να μπούμε σε φάση δημιουργίας νέου υλικού, οπότε στην αρχή δεν μας κακοφάνηκε, κανείς βέβαια δεν περίμενε ότι όλο αυτό θα κρατήσει τόσο πολύ και επιφυλασσόμαστε και για το μέλλον. Εμείς σαν μπάντα αξιοποιήσαμε όλο αυτό το διάστημα συνθετικά και προετοιμάζαμε/προετοιμάζουμε την επόμενη μέρα.
-Σε τι φάση βρίσκεστε τώρα; Ετοιμάζεται κάτι καινούργιο; Τι σχέδια έχετε για το μέλλον;
Γενικά είμαστε σε φάση ολοκλήρωσης των κομματιών για την επόμενη μας κυκλοφορία η οποία ευελπιστούμε πως θα κυκλοφορήσει μέχρι το τέλος του χρόνου για να προλάβουμε να είμαστε στα playlists των αγαπημένων σας κυκλοφοριών για το ’22. Συγκεκριμένα, αυτή την περίοδο προετοιμαζόμαστε για 2 live εμφανίσεις για τις οποίες είμαστε ΠΟΛΥ ενθουσιασμένοι.
-Ήρθε το καλοκαίρια και η συμμετοχή σας στο Mammoth Fest είναι προγραμματισμένη. Πως αισθάνεστε που θα παίξετε εντός έδρας; Έχετε άλλα συναυλιακά σχέδια;
Το Mammoth Fest είναι ο πρώτος μας σταθμός και το γεγονός ότι είναι στην πόλη μας το κάνει ακόμα πιο ιδιαίτερο. Το Mammoth είναι δημιουργία του Χρήστου Παπανατσίδη, ο Χρήστος είναι φίλος και έχει μανατζάρει το booking κομμάτι της μπάντας στο παρελθόν. Είναι μεγάλη τύχη για την πόλη που άτομα σαν τον Χρήστο και τον Γιώτη (Ποσπορέλι) έκαναν την κίνηση στο Ακόντισμα και ουσιαστικά αναβάθμισαν συναυλιακά όλη την περιοχή. Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά που γίνεται και είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα είμαστε μέρος της φάσης.
Μετά το εντός έδρας Mammoth, πάμε σε ένα εκτός έδρας ντέρμπι στην Ρουμανία. Στις 5 Αυγούστου θα εμφανιστούμε στο Rockstadt Extreme Fest μαζί με τέρατα του ήχου όπως Lamb of God, Kreator, Bullet for my Valentine, Behemoth και πολλά ακόμα. Το Rockstadt είναι ένα από τα καλύτερα metal φεστιβάλ στην νοτιοανατολική Ευρώπη και μετράμε μέρες και ώρες για να φύγουμε!
-Πόσο πολύ χρειαζόμαστε όλα αυτά τα θαυμάσια δικά μας φεστιβάλ μετά από τόσα χρόνια απραξίας; Τι να περιμένουν από εσάς όσοι θα βρεθούν στην Καβάλα:
Νομίζω ότι η πανδημία ήταν ένα μεγάλο σοκ για όλο τον κόσμο, προσωπικά αισθάνομαι σαν να σταμάτησε ο χρόνος στις αρχές του ’20. Τα καλοκαιρινά φεστιβάλ είναι ο καλύτερος τρόπος να αισθανθείς ζωντανός και να περάσεις πραγματικά πολύ ωραία. Όσο αφορά το live της Καβάλας, έχουμε τόση συσσωρευμένη ενέργεια που ακόμα και αυτοί που μας έχουν ξαναδεί, θα είναι σαν πρώτη φορά, θα δουν AUTW on steroids.
-Αν βρισκόσασταν στη θάλασσα αντιμέτωποι με ένα τεράστιο κύμα ποιο θα ήταν το τραγούδι που θα τραγουδούσατε για να πάρετε κουράγιο;
Parkway Drive – “Karma” και θα έπαιρνα την σανίδα μου να το καβαλήσω.
-Ποιους τρεις δίσκους θα ήθελες να έχει να ακούς σε περίπτωση ναυαγίου;
Isis – “Oceanic”
Silverstein – “A Shipwreck in the sand”
August Burns Red – “Constellations”
-Για επίλογο θα ήθελα να μας προσφέρετε λίγους από τους στίχους σας σαν κάλεσμα στα επερχόμενα live σας.
“..The world is in my hands tonight
this smile is carved throughout my face cups in the air, fire in our hearts!!
I’ll celebrate till morning rise with weathered souls, no rights or wrongs we’re held in crossroads for so long..” ( The Sirens, the Pleasures)
703 
