Είδος: Alternative / Doom Rock
Δισκογραφική: Ανεξάρτητη κυκλοφορία
Ημ. Κυκλοφορίας: 4 Μαρτίου 2024
Ελλήνων πεπραγμένων συνέχεια με το debut album άλλης μιας “περίεργης” μπάντας που έσκασε τελευταία. “Περίεργης” σίγουρα ως προς τις επιρροές της και της διαδικασίας πραγμάτωσης που προέκυψαν από αυτές, σε ηχοτόπια που ναι μεν είναι οικεία στο κοινό αλλά αυτοί που περιδιαβαίνουν αυτά τα μονοπάτια είναι λίγοι. Οι Αθηναίοι Monkey Shine, είναι το μουσικό τέκνο του μπασίστα / συνθέτη Γιώργου Τόλια, ενός τύπου που μεγάλωσε στη Νέα Ορλεάνη και όταν ακούμε αυτή την τοποθεσία, τι μας έρχεται στο νου; Βουντού, jazz παράδοση, γαλλική κουλτούρα και μια υποβόσκουσα ντουμίλα που καλύπτει σχεδόν τα πάντα. Αυτό το doomy στοιχείο είναι που παίζει καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα του debut album μιας και αυτό είναι το “χωράφι” στο οποίο παίζουν μπάλα οι A Monkey Shine.
To rock υλικό του “Altered State” ακολουθεί μια υβριδική φόρμουλα που αναμειγνύει πολλές διακριτές τάσεις. Η σκοτεινιά που επικρατεί είναι ίσα κατανεμημένη με την ψυχεδέλεια, κάτι που οφείλεται στους ήχους που χρησιμοποιούν οι Άκης Γιαννικόπουλος και Βασίλης Δημητρακόπουλος στις κιθάρες που άλλοτε παραμορφώνονται σε stoner / desert riffs (όπως για παράδειγμα το “Deep in the Mud” που φέρνει στις ’90s δουλειές των Corrosion of Conformity) και άλλοτε ασπάζονται πιο post rock ακορντολογία. Ρυθμικώς το album το χαρακτηρίζω αργό (με εξαίρεση το αρκετά γκρουβαριστό “Make Ends Meet” που ακούγεται σαν τους Alice In Chains με τον Zakk Wylde στη σύνθεσή τους). Συμπαγές υπόβαθρο από τους Γιώργο Τόλια (μπάσο) και Κωνσταντίνο Αθανασάτο (drums) αν και η φύση του background είναι “αιθέρια”, μη χαοτική ή “θορυβώδης”. O δε Κωνσταντίνος Τζιαβός πίσω από το μικρόφωνο έχει δική του χροιά, είναι καλό λαρύγγι, “προσγειωμένα” λυρικό και επαρκέστατο για το στυλ που διαπραγματεύεται η μπάντα. Ο ήχος είναι πολύ καλός και τα πάντα ακούγονται καθαρότατα.
Πέρα από τα προαναφερθέντα, μου άρεσαν όλα τα κομμάτια, το καθένα έχει το δικό του ενδιαφέρον. Nick Cave meets Kevin Moore στο “Get to the Point” (με Staleyικό ρεφρέν) και meets Anathema (και συνεπώς Pink Floyd) στο “Audiotrip” με το ωραίο piano intro του Νικόλα Σπηλιωτόπουλου και τις έντονες μπασογραμμές. Η επιρροή των Άγγλων doom / death ηρώων υπάρχει και στο “Cotton White Overdrive” που ενστερνίζεται την πρόσφατη περίοδό τους αλλά και στο “Lazy Eye” που παραπέμπει στην αρχική, άραχνη εποχή τους, ένα κομμάτι που βρίσκουμε και σε instrumental version (εξίσου καλές και οι δυο με διαφορετικά συναισθηματικά εξαγόμενα). Επίσης αρκετά καλό και το “Late Wait” το οποίο διαφοροποιείται από το υπόλοιπο υλικό μιας και πρόκειται για μια piano based pop / soul μπαλάντα που θα μπορούσε να είναι soundtrack αμερικανικής ρομαντικής κομεντί.
Αξιοπρεπέστατη προσπάθεια από τους A Monkey Shine. Το “Altered State” δεν θα το έλεγα ακριβώς “καλοκαιρινό” album. Είναι μελαγχολικό αλλά όχι ψυχρό, ενδοσκοπικό και δρα σε εναλλακτικά πλαίσια απέχοντας όμως από όρους όπως η “ανεμελιά” ή η “αφέλεια”. Περιέχει διασκεδαστικά “ψήγματα” αλλά δεν θα έλεγα ότι ο σκοπός του είναι η ψυχαγωγία. “Κυριακάτικο” (με συννεφιά) άκουσμα που θα αρέσει σε όχι και τόσο χαρούμενους ακροατές.
Facebook: https://www.facebook.com/amonkeyshineproject/
Bandcamp: https://amonkeyshine.bandcamp.com/album/altered-state
155 
