Η προκατάληψη είναι κακό πράμα, αλλά εγώ δυστυχώς προκαταλαμβάνομαι εύκολα τελευταία, κατά τα λεγόμενα πολλών…
Θες η ηλικία, θες ο κάματος της δουλειάς… Δεν ξέρω που μπορώ να το αποδώσω. Αλλά αν βρισκόσασταν και ‘σεις στη θέση μου, σίγουρα θα θεωρούσατε ότι ένα χριστιανικό metalcore κουαρτέτο από το San Antonio είναι uber-cheesy.
Αντιπαρέρχομαι την παραπάνω κακεντρέχεια μου και μπαίνω στο παρασύνθημα για να αναλύσουμε εις βαθέων, κατά το δυνατόν γιατί κάποια πράματα είναι απύθμενα, την πρώτη ολοκληρωμένη προσπάθεια των αδελφών Mora και του φιλαράκου τους, Israel Hernandez. Η αλήθεια είναι ότι τα ξεπεταρούδια τούτα κοπανάνε γερά, κοινώς δεν παίζουν καθόλου άσχημα, αλλά σίγουρα αυτό δε σας αρκεί σαν περιγραφή. Το “Written in Blood” έχει όλα τα στοιχεία του ιδιώματος και σε πολύ καλή δοσολογία, και ειδικότερα, τον παράγοντα καφρίλα και ίσως στο πολύ βάθος και βαρβατίλα. Τα beatdown riff και τα μανιασμένα υπερτεχνικά σουηδογενή lead είναι παρόντα και πλαισιώνουν την ακούραστη βοθρο-φωνή του frontman Gerard Mora. Για να καταλάβετε, σε πολλά σημεία μου έρχονται στο νου τα πρόσφατα πονήματα των Testament (μετά Gathering εποχής) και Machine Head (μετά ΤΤΑΤΟΕ εποχής), όσον αφορά την εκτέλεση και παραγωγή.
Από την άλλη υπάρχουν στοιχεία στην παραγωγή που λειτουργούν ως κόκκινο πανί στα αυτιά μου. Όπως κάθε σύγχρονο κακόγουστο συγκρότημα αυτής της σχολής ο δίσκος έχει κάμποσα μπιμπλικοειδή περάσματα που αγγίζουν τα όρια του dubstep (αυτό πάλι…), σε κομμάτια όπως το “The Descent” και το ευθέως χριστιανικό “The Hands that bled”. Πέραν του ηλεκτρονικού ορυμαγδού, προστίθεται στα μείον και η ηλίθια αμερικάνικη αντίληψη που καταντά ιεροκήρυκες νεαρούς ανθρώπους, που θα έπρεπε να είναι εκ των πραγμάτων αντιδραστικοί. Διαφημιστικό τρικ για προσέλκυση ομόθρησκων ή ειλικρινής στάση ζωής, όπως και να έχει δε μου γεμίζει καθόλου το μάτι. Εν κατακλείδι χάθηκαν οι Dillinger Escape Plan αυτού του κόσμου;
643 
