Εδώ και χρόνια στοιχειώνουν την υπόγεια rock σκηνή της χώρας και τώρα αποφάσισαν να μας χαρίσουν το πρώτο τους ολοκληρωμένο album που διέλυσε μια περίοδο cult σιωπής, ξεπηδώντας μέσα από το βούρκο (review). Εν όψει, του live release show τους στο AN Club στις 19 Σεπτεμβρίου (δελτίο τύπου) το Rockway.gr συνομιλεί με την καπνιστική κοινότητα των Sadhus…
Μάγκες, καλησπέρα! Πρώτα από όλα, να δηλώσω fan. Τι σημαίνει το όνομα σας; Ξέρω πως στις Βορειοευρωπαϊκές γλώσσες “hus” είναι το σπίτι. Πως προέκυψε;
Καλησπέρες, Δημήτρη, σε ευχαριστούμε για την υποστήριξη. Το όνομα είναι εμπνευσμένο από μια ομάδα ατόμων στην Ινδία, τους Sadhus, οι οποίοι έχουν στήσει μια δική τους κοινωνία, με πνευματικό υπόβαθρο στηριγμένο στον διαλογισμό και τους δεσμούς με τον φυσικό κόσμο. Οι εικόνες και αίσθηση που προκαλεί η θέα των παραπάνω ατόμων και της ομάδας τους μας εξίταρε κατά κάποιο τρόπο, ώστε να την παραλληλίσουμε με την περίπτωση μας και να διαλέξουμε τελικά το συγκεκριμένο όνομα κουμπώνοντας δίπλα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της δικής μας μουσικής ομάδας ή κοινωνίας.
Μετά από χρόνια, επιτέλους θα έχουμε κάτι χειροπιαστό. Μπορείτε να κάντε μια σύντομη αναδρομή από την αρχή των Sadhus ως το πρώτο album;
Ξεκινήσαμε σχεδόν άμεσα μετά τη σύσταση της μπάντας (2008) να συνθέτουμε προσωπικό υλικό και να συμμετέχουμε σε συναυλίες του χώρου. Η διαδικασία αυτή ήταν αρκετά καθοριστική για εμάς όσον αφορά τη διερεύνηση του μουσικού μας ύφους και την επίτευξη μουσικής και μη χημείας. Λίγο αργότερα ήρθε και η κυκλοφορία του πρώτου μας κομματιού (“Foondamentalist”) στη διπλή συλλογή της Spinalonga “Miss Fortune was a Henhouse Manager (2011)”. Με την αποχώρηση του πρώτου μας drummer, του Νίκου, έκλεισε ο πρώτος κύκλος της μπάντας θα λέγαμε, ενώ η έλευση του Greg στην θέση του μας έδωσε μια νέα ώθηση και την αίσθηση ενός καινούριου ξεκινήματος με νέα κομμάτια και κάποιες σημαντικές συναυλίες. Έπειτα το καλοκαίρι του 2013 αποφασίσαμε να στήσουμε στο studio μας στον Πειραιά συνθήκες ηχογράφησης και να συνοψίσουμε κατά κάποιον τρόπο τα όσα μέχρι εκείνη τη στιγμή είχαμε επιτύχει ή εμπνευστεί στον πρώτο ομότιτλο μας δίσκο.
Ένα εξαιρετικό εξώφυλλο θα ντύνει το ομώνυμο album. Πείτε μας δυο κουβέντες για αυτό.
Καλλιτεχνήθηκε από τον ADMC07 και Luthien Price, οι οποίοι όντως έκαναν εξαιρετική δουλειά στο κομμάτι του artwork. Το concept του εξωφύλλου με τα ανθρωπόμορφα ζώα ή τους ζωόμορφους ανθρώπους, που στην ουσία παριστάνουν τα άτομα της μπάντας, ήταν μια δική μας ιδέα, την οποία τα παιδιά μεταμόρφωσαν στο εξώφυλλο μας με τον ιδανικότερο τρόπο. Υπάρχουν μπόλικα στοιχεία και εύστοχοι συμβολισμοί που αφορούν το group και την ιστορία του στο εν λόγω εξώφυλλο και πιστεύουμε ότι αποτελεί ό, τι πιο αντιπροσωπευτικό για την πρώτη κυκλοφορία μας.
Πόσο χρόνο σας πήρε η παραγωγή του album; Συνέβη κάτι περίεργο κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων; Είδατε ίσως, κάποιο όραμα;
Η διαδικασία των ηχογραφήσεων κράτησε περίπου ένα μήνα, ενώ στη συνέχεια η οργάνωση και η επιμέλεια της παραγωγής συμπεριλαμβανομένου και του mastering διήρκησε ουσιαστικά γύρω στο εξάμηνο. Θέλαμε γενικά να κάνουμε προσεκτικές κινήσεις όσον αφορά τον δίσκο και το γεγονός ότι τα περισσότερα διαδικαστικά κομμάτια περνούσαν από τα χέρια μας, μας βοήθησε ώστε να παραχθεί το καλύτερο αποτέλεσμα. Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων, συνέβησαν διάφορα σκηνικά, από περίεργα όπως λες κι εσύ, μέχρι αστεία (ο Steve έμεινε δύο βράδια στο στούντιο να “φυλάει” τα πράματα μέχρι να βάλουμε καλύτερη πόρτα που ήδη έπρεπε να είχαμε κάνει) ενώ κάποιες στιγμές είχαμε και τις ατυχίες μας. Όλα κύλησαν όμως σε γενικές γραμμές ομαλά και φυσικά, η όλη διαδικασία είχε για εμάς και έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα και σίγουρα μας βοήθησε αρκετά στην εξέλιξη και πρόοδο της μπάντας.
Έχουμε και συμμετοχές από δύο σημαντικά στελέχη της ελληνικής rock σκηνής. Θα βοηθήσει αυτό στο να προσελκύσει περισσότερους ακροατές ή απλά το κάνατε για το χαβαλέ;
Σιγά μην διαλέγαμε αυτούς τους δύο για να προσελκύσουμε κόσμο (γέλια). Πρόκειται για τον Δάνη των 1000mods και το Mike από Lucky Funeral, μπάντες και άνθρωποι πολύ φιλικά συνδεδεμένοι με εμάς για πολλά χρόνια. Η συμμετοχή τους στο συγκεκριμένο κομμάτι προέκυψε απλά και ομαλά ίσως και σαν χαβαλές στην αρχή, ενώ τελικά η μορφή που πήρε το κομμάτι με την προσθήκη των δύο παραπάνω φωνών είχε αρκετό ενδιαφέρον. Πολλά ευχαριστώ στα παιδιά και φυσικά και στις δυο παραπάνω μπάντες για την πολύτιμη βοήθεια τους κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων αλλά και γενικότερα σε ότι έχει να κάνει με τους Sadhus.
Ξέρω ότι δεν είναι σωστό, αλλά ο μέσος ακροατής αρέσκεται στο να κατηγοριοποιεί. Εγώ πάλι, δυσκολεύομαι να σας κατατάξω σε κάτι περισσότερο του sludge. Θέλετε να βοηθήσετε; Ή στην τελική να εξηγήσετε γιατί δεν χρειάζονται ταμπέλες;
Πιστεύουμε ότι ο χαρακτηρισμός ή η ταμπέλα “Sludge” είναι αρκετά αντιπροσωπευτικός για τον ήχο μας, αν θα ήθελε κανείς να μάθει το γενικό πλαίσιο της μουσικής που παίζουμε. Αν κολλήσουμε και τον όρο “doom” λίγο παραδίπλα ήμαστε ακόμα πιο κοντά στην περιγραφή του ήχου μας. Υπάρχει βέβαια και ο κόσμος που “εξηγεί” τη μουσική μας βάζοντας επιπλέον ταμπέλες και η κάθε προσέγγιση βέβαια είναι θεμιτή και έχει βάσεις, αλλά από ένα σημείο και μετά είναι πλεονασμός να χρησιμοποιούνται τόσοι όροι για να περιγραφεί το σύνολο μιας μουσικής καθώς ο εκάστοτε ακροατής καταλήγει να μπερδεύεται. Πόσο μάλλον τα τελευταία χρόνια όπου ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να ακούσει άμεσα και γρήγορα οποιαδήποτε μουσική πρόταση και να την κατατάξει όπως ο ίδιος θέλει. Εμείς από την πλευρά μας παρατηρούμε διάφορα μουσικά είδη να μπλέκουν στην μουσική μας, που έχουν να κάνουν και με τις ποικίλες επιρροές του καθενός, αλλά στην τελική ο χαρακτηρισμός “Doom-Sludge” είναι μια χαρά για να κατανοηθεί από κάποιον που δεν έχει ακούσει τι περίπου παίζουμε.
Το mastering έγινε από έναν μάστορα του είδους, τον κύριο Brat Boatright (Sleep, High on Fire). Πιστεύετε πως κάποτε θα υπάρξουν Έλληνες τους οποίους θα μπορούμε να εμπιστευτούμε για τέτοια δουλειά;
Πρόκειται για μια δουλειά που απαιτεί μεγάλη δόση εμπειρίας, καθώς και τεχνικά άρτιο εξοπλισμό. Πιστεύουμε πως μπορούν να υπάρξουν ελληνικές προτάσεις στο αντικείμενο αρκεί να υποστηριχτούν με αρκετή προσωπική εργασία και μελέτη από τη μία και από την άλλη βέβαια μια ενιαία δεμένη σκηνή, η οποία αν ωριμάσει και δώσει καλό υλικό μπορεί να σπρώξει και την πρόοδο του τομέα του mastering. Σημαντικό βέβαια είναι και η κάθε μπάντα να γνωρίζει ως έναν βαθμό την δυναμική του υλικού της και τα χαρακτηριστικά του ήχου που θέλει να βγάλει προς τα έξω κάτι που βοηθάει και τον εκάστοτε παραγωγό στην επίτευξη του καλύτερου αποτελέσματος.
19 Σεπτεμβρίου έχουμε την παρουσίαση του album στο AN. Τι να περιμένει κανείς να δει;
Θα παρουσιάσουμε ολόκληρο τον δίσκο σε αυτό το live, όπως είναι λογικό, καθώς και κάποια νέα κομμάτια που έχουν προκύψει, ενώ κάποιες εκπλήξεις είναι στο πρόγραμμα και τώρα είμαστε στην περίοδο που συζητάμε και ετοιμάζουμε κάποια σχέδια. Επιπλέον πέρα από εμάς θα έχετε την δυνατότητα να παρακολουθήσετε και τρεις πολύ δυνατές μπάντες του doom-Sludge χώρου, τους Korsikov, Monk και Gomgoma.
Στο live αυτό θα είναι και οι Korsikov. Και εκείνοι ετοιμάζουν την παρθενική τους κυκλοφορία και έτσι, τα δύο εξωδισκογραφικά τοτέμ γκρεμίζονται. Έχεις πάρει άκουσμα από την επερχόμενη κυκλοφορία τους αυτή;
Πρόκειται για πολύ καλούς μας φίλους και παιδιά που αγαπάνε αυτό που κάνουν και δίνονται σε αυτό με όλη τους την όρεξη και ενέργεια. Είναι πολλά χρόνια που είναι ενεργοί στη σκηνή με live και παραγωγή γαμάτων κομματιών και είμαστε πολύ χαρούμενοι που επιτέλους θα έχουν την δυνατότητα να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο. Έχουμε ακούσει κάποια αμιξάριστα κομμάτια και σαν πρώτη αίσθηση μάλλον μιλάμε για κάτι πολύ δυνατό και πωρωτικό. Είμαστε βέβαια πολύ χαρούμενοι που θα τους έχουμε στο release μας, όχι μόνο για τη μουσική τους, αλλά και για την παρέα τους και φυσικά να τους ευχηθούμε και καλή τύχη όσον αφορά τα δισκογραφικά και την πορεία της μπάντας. Επίσης, ο Σταύρος είχε την τιμή και τη χαρά τα “πει” με το Γιωργάρα σε ένα κομμάτι τους.
Ποια είναι τα σχέδια των Sadhus για το μέλλον;
Είναι σημαντικό για εμάς να παίξουμε όσο το δυνατόν περισσότερα live και όσο μπορούμε και εκτός Αθήνας, ώστε να παρουσιάσουμε τη μπάντα σε όσο κόσμο ενδιαφέρεται για τη μουσική μας. Κλείνουμε κάποια live προς αυτή την κατεύθυνση και έχουμε ανοιχτά τα αυτιά μας σε ενδιαφέρουσες προτάσεις. Επίσης, πέρα από το κομμάτι της προώθησης του δίσκου και των live, συνεχίζουμε να δουλεύουμε στις πρόβες για την παραγωγή καινούριου υλικού και ιδεών και βέβαια οτιδήποτε έχει να κάνει με την ωρίμανση και εξέλιξη του group.
Η ελληνική σκηνή έχει ανέβει επίπεδο ή απλά εμείς έχουμε γίνει πιο αγαπησιάρηδες; Έχετε εντοπίσει νέες μουσικές ελπίδες;
Σε τεχνικά θέματα απόδοσης ήχου και στησίματος σίγουρα παρατηρούμε ότι το επίπεδο έχει ανέβει. Το ίδιο θα λέγαμε και για οποιοδήποτε τομέα έχει να κάνει με την προώθηση της μουσικής, λόγω και της ραγδαίας ανάπτυξης του internet. Επίσης, το αυτί του ακροατή έχει εκπαιδευτεί αρκετά ενώ και η αύξηση των live σε ποικιλία και ποσότητα βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση. Υπάρχει μια τάση τα τελευταία χρόνια για τη δημιουργία μια συγκροτημένης σκηνής κυρίως στον stoner-desert rock χώρο, και είναι η αλήθεια ότι πρόκειται για ένα καινούριο μουσικό πεδίο για τον μέσο Έλληνα ακροατή, ο οποίος δείχνει να στρέφεται προς τα εκεί. Τώρα αν αυτό μπορεί να προχωρήσει και να εξελιχθεί σε κάτι ποιοτικό και δεμένο, θα το δείξει ο χρόνος. Εξαρτάται όπως λες κι εσύ από το πόσο αγαπησιάρηδες και δεκτικοί θα παραμείνουν και οι ακροατές σε όλο αυτό, και από την ποσότητα των μουσικών νέων ρευμάτων που λογικά θα προκύψουν στο μέλλον. Όσον αφορά τώρα τον doom-Sludge χώρο όπου θα λέγαμε ότι κι εμείς κινούμαστε, υπάρχει σίγουρα εξέλιξη με κάποια νέα group και σίγουρα παρατηρείται έντονη κίνηση και μέσω της αύξησης των live. Δεν ξέρουμε βέβαια αν μπορούμε να μιλήσουμε για αυτόνομη ελληνική σκηνή στο συγκεκριμένο μουσικό είδος, αλλά αυτή τη περίοδο παράγεται καλή μουσική από εκεί και κυκλοφορούν ενδιαφέροντα πράγματα. Μακάρι όλο αυτό να οδηγήσει σε μια ακόμα πιο εξελιγμένη κατεύθυνση και όπως και να’ χει να παράγεται καλή μουσική, μιας και αυτό στην τελική έχει τη μεγαλύτερη σημασία.
Για να τελειώνουμε… αφιερώστε στους αναγνώστες μας κάποιους από τους στίχους σας.
I hope someday, you’ll be free
your beliefs I’m glad to hear
Can you try or it’s in vain
raise your finger, be insane
863 
