Τι είναι αυτό, απόρησε ο Δημήτρης Μαρσέλος, βλέποντας το όνομα αυτό και έτσι αποφάσισε εν όψει και της συμμετοχής τους σχήματος στο Defcon 6 να μιλήσει με τον mainman Ω (Ωμέγα, ναι) και να μάθει τα προσεχή σχέδια της μπάντας, πέραν από τι εστί αυτή! Δικός σας!
Ω, καλώς ήρθες στις σελίδες του Rockway.gr! Θα ήθελα για αρχή να μας παρουσιάσεις τους Once Them Edens για να τους γνωρίσουν και όσοι δεν τους έχουν ακουστά.
Καλησπέρα Rockway.gr, και αναγνώστες αυτού! Οι Once Them Edens, ξεκίνησαν, περί το 2012, ως ένα one-man-band από τον υποφαινόμενο, το οποίο πλαισιώθηκε από διάφορους μουσικούς για τις ανάγκες του ντεμπούτου, “The Year Is One”: οι Jean Baptiste και Τέλης Μίμογλου ανέλαβαν τα ηπιότερα και πλέον κάφρικα φωνητικά, αντίστοιχα, ενώ ο Γιώργος Κωνσταντίνου έκανε εξαιρετική δουλειά στα του μπάσου. Εγώ, υπήρξα κιθαρίστας και συνθέτης. Η μπάντα, έλαβε πλήρη μορφή κατόπιν εορτής (=κυκλοφορία του ντεμπούτου), όταν ο Δευκαλίων Δήμος προστέθηκε στο λάιν απ, και ο κ. Μίμογλου, πλεόν των φωνητικών, ανέλαβε και καθήκοντα έτερου κιθαρίστα. Ως προς τον μουσικο- αισθητικό προσανατολισμό του σχήματος, αυτοπροσδιοριζόμαστε ως experimental extreme metal, με τα εγγενή ελαττώματα που συνοδεύουν μια τέτοια ετικέτα.
Έχετε κυκλοφορήσει ήδη ένα album (“The Year is One”) και από ότι καταλαβαίνω από το video clip για το κομμάτι “He Who Spits The Finest Wine” έρχεται και δεύτερο. Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας περισσότερες πληροφορίες;
Πράγματι, το “The Year Is one” κυκλοφόρησε το περασμένο έτος, και η απήχηση του ήταν πέρα των πιο φιλόδοξων προσδοκιών! Το ντεμπούτο album μας, είναι ένα avant-garde/ progressive extreme metal μίγμα, ένα, κατά κοινή παραδοχή, μαξιμαλιστικό άκουσμα: πολλά layers, μελωδίες, δύσπεπτες φόρμες. Η αλήθεια είναι ότι το album χρειάζεται αρκετές ακροάσεις. Θεματικά, διηγείται την ιστορία ενός αρλεκίνου, ο οποίος έχει εκπορνεύσει την Τέχνη του, ταυτόχρονα όμως η κατάπτωση αυτή τον διεγείρει συναισθηματικά, προσφέροντάς του μία ψυχολογική διαστροφή που εν τέλει απολαμβάνει. Η συνέχεια επί των ακουστικών σας! Οι κριτικές που έλαβε, ήταν επίσης άκρως κολακευτικές. Το “He Who Spits the Finest Wine”, είναι το πρώτο single από τον δεύτερο δίσκο, και το πρώτο στο οποίο ο Δευκαλίων (aka Τρολλίων) ανέλαβε τη σύνθεση κ.α. των τυμπάνων. Μεταξύ άλλων, το single κυκλοφόρησε για να αναδείξει την εξέλιξη του σχήματος, το οποίο πλέον λειτουργεί πολύ διαφορετικά από τον (εμφανή) one-man χαρακτήρα που είχε το TYIO. Σχετικά με το δεύτερο άλμπουμ, η σύνθεση αναμένεται να ολοκληρωθεί το επόμενο δίμηνο, και άρα να ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις τέλη του τρέχοντος έτους, το αργότερο αρχές του επόμενου. Το υλικό που έχει ήδη συντεθεί, φαίνεται να είναι πιο “συγκεντρωμένο” από το του πρώτου, λιγότερο δύσπεπτο, αν και πιο ακραίο.
Θεωρείς πως πλέον είναι αναγκαίο να έχεις ένα video clip; Πόσο μπορεί να σε βοηθήσει ένα καλοστημένο video;
Νομίζω πως εξαρτάται από το μέγεθος της μπάντας, μιας και άλλες ανάγκες έχει ένα start up συγκρότημα από ένα καθιερωμένο, σε μία δεδομένη σκηνή, συγκρότημα. Αναγκαίο ίσως να μην είναι, παραμένει ωστόσο ένα τρομερό εργαλείο. Θα προτιμήσω να σχολιάσω τα καθ’ημάς: στους OtE (θεωρούμε πως) μας ταιριάζει το οπτικοακουστικό, διότι δίνουμε έμφαση στη γενική ατμόσφαιρα/αισθητική της μουσικής, κάτι που στη δική μου φαντασία, δε σταματάει στο «ακουστικό» κομμάτι αυτής. Επομένως εκμεταλλευόμαστε τη συμβολιστική βαρύτητα που παρέχει ένα βίντεο. Στη δική μας περίπτωση λοιπόν, έχει βοηθήσει τρομερά, και πλέον, το αντιλαμβανόμαστε ως “αναγκαίο”, για την περαιτέρω πορεία μας. Άσε που η διαδικασία δημιουργίας ενός music video, είναι πολύ… fun.
Κατά βάση είστε death metal συγκρότημα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσεται η μουσική σας περνάει από proggressive τοπία και φλερτάρει λίγο και με τη jazz νοοτροπία. Ποιες είναι οι μουσικές σας επιρροές;
Τα progressive και death metal στοιχεία είναι ισόρροπα. Από την άλλη, δεν είμαι αντικειμενικός κριτής, οπότε ίσως ο μουσικός πυρήνας μας πράγματι να εδράζεται στο death metal. Σε κάθε περίπτωση, όλοι αγαπάμε την jazz μουσική αντίληψη, και πράγματι αυτό εχει εκφραστεί μουσικά. Ο Γιωργος μάλιστα, είναι κατά κύριο λόγο jazz μουσικός. Νομίζω πως η συγκεκριμένη μουσική έκφραση είναι πολύ πιο έντονη και ώριμη στον υπό κατασκευή δεύτερο δίσκο! Οι Once Them Edens βέβαια, δεν είναι ένα μουσικό μόνο act, αλλά ένα γενικότερου καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος σχήμα, κάτι που προσπαθούμε να το περάσουμε μέσα από videos, φωτογραφίες και φυσικά το ίδιο το artwork. Επομένως, η πρόσκληση προς τον ακροατή είναι εν γένει αισθητική. Θα προσπαθήσω να συγκεράσω μουσικές επιρροές που έχουν όλα τα μέλη: Opeth, Cynic, Mike Patton (τα Άπαντα), Tool, Deathspell Omega, Behemoth, και φυσικά, η Lady Gaga (στο στιλιστικό κομμάτι).
Πουλάει το είδος αυτό στη χώρα μας ή ο Έλληνας μουσικόφιλος θέλει πιο εύπεπτα πράγματα;
Το experimental death metal δεν είναι φιλικό για το αυτί του μέσου ακροατή. Το (ελληνικό) κοινό, όσο και αν διαλαλεί το αντίθετο, προσεγγίζει μουσικές προσβάσιμες με μία μόνο ακρόαση! Δεν «αναλώνεται», δυστυχέστατα, στο να μάθει να επικοινωνεί με μια δύστροπη/ περίπλοκη μουσική γλώσσα. Αυτό είναι και το βασικό εμπόδιο ενός multi-layered μουσικού είδους, όπως αυτού που μάς εκφράζει. Όπως ήδη ανέφερα όμως, η απήχηση των OtE (δεδομένου του νεοσύστατου χαρακτήρα της μπάντας) είναι πραγματικά εντυπωσιακή, και αυτό είναι ίσως ενδεικτικό μιας τάσης μεταβολής στην ελληνική μουσική σκηνή.
Στις 3 Οκτωβρίου θα είστε μέρος του Defcon 6; Τι υπόσχεσαι ότι θα δούν οι παρευρισκόμενοι στη σκηνή;
Ένα φεστιβάλ με εξαιρετική διοργάνωση και αρτιότατους μουσικούς. Όσον αφορά τη δική μας συμμετοχή, ένα έντονο performance (έχουμε καιρό να κάνουμε λάιβ!), ένα γεμάτο setlist, μία “heavier than matter” διασκευή, και ένα όσο το δυνατόν ατμοσφαιρικότερο show. Και φυσικά, μην ξεχνάτε ότι θα είναι ο Δευκαλίων στον χώρο, ιδρωμένος, κορίτσια. Επιπλέον, να ανακοινώσουμε διά του παρόντος ότι, λίγες ημέρες πριν τα του Defcon, θα κυκλοφορήσουμε ένα νέο single, επίσης οπτικοακουστικό. Δε μαρτυράμε άλλα προς το παρόν!
Υπάρχει ελπίδα για την ελληνική σκηνή; Θα βρει στήριξη ο Έλληνας μουσικός ποτέ από την κοινωνία μας;
Στην προσεχή τριακονταετία, όχι.
Σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου!
Σε ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία, Δημήτρη. Ελπίζω να σε δω στο Defcon. Εις το επανειπείν!
171 
