YOB: “Clearing the Path To Ascend”

Κάτι γίνεται με τον αέρα στο Oregon!

Και μία ακόμη απόδειξη αυτού, είναι οι εξαιρετικοί doomsters YOB.

Σχεδόν 20 χρόνια μετά την ίδρυση τους από τον Mike Scheidt έρχεται το νέο, έβδομο album τους, “Clearing The Path To Ascend”, μέσω της Neurot Recordings (εταιρία των Neurosis), και τρίτο με την ίδια σύνθεση.

Από τον τίτλο και μόνο καταλαβαίνεις, ότι έχει να κάνει με την πνευματικότητα και την ανύψωση αυτής και αυτό επιβεβαιώνεται με το εναρκτήριο “In our Blood”, όπου τα καθαρά φωνητικά υπερισχύουν ξεκάθαρα.

Η παραγωγή του album είναι “μαρμάρινη” και ταυτόχρονα πολύ καθαρή, σε σχέση με το παρελθόν του group, χωρίς να χάνει τον όγκο της, που ίσως να είχε χάσει εν μέρει στο προηγούμενο “Atma” (χωρίς να εννοώ ότι ήταν κακός δίσκος, σε καμία περίπτωση).

Σκληρό, αργό, ογκώδες σα μενίρ doom, με στοιχεία sludge και death και συνθέσεις που δε θέλουν να τελειώσουν ποτέ.

Φαίνεται οι YOB να θέλουν να περάσουν σιγά σιγά σε ένα πιο ήρεμο επίπεδο, χωρίς να ελαφρύνουν τη βαρύτητα τους και ακούγεται σαν να ξέρουν πως να το καταφέρουν!

Στο δεύτερο “Nothing to win” που οδηγείται από τυμπανιστικό καλπασμό, μπορεί κανείς να διακρίνει την επίδραση που μπορεί να είχαν πάνω τους οι Neurosis, οι οποίοι τους φιλοξενούν κάτω από την δισκογραφική τους στέγη.

To “Unmask the Sceptre” είναι το κομμάτι που επιλέχθηκε για την προώθηση της νέας δουλειάς των YOB και είναι το πιο ψυχεδελικό του δίσκου και πάλι με μια ιδιαίτερη έμφαση στα καθαρά φωνητικά, τα οποία για μια ακόμη φορά σε album τους είναι πίσω στη μίξη.

Και στο κλείσιμο έρχεται το “Marrow”, με μια πολύ γλυκιά post rock αρχή, κάνοντας αυτήν την κυκλοφορία, όντως την πιο συναισθηματική τους, όπως ακούγεται να λένε οι ίδιοι στο video που ακολουθεί.

Οι YOB, αν μη τι άλλο, κατάφεραν πάλι να αγγίξουν την ψυχή μου, με ένα μεστό, βαρύ όσο πρέπει και ψυχεδελικό όσο πρέπει, album και θέτουν εαυτούς σε πολύ ψηλό σκαλί της doom κατάταξης.

Πόσο ευτυχισμένος που θα τους δω και από κοντά τον Οκτώβρη, 10 του μήνα!

602
About Δημήτρης Μαρσέλος 2206 Articles
Δέσμιος της μουσικής, είλωτας των συναυλιών, εθισμένος στα σκληρά...riffs, διπολικός μεταξύ metal και hardcore punk, έχει κάνει χρόνια τώρα πολιτιστικό crossover και δεν αρνείται κανένα ιδίωμα της rock που του τη σηκώνει...την τρίχα.