Οι εξ απαλών ονύχων γνώστες της μουσικής στο άκουσμα του ονόματος Ace Frehley θα αναφωνήσουν “A! O κιθαρίστας των Kiss” χωρίς να κατέχουν το ποιόν του συγκεκριμένου μύθου, την προσφορά και το έργο του μακριά απο το βαρύγδουπο multi platinum όνομα των Kiss.
Ανοίγω το νήμα λοιπόν αναφέροντας ότι ο hall of famer Ace Frehley μετά από μια μεγάλη περίοδο αναμονής κυκλοφορεί το 2009 το πολύ καλό “Anomaly” ανοίγοντας εξ ολοκλήρου την όρεξή μας για περαιτέρω προσωπικές κυκλοφορίες υπό το πρίσμα ενός rock icon μουσικού που έχει κατακτήσει πολλάκις την κορυφή των κορυφών αλλά εξακολουθεί να επαναπροσδιορίζει τον εαυτό του μέσα από τις προσωπικές του δουλειές.
Eνώ λοιπόν οι υπόλοιποι Κiss εξακολουθούν να απολαμβάνουν τον νήδυμο ύπνο τους, ο original Space Ace καταφέρνει να ανεβάσει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά κυκλοφορώντας έναν ακόμα εκπληκτικό δίσκο. Εν τη ρύμη του λόγου να επισημάνω για όσους δεν γνωρίζουν ότι ο Ace είναι το πιο δημοφιλές μέλος της original τετράδας των Kiss (το ομώνυμο του 1978 πούλησε πάνω από 1.000.000 κόπιες!), με 4 προσωπικούς δίσκους και ένα Live EP.
H καλογυαλισμένη παραγωγή του Space Invader, η παραδοσιακά elegance δουλειά του Ace στις κιθάρες, τα ξεχωριστά-στακάτα riff, το στιβαρό rhythm session και η μοναδικότητα της φωνής του Ace συναποτελούν ένα μοντέρνο ηχητικό σύνολο υπό το πρίσμα μιας περιρρέουσας 70’s ατμόσφαιρας με progressive πινελιές που διαρκεί από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο του δίσκου.
Τραγούδια όπως το εκπληκτικό “Toys” θα σε παραπέμψουν απευθείας στο “Strange Ways”, το ομώνυμο “Space Invader” εύκολα πλασάρεται υπερήφανα ανάμεσα στα κομμάτια του Love Gun (οι αλλαγές στα μέτρα θα σε κολλήσουν στον τοίχο), ενώ βαρόμετρο στέκει η ευκολία του Ace να προσεγγίζει την πλειοψηφία του μουσικόφιλου κοινού και να συνθέτει mainstream rock anthems: “Gimme A Feelin”, “I Wanna Hold You”, “What Every Girl Wants”. Στην αντίπερα όχθη θα συναντήσουμε έναν βαθιά εσωτερικό καλλιτέχνη με προσωποκεντρική κατεύθυνση “pick yourself up and change” θα μας εξομολογηθεί άμεσα, ζητώντας μας να εξελιχθούμε στο “Change”, (ειρήσθω εν παρόδω το Change είναι και το αγαπημένο μου), ενώ το “Past The Milky Way” θα το αφιερώσει στην κοπέλα του. O δίσκος κλείνει με τη διασκευή στο κλασσικό “The Joker” (Steve Miller’s Band)
Εν κατακλείδι με το “Space Invader” ο συμπαντικός χρόνος θα γυρίσει και θα σταθεί στο μακρινό 1978, επαναπροσδιορίζοντας με σεβασμό στο πρόσωπο ενός γιγάντιου καλλιτέχνη τον όρο guitar hero… Ούτως η άλλως ο Ace Frehley αποτελεί την πεμπτουσία αυτού στην κοσμολογία της εξάχορδης.
602 
