Και τώρα που τελείωσε (ουσιαστικά) η μουσική σεζόν, μπορώ με την ησυχία μου να κάνω μια μικρή ανασκόπηση, με βάση τα συναυλιακά πεπραγμένα…
Βέβαια, με βάση τα εγχώρια δεδομένα, μάλλον για κολονοσκόπηση πρόκειται…
Το κύριο χαρακτηριστικό της σεζόν που πέρασε είναι η άνθιση των μικρομεσαίων εταιρειών που έδωσαν σχεδόν αποκλειστικό βάρος σε λιγότερο εμπορικά σχήματα, διοργανώνοντας live μικρού βεληνεκούς που στην πλειοψηφία τους πήγαν καλά (ή έστω, δε μπήκαν μέσα).
Έτσι, είδαμε μπάντες όπως Monkey 3, Ufomammut, Black Tusk, Belzebong, Uncle Acid and the Deadbeats, Deafheaven, Unida, και πολλούς άλλους, με σχετικά φθηνό εισιτήριο.
Αυτό βέβαια είχε ως αποτέλεσμα την έλλειψη μεγάλων ονομάτων, κάτι που παραδοσιακά είχαν αναλάβει τα festival, τα οποία έχουν πάρει τον κατήφορο.
Οκ, το Pilssken, μια χαρά πήγε και δείχνει πως έχει μια σταθερή ανοδική πορεία, αν και δε βασίστηκε σε κάποιο “όνομα”, αλλά στο “alternative” της φάσης.
Στο Heavy By the Sea η Detox πλήρωσε τις “εύκολες” επιλογές της. Έβαλε τέσσερα εγχώρια σχήματα (τα οποία όμως όλοι τα βλέπουμε συχνά πυκνά), δύο metal (Behemoth για τους σκληροπυρηνικούς και Ghost για τους trendy μύστες του occult) και για headliners τους Deftones, μια μπάντα που εμπορικά απέχει παρασάγγας από τους υπόλοιπους. Τουτέστιν, έλειπε ένα ακόμη (όντως) μεγάλο όνομα. Δικαιολογημένη κίνηση βέβαια, αν αναλογιστούμε πως πέρυσι, με ακριβότερα, από πλευράς αμοιβής, σχήματα, μπήκαν μέσα, αλλά λογική και η πολύ μικρή (για δεδομένα festival) ανταπόκριση του κόσμου.
Βέβαια η Detox ρέφαρε με το Ejekt, το οποίο, προς μεγάλη μου έκπληξη, τα πήγε εξαιρετικά, παρότι το billing ήταν ένα μικρό deja-vu. Σημασία έχει το αποτέλεσμα όμως, και το ότι η μπάνκα γέμισε…
Κάτι που (όπως αναμενόταν) δεν έγινε στο Rockwave Festival το οποίο με σύνθημα “ξεβουλώστε τα αυτιά σας”, προσπάθησε να πείσει το rock κοινό να τραβηχτεί στη Μαλακάσα για μια χούφτα ανούσιων live εμφανίσεων. Μην τα ξαναλέμε… Η έμφαση σε μουσικές που απευθύνονται σε εντεχνάδες και low-bapάδες, ανέδειξε την αδιαφορία των υπευθύνων…
Άλλωστε το ιδανικό σύνθημα θα ήταν “ξεβουλώστε τα αυτιά σας- ξεκαυλώστε με εμάς”…
Πάντως, τηρουμένων των αναλογιών, καλά πήγε και το New Long Festival, ένας υπερβολικά τίμιος και παντελονάτος θεσμος, που βάζει γυαλιά σε πολλούς εν δυνάμει επαγγελματίες promoter…
Και για να τα λέμε όλα, ένα event σαν αυτό, στο Terra Vibe θα βαφτιζόταν “το μεγαλύτερο festival της Ευρώπης”, ή κάτι τέτοιο ευφάνταστο!
Εδώ οφείλω να αναφερθώ και στο anniversary party της εκπομπής 2 Smoking Barrels, στο οποίο εμφανίστηκαν οκτώ (8) ονόματα της ελληνικής σκηνής, με headliners τους Nighstalker… Τουτέστιν, ένα live party, το οποίο δεν είχε είσοδο και σε περίπτωση που το διοργάνωνε κάποια εταιρεία συναυλιών, το εισιτήριο θα έτσουζε. Όχι (καριολάκι), δεν κάνω διαφήμιση… Την πικρή αλήθεια λέω!
Σημαντικό γεγονός αποτέλεσε και η παρθενική εμφάνιση των Neurosis στην Ελλάδα, η οποία όμως είχε πολύ ακριβή είσοδο. Κοντά 40 ευρώ παραείναι πολλά και αυτός ήταν ο λόγος που δεν έγινε το sold out.
Από εκεί και πέρα, η προσέλευση του κοινού στα live μεσαίου βεληνεκούς, ήταν και για φέτος απογοητευτική, με τους διοργανωτές να προσπαθούν με νύχια και με δόντια να σπρώξουν το εκάστοτε προϊόν τους.
Όσο για τις εγχώριες μπάντες, τα έχω ξαναπεί. Στο μπάνιο σου τώρα αν πας, σίγουρα θα βρεις ένα groupάκι να παίζει live. Όχι τίποτα άλλο, αλλά ο κόσμος που δεν πολυπηγαίνει σε συναυλίες, αναγκάζεται να μην πηγαίνει και σε αυτές, αυξάνοντας τον αριθμό των live που δεν παρευρίσκεται (την έπιασες την υποβόσκουσα ειρωνεία; εύγε καμάρι μου…)!
Έσκασαν ξανά και οι Warlord, τώρα που βρήκαν εύκολη λεία στη χώρα των γεροντοπαλίκαρων…
Και φυσικά, ήρθαν και οι Clutch. Πάλι. Και καλά έκαναν, εφόσον έχουν τόσο κοινό εδώ… Αρκεί οι τύποι που έκραζαν τους Placebo, τους James, τους Scorpions και τον Moby να καταπιούν τη γλώσσα τους.
237 
