Το εκδρομικό σακίδιο γέμισε και πάλι για την δεύτερη και τελευταία μέρα του Rockwave που πολλοί σχολίασαν σαν failwave, σκυλοwave κλπ.
Αφήνοντας εκτός τα αρνητικά σχόλια και την άσχημη ατμόσφαιρα-μουρμούρα που επικρατούσε στο διαδίκτυο μπήκαμε στον καταπράσινο χώρο του Terra vibe γεμάτοι ενέργεια και θετική ψυχολογία για να απολαύσουμε μουσική με καλή παρέα και αρκετές μπύρες. Ο ήλιος ήταν καυτός αλλά το ελαφρύ αεράκι βοήθησε λιγάκι την κατάσταση καθώς το πρώτο γκρουπ έβγαινε στις 17:15. Να σημειωθεί πως τα act βγήκαν όλα στην ώρα τους με άψογο ήχο, ωραίο φωτισμό και σπέσιαλ εφέ.
Τους Chinese Basement που άνοιξαν δεν ήξερα και με εξέπληξαν ευχάριστα. Μια μπάντα πολύ δεμένη με εκρηκτικά ξεσπάσματα και φωνητικά που μου θύμισαν Nirvana στο Bleach. Ο Ελληνικός στίχος παρόλο που μου ξενίζει πάντα στα αυτιά μου δεν με ενόχλησε αλλά τον βρήκα “ρηχό” σε ορισμένα κομμάτια. Η μουσική παικτικά πανέξυπνη και δουλεμένη, σίγουρα από τα γκρουπ που έψαξα μετά στο σπίτι.
Το πέρα δώθε από Vibe σε Terra stage ευτυχώς δεν ήταν συχνό τη δεύτερη μέρα αφού τα γκρουπ δεν έπαιζαν ταυτόχρονα. Οι Little Barrie από την Αγγλία ανέβηκαν στην σκηνή παίζοντας κάτι μεταξύ garage και alternative rock. Ωραία performing αν και ο κόσμος λιγοστός, προσωπικά δεν τους είχα ξανακούσει αλλά η μουσική τους ήταν “fair enough” για τα αυτιά μου.
Το μόνο παράδοξο που είχα να σημειώσω ήταν τα soundcheck που πραγματοποιούνταν λίγο πριν η μπάντα ανέβει στη σκηνή. Και έτσι την πατήσαμε με τους Calexico που τρέχαμε να τους ακούσουμε νομίζοντας ότι ξεκίνησαν αλλά τελικά ήταν απλώς check. Στην ώρα τους όμως γέμισαν την σκηνή και χάρισαν ένα πλούσιο set list από γνωστά, instrumental και μη, κομμάτια με το κοινό να συμμετέχει και να χειροκροτεί μαζί με τον Joey Burns. Φοβερή μπάντα με καλούς μουσικούς και ένα από τα συναυλιακά απωθημένα μου καθώς δεν είχα καταφέρει να τους δω live.
Η rock βραδιά θα έκλεινε επίσημα με το πιο hot όνομα της indie rock σκηνής, τον Woodkid. Ένα απίστευτο performing με ωραία εφέ, καλοστημένες χορογραφίες που ξεσήκωσε τον κόσμο και έκανε όλη την Μαλακάσα να χειροκροτά και να τραγουδά “I love you”. Ο Woodkid μας αποζημίωσε με θέαμα και επιβλητικούς ρυθμούς κάτω από πομπώδεις κρουστά και ηλεκτρονικές μελωδίες που χόρευαν με τις εικόνες του προτζέκτορα ενώ τα φώτα αυστηρά και μόνο σε λευκούς τόνους φώτισαν σκηνή και αρένα. Εκπληκτικός, μοναδικός Woodkid όσοι δεν ήρθαν Μαλακάσα απλά έχασαν…
Το After midnight show καθυστέρησε λιγάκι και όλοι νομίζαμε πως θα ακυρωνόταν όπως και ο Timo Maas την προηγούμενη βραδιά. Οι Booka Shade όμως παρόλη την καθυστέρηση μπήκαν δυναμικά ανταλλάσσοντας αντικριστά beat ο ένας στον άλλο από δύο ψηλές εξέδρες πάνω στη σκηνή. Το κοινό πλέον είχε λιγοστέψει αισθητά αλλά οι λίγοι και καλοί χόρευαν και ζητωκραύγαζαν τους Γερμανούς χαουζάδες.
Συνοψίζοντας το φετινό rockwave δεν είχε συμμετοχή, έχασε κόσμο είτε γιατί δεν έβαλε metal σκηνή όπως πρόσταζε ο λαός, είτε με επιλογές όπως Χαρούλης, Μποφίλιου που σχολιάστηκαν αρνητικά. Προσωπικά δε με χάλασε ούτε ο ένας ούτε ο άλλος, μια χαρά καλλιτέχνες είναι, αξιόλογοι και με σοβαρή μουσική αλλά όχι για το συγκεκριμένο φεστιβάλ.
Δυστυχώς ότι έντεχνο-κουλτουριάρικο όνομα και να βάλεις κάτω από την ταμπέλα Rockwave όσο καλό και να είναι θα είναι λίγο όταν τα παλιά μου εισιτήρια αναγράφουν Black Sabbath, Marilyn Manson, Prodigy, Metallica, Monster Magnet, Garbage και άλλους τόσους μαζί να μαζεύουν λαοθάλασσα από Ελλάδα και εξωτερικό και τον κόσμο να κρέμεται ακόμα και από τα δέντρα προκειμένου να δει το show.
photos/ report: Χριστίνα Αλώση
1148 
