Αυτά εδώ τα τέσσερα ιταλάκια έχουν ταλέντο. Πολύ ταλέντο.
Αν και οι πρώτες τους δουλειές, το EP “Heavy Damage” και το LP “For Humanity”, έδειχναν ένα ελπιδοφόρο γκαζιάρικο speed/ thrash σχήμα, το “Burst Into The Quiet” δείχνει ικανό να τους απογειώσει και να τους μπάσει για καλά στη Serie A της ακραίας μουσικής.
Εξαιρετικό υλικό, πολύ δουλεμένο, πολύ τεχνικό και παιγμένο με άπλετο μεράκι, το “Burst Into The Quiet” είναι από τα album που αξίζουν να μνημονεύονται και σίγουρα ξεχωρίζει ανάμεσα στο σύνολο των πολύ καλών κυκλοφοριών που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στο είδος παγκοσμίως (για τη χώρα μας, μην τα ξαναλέμε, η άνθηση καλά κρατεί).
Κάτι που χρήζει ειδικής αναφοράς, είναι ο καταπληκτικός ήχος που έχει πετύχει ο Simone Mularoni (DGM, αναδεικνύεται σε guru των παραγωγών στη “μπότα”). Τα πάντα ακούγονται γαμάτα, με προεξάρχοντα τα έξοχα riff των Senso και Ziro (κιθάρες), τα οποία είναι αρκούντως τεχνικά και φλερτάρουν έντονα με τη λογική των Overkill στην εκτέλεσή τους, ενώ αξιοθαύμαστη είναι η απόδοση του (νεοεισελθόντα) Vender στα drums, ο οποίος είναι απλά απολαυστικός. Τρελοί ρυθμοί, πλούσια γεμίσματα, καθαρότατος και διαυγής ήχος και εξωφρενικές ταχύτητες. Όσο για τον μπασίστα Reno, πέρα από το ότι ακολουθεί με ακρίβεια τις επιλογές του drummer, έχει και μια απολύτως ταιριαστή, άγρια και αντρίκια φωνή, με χροιά που μου έφερε στο μυαλό αρκετές φορές τον Rob Flynn (Machine Head).
Τα “C.H.U.C.K.” (Norris; Προφανώς…), η φοβερή intro δυάδα των “Masters Of Control”, “Seven Doors To Hell”, τα “No More” και “Nuke’ em High” καθώς και γενικά στο σύνολό τους τα τραγούδια, έχουν να επιδείξουν πλήθος συγκινητικών στιγμών για το φίλο της πιο ορμητικής μουσικής που εμφανίστηκε στον πάλαι ποτέ όμορφο πλανήτη μας. Υψηλό επίπεδο στο παίξιμο, οργή και ουσία στις συνθέσεις και στην τελική, pure thrash καύλα. Οι γνωρίζοντες το αίσθημα της κατακλείδας, ήδη χαμογελούν. Υποθέτω ότι θα ακουστούν πάρα πολύ στο κύκλωμα και είναι ίσως ότι αξιότερο άκουσα (μαζί με το πρόσφατο album των Βραζιλιάνων Slasher), για να το συγκρίνω με δείγματα της εγχώριας παραγωγής μας. Εύγε.
578 
