Μια ακόμη νύχτα στο μαγευτικούς σκύλους με τη φωτογράφο extraordinaire (τύμπανα και κρας), Βασιλική Παναγοπούλου, κυρίες και κύριοι χειροκροτήστε…
Εντάξει, σοβαρευτείτε τώρα. Τα πράγματα είναι σοβαρά. Σοβαρά, μάλιστα, όταν η αγαπητή Catch the Soap έχει φέρει με εισιτήριο 5 και 8 ευρώ έναν τόσο αξιοπρεπή καλλιτέχνη και είχε σχεδόν μηδενική προσέλευση.
Οι Absent Without Leave είναι ουσιαστικά ο μουσικός Γιώργος Μαστροκώστας με συνοδεία την κιθάρα του και κάποια άλλα μέσα. Συγκεκριμένα έχοντας στη διάθεση του κάποια ηλεκτρονικά μέσα, κάποια προηχογραφημένα κομμάτια και κάποια συμβατικά όργανα αναπαράγει ένα μελαγχολικό ηχητικό τοπίο, το οποίο συνοδεύεται προφανώς και από το αντίστοιχο οπτικό υλικό.
Τα κομμάτια προφανώς είναι ορχηστρικά χωρίς ίχνος φωνής και στηρίζονται κυρίως σε αλλεπάλληλα στρώματα κιθάρας, συνεπώς το αποτέλεσμα είναι κάτι άκρως πειραματικό. Εκ του αποτελέσματος αυτό που άκουσα ήταν κάτι που έμοιαζε στο “Lips of Ashes” των Porcupine Tree σε επανάληψη και ίσως ο δημιουργός θα έπρεπε να προσθέσει και άλλες ιδέες και συναισθήματα στο μπουγιουρντί.
Αντίθετα, ο χαμογελαστός Λατίνος Jesse Beaman, ή άλλως My Empty Phantom, είχε άλλη προσέγγιση προτιμώντας πιο majore τονικές για τις συνθέσεις του. Ο Beaman αποχωρίζεται τα αθλητικά παπούτσια του (πιφ), και καθότι one man band, παίρνει πίσω από τα τρία όργανα (κιθάρα, πλήκτρα, drums) τα οποία χειρίζεται διαδοχικά μέχρι να ολοκληρώσει την πλήρη σύνθεση του κάθε κομματιού.
Tracks ηχογραφούνται πάνω σε λούπες κιθάρας και πλήκτρων και στο τέλος o Beaman ξεσπάει επάνω σε ένα κουτσουρεμένο σετ drums. Οι συνθέσεις του έχουν μια πιο dream pop κατεύθυνση και ίσως να έχουν και μία μικρή κινηματογραφική προέκταση αλλά το σίγουρο είναι ότι ο Beaman κάνει με άνεση την περιστροφή σε όλα τα όργανα για να αναπαράγει το επιθυμητό, και κατά τα άλλα ορχηστρικό, αποτέλεσμα. Ο αέρινος ήχος πάντως κάνει τα πάντα πιο εύπεπτα και ο χρόνος πετάει οπότε σύντομα φτάνει το τέλος. Συμπαθέστατος καλλιτέχνης. Κρίμα.
photos: Βασιλική Παναγοπούλου
503 
