Απολύτως σύγχρονο και εντελώς χωμένο μέσα στα trends της εποχής, emo/ nu metal/ core, είναι η μουσική που προσφέρουν οι Annisokay, μια πενταμελής παρέα πιτσιρικάδων από τη Γερμανία.
Αυτό βέβαια, δεν έχει να κάνει με το αποτέλεσμα που παράγουν, αν δούμε αυτόνομα τη μουσική. Το “The Lucid Dream[er]” είναι ένα αξιοπρεπέστατο δισκάκι, κι αν λάβουμε υπ’ όψη ότι πρόκειται για ντεμπούτο, τους αξίζει ένα μεγάλο μπράβο, τουλάχιστον ως προς τον ήχο.
Συνθετικά, συμπλέουν με το ρεύμα της εποχής και μπάντες όπως οι The Last Word, Outline In Color (τυχαία παραδείγματα, της πρώην μου γίνεται από σχήματα ανάλογου ύφους στην άλλη άκρη του Ατλαντικού αλλά και στην Ήπειρό μας τελευταίως), αρκετά καλά riff παραπομπές στις σταθερές του ύφους Killswitch Engage, Slipknot και λοιπά, ωραία refrainάκια, δυνατά drums, breaks, καλούτσικα καθαρά φωνητικά (Christoph Wieczorek), εξαιρετικά τα shout (Dave Grunewald) και συνολικά, γυμνασιακές, ψιλοακίνδυνες αν και ευχάριστες groove καταστάσεις.
Το album έχει πάρα πολλά καλά στοιχεία, ακούγεται πολύ ευχάριστα, έχει ανα στιγμές πολύ όμορφες μελωδίες και δεν είναι βαρετό, ακόμη κι αν έχεις αρχίσει να βαριέσαι από την υπερπροσφορά σ’ αυτό το style. Πολύ καλά τραγούδια τα “Sky” και “Monstercrazy”, πιστεύω ότι θα ακολουθήσουν “hit” πορεία στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα, ενώ στο ίδιο επίπεδο συνθετικά βρίσκονται και όλα τα υπόλοιπα.
Αν δεν σε ενοχλεί η “popοποίηση” ενός πάλαι ποτέ “ακραίου” ρεύματος, πιστεύω ότι οι Annisokay ακούγονται πάρα πολύ καλοί. Ειδικά στις νέες γενιές, θεωρώ ότι το όνομά τους θα ακουστεί πολύ. Είναι μια πολύ καλή εικόνα του τι ακούει ο μέσος νέος στον πλανήτη Γη, το 2014, θεωρώντας τον εαυτό του politically “αντιδραστικό”. Για τον υπογράφοντα φυσικά και τις άσπρες του τρίχες, ενδιαφέρουσα η γνωριμία, αλλά πέρασαν και 20 χρόνια που τελείωσε το Λύκειο.
596 
