Hail Black Anvil θα έλεγα καλύτερα.
Μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας από την δισκογραφική δράση και με τον πήχη ψηλά μετά το εξαιρετικό “Triumvirate”, οι Αμερικάνοι επιστρέφουν δυναμικά με το εξίσου πολύ καλό και αρκετά ποικιλόμορφο “Hail Death”.
Ύστερα από μπόλικες περιοδείες και συνεργασίες με ονόματα όπως οι Marduk, Watain, Inquisition και πιστοί στα χνάρια των ηρώων τους Dissection και όχι μόνο (φίλοι των Dismember, Celtic Frost, Bathory και Emperor, σπεύσατε) οι Black Anvil δημιουργούν ένα πραγματικά συγκλονιστικό δίσκο ο οποίος από πολύ νωρίς κερδίζει θέση κλασσικού σε ολόκληρη την σκηνή του blackened death metal ήχου. Μέσα σε 71 περίπου λεπτά, καταφέρνουν και συνδυάζουν μπόλικες μουσικές φόρμες, κατακλύζοντας τον ακροατή με μια πληθώρα συναισθημάτων ενώ ταυτόχρονα η περίσσεια τεχνική τους κατάρτηση ανεβάζει την μουσική τους σε άλλο επίπεδο. Και αυτό το καταλαβαίνει κανείς από την στιγμή που ακούσει το φανταστικό εναρκτήριο “Still Reborn” του οποίου οι ρυθμικές αλλαγές, οι μελωδίες και τα σόλο των Gary Bennett και Sos θα σε αφήσουν με το σαγόνι στο πάτωμα. Στο ίδιο μοτίβο κινείται και το επικό “Next Level Black” ενώ τα πιο doom, βαριά και ασήκωτα Sabbath riffs των “Until the End” και “N” ανατρέπουν την όλη ροή του άλμπουμ. Όσο για την διασκευή του “Under the Rose” των KISS, ναι μεν καλή αλλά πραγματικά αχρείαστη. Προσπερνάμε λοιπόν.
Πες το black, death, heavy black… όπως θες. Μία είναι η ουσία όμως. Το “Hail Death” δεν είναι τίποτα άλλο πέρα από μία σειρά ιδιοφυών συνθέσεων, που γουστάρουμε να ακούμε και να ξανακούμε, από ένα συγκρότημα το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να μας απογοητεύσει.
602 
