Αισθάνομαι πολύ περίεργα κάθε φορά που πρέπει να κάνω κριτική σε μια νέα ελληνική μπάντα, και κυρίως όταν αυτή προέρχεται από τον χώρο του μελωδικού power.
Και αυτό διότι από τη μια καταλαβαίνω τον κόπο και την προσπάθεια που έχουν καταβάλει τα μέλη της, αλλά από την άλλη δε γίνεται να κάνω τα στραβά μάτια στα κακώς κείμενα. Ας περάσω λοιπόν στα μειονεκτήματα πρώτα του “Haunted Spirit”: Τα φωνητικά φαίνονται από μίλια μακριά πως προέρχονται από έλληνα, ενώ για πολλοστή φορά είναι πιο μπροστά από όσο θα έπρεπε, χαλώντας πολλές φορές τις όποιες καλές ιδέες του δίσκου. Ίσως κάποιοι να θεωρούν υπερβολή τα περί προφοράς, αλλά όταν απευθύνεσαι σε μια αγορά πέρα από τα ελληνικά σύνορα, καλό είναι να δίδεται μια παραπάνω βάση (και) σε αυτόν τον τομέα. Από εκεί και πέρα δε μου κέντρισαν ιδιαίτερα το ενδιαφέρον τα εννέα (συν μια εισαγωγή) κομμάτια του album. Τυπικό μελωδικό power metal με πολλά στοιχεία από Stratovarius, το οποίο υπό άλλες συνθήκες δε θα με χάλαγε, αλλά υπάρχει και ένα όριο στο πόσες φορές θα ακούσεις παρεμφερείς ιδέες από διαφορετικά συγκροτήματα. Υπάρχουν και πλεονεκτήματα όμως στην εν λόγω κυκλοφορία: Μουσικά, αν και δε χαίρει πρωτοτυπίας, φέρει ένα καθόλα άρτιο αποτέλεσμα που δείχνει μια προοπτική για το μέλλον της μπάντας. Η αλήθεια είναι πως οι μουσικοί που απαρτίζουν τους Minuetum υπηρετούν εξαιρετικά το ιδίωμα που επέλεξαν (ο Jason Mercury μάλιστα, που έχει αναλάβει τις κιθάρες, ήταν και μέλος των Outloud) και έχοντας πλέον ακούσει πιο προσεκτικά το “Haunted Spirit” μάλλον καταλήγω στο ότι το αποτέλεσμα θα χαρακτηριζόταν πιο επιτυχημένο εάν η παραγωγή στα φωνητικά είτο καλύτερη. Επίσης στα θετικά, η συμμετοχή του Bob Κατσιώνη σε μερικά από τα κομμάτια, όπως και το γενικότερο feeling του δίσκου που θυμίζει άλλες εποχές, όπου το power μεσουρανούσε. Παρόλο πάντως που την παραγωγή την ανέλαβε ο ίδιος ο Κατσιώνης και τη μίξη ο Timo Tolkki (ex- Stratovarius, Revolution Renaissance), άνθρωποι γνωστοί στο χώρο και πάνω απ’ όλα επαγγελματίες, εμμένω στην άποψή μου, πως το “Haunted Spirit” χωλαίνει σε πολλά σημεία. Όπως και να έχει, περιμένω οπωσδήποτε τη συνέχεια, διότι με υπομονή και επιμονή γίνονται θαύματα.
437 
