Ladies and Tsoglaners! Υπό την αιγίδα της κολοσσιαίας Tomunisu Productions, τέσσερις φανερά αγάμητοι τύποι και τελείως εξαγριωμένοι με την κατάστασή τους, τιγκαρισμένοι από μπουγάτσα με κρέμα (για να πάνε τα φαρμάκια κάτω), κυκλοφόρησαν προσφάτως σε CD, τις εμπειρίες από την πρώτη επίσκεψή τους στα μπουρδέλα της γειτονιάς τους, τους πρώτους τους πυροσωλήνες, την συμμετοχή τους στο Τριπλούν σπερματοζωαρίων επί ασοβάτιστη νεόκτιστη οικοδομή και άλλα τέτοια παιδικά.
Οι Θεσσαλονικείς Μόνοθράς P.T.O.M.A., με το ακαδημαϊκώς τιτλοφορημένο “Shit Into Existence” (τρώμε ρε μαλάκες!), με attitude πιτσιρή μπάσταρδου πανκιού και με την τεστοστερόνη να βρωμάει σαν λιλί θαλασσινό, πετούν στην όμορφή μας μάπα, άλλο ένα ανέμελο, ξέκαυλο, νέφτι-στον-κώλο thrash τεμαχιάκι με αρκετές δόσεις χιούμορ.
Κιθαριστικώς, αρκετά καλά, τεχνικά και ποτισμένα στη thrashίλα riffs των Stiffo και Totila, βασισμένα στις ορμητικότερες των στιγμών των εκείθε του Ατλαντικού θρύλων (Overkill, Whiplash, Nuclear Assault αλλά και ημιhardcoreιές στο ύφος των Suicidal Tendencies, Anthrax, D.R.I.), αν και δεν είναι δυνατόν να λείπει, όπως πρέπει να συμβαίνει σε κάθε έντιμο γκαραγκαγκά δίσκο, η βρώμα των Kreator και των Sodom και solo που πολύ θέλουν να γίνουν κολλητάρια με τα solo του Jeff Waters. Οι ρυθμοί που επιβάλλει ο κηροζηνάτος drummer Abraham Lil’Cock (στην αρχή τις κάνεις και μελαγχολούν, μετά σε συμπονούν κι εσύ σιγά σιγά, πιάνεις το κωλαράκι, σ’ έκοψα εγώ…) κινούνται σε up tempo επίπεδα, το album είναι ταχύτατο και ρέει σαν κατούρημα εσφιγμένου σε αναμονή μισής ώρας και αυτό οφείλεται στο άψογο rhythm section που συνθέτει με τον Salioga (πολύ καλός μπασίστας, σπέρνει σε κομμάτια όπως το “Tupa Or Not tupa”, μου θύμισε αρκετά τον τρόπο που παίζει ο Mike Leon των Havok), ο οποίος έχοντας έναν πριμαριστό ήχο, ουσιαστικά είναι το βασικό στοιχείο του όγκου της μπάντας. Τα φωνητικά είναι της τάξεως του Chewbacca/ Homo Erectus, χουλιγκανικά, αλλά θα πρότεινα λίιιγο καθάρισμα και προπονησούλες στη προφορά. Δεν αλλοιώνουν τίποτα, είναι μέσα στη φύση της μουσικής αλλά θέλουν βελτίωση, όπως και ο ήχος ο οποίος έχει αρκετές γωνίες που θα μπορούσαν να λειανθούν, χωρίς επίσης να παίζει ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Για τα προσωπικά dirty γούστα μου, στέκεται αρκετά καλά.
Φαντάζομαι ότι τα “Die With Titties In Your Face”, “QQQ” (πρώτον, θυμίστε μου, από ποιό popάκι είναι η γέφυρα στη μέση, δεύτερον, και “GGG” να το βγάζατε, θα του πήγαινε), “Meeloh Ya Sena” (θα χρειαστώ διευκρίνηση, είναι δισυπόστατο. “Μιλώ για σένα” ή όπως λέμε “Να-Λό-λα Να Έ-να-Μή-λο”;), “Gone To The Movies”, θα κάνουν κάθε μουνοχειλάκι να χαμογελάσει.
Αρκετά καλό για ντεμπούτο, προβλέπω ότι διορθώνοντας κάποιες ατέλειες και με την εμπειρία που θα αποκτήσουν εξελίσσοντας το προσωπικό στοιχείο τους μέσα από τις συνθέσεις, είναι ικανοί να σταθούν στην thrash premier της χώρας μας. Για σύναξη βρωμιάρηδων που τη βρίσκουν γαμώντας κατσίκες στις ιδιαίτερες στιγμές τους και με δυο-τρείς ανάλογες γκαρσόνες στο χώρο, ότι πρέπει, θα την κάνεις τη φτιάξη σου…
624 
