Οι KANSAS ξεκίνησαν την καριέρα τους αρχές της δεκαετίας του ‘70 με το όνομα “White Clover” από την πόλη Topeka και αποτελείτο από τους Steve Walsh (φωνή, πλήκτρα), Kerry Livgren (κιθάρα, πλήκτρα), Richard Williams (κιθάρα), Robby Steinhardt (βιολί, φωνητικά), Dave Hope (μπάσο) και Phil Ehart στα ντραμς.
Το 1974 ο Don Kirshner παραγωγός της τηλεόρασης και διευθυντής δισκογραφικής εταιρίας άκουσε ένα demo με έξι τραγούδια- που είχε στοιχίσει 300 δολλάρια – και εντυπωσιάστηκε από την προοδευτική και πολύπλοκη μουσική των KANSAS με αποτέλεσμα να τους υπογράψει συμβόλαιο και να κυκλοφορήσουν την ίδια χρονιά το παρθενικό τους άλμπουμ.
Ο δίσκος πούλησε σχετικά καλά (100 χιλιάδες αντίτυπα) και το υπέροχο τραγούδι “Journey from Mariabronn” απέδειξε την συνθετική ικανότητα του γκρουπ το οποίο το παίζουν μέχρι και σήμερα.
Ακολουθεί το καταπληκτικό άλμπουμ “Song for America” και το γκρουπ καταφέρνει να κερδίσει αρκετούς νέους οπαδούς στην Ευρώπη ενώ το παίξιμο του R. Steinhardt στο βιολί έχει κλέψει τις καρδιές των φίλων της ροκ.
Το ομώνυμο τραγούδι του άλμπουμ αλλά και το υπέροχο “Incomudro-Hymn to the Atman” ξεχωρίζουν από τον δίσκο που έφτασε ως στο Νο 57- στα αμερικάνικα τσαρτς- και οι πωλήσεις ξεπέρασαν τις 250 χιλιάδες.
Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν το “MASQUE” όπου το εξώφυλλο του δίσκου είναι ένα καταπληκτικό έργο τέχνης και φιλοξενείται στο μουσείο της Βιέννης.
Το άλμπουμ είναι αρκετά progressive με σκοτεινές μελωδίες και δύσκολες ενορχηστρώσεις και το τραγούδι “Icarus-Borne on Wings of Steel” δείχνει ποικιλότροπα τον χαρακτήρα του δίσκου.
Το 1976 είναι η χρονιά των KANSAS που τους καθιερώνει για τα καλά στη παγκόσμια ροκ κοινότητα και ο λόγος είναι ότι κυκλοφορούν το εξαιρετικό “Leftoverture“.
Το φοβερό σινγκλ “Carry On Wayward Son” σκαρφαλώνει ως το Νο 11 των καταλόγων επιτυχιών το οποίο όμως παραλίγο να μην μπει στο δίσκο αφού γράφτηκε την τελευταία μέρα των ηχογραφήσεων.
Οι πωλήσεις ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο αντίτυπα, οι συναυλίες που ακολουθούν απογειώνουν τους KANSAS και οι φίλοι του progressive rock περηφανεύονται δικαίως για το συνθετικό μεγαλείο του γκρουπ.
Ο χαρακτηριστικός ήχος του βιολιού γοητεύει όλο και περισσότερο κόσμο και τραγούδια σαν τα “The Wall“, “Magnum Opus” και “Miracles Out of Nowhere” έχουν μείνει κλασικά.
Το 1977 το γκρουπ πιεσμένο από τις απαιτήσεις των οπαδών για ένα ακόμη αριστούργημα κυκλοφορούν το εξαίσιο “Point of no Return” όπου περιέχει την μεγάλη και πολυπλατινένια τους επιτυχία “Dust in the Wind“.
Το κομμάτι είναι εμπνευσμένο από ένα ινδιάνικο ποίημα ενώ και αυτό το τραγούδι που τους έκανε διάσημους παραλίγο να μην μπει στο δίσκο.
Το άλμπουμ πούλησε περίφημα (2 εκατομμύρια αντίτυπα) άγγιξε την κορυφή στα τσαρτς (Νο 4) το συνθετικό δίδυμο Walsh-Livgren δημιουργούσε μικρά θαύματα με τραγούδια όπως τα “Paradox“, “Potrait“, “Nobodys Home” και φυσικά το ομότιτλο του δίσκου.
Η κυκλοφορία του τρομερού live δίσκου “Two for the Show” επιβεβαίωσε την ανοδική πορεία των KANSAS όπου αναδεικνύεται για άλλη μια φορά το περφεξιονιστικό παίξιμο των μελών του γκρουπ.
Όμως τα πρώτα σύννεφα στις σχέσεις του γκρουπ είχαν κάνει την εμφάνιση τους ειδικά ανάμεσα στους βασικούς συνθέτες ενώ ο S. Walsh συμμετείχε εκείνο το διάστημα στον προσωπικό δίσκο του κιθαρίστα των Genesis, Steve Hackett (Please Don’t Go).
Το 1979 ηχογραφούν το “Monolith” και το αποτέλεσμα δεν είναι στα επίπεδα των προηγούμενων άλμπουμ όμως τους χάρισε την πρώτη τους τουρνέ στην Ιαπωνία και ευτυχώς οι οπαδοί συνεχίζουν να αυξάνονται.
Στο συγκεκριμένο δίσκο υπάρχουν έντονες στιχουργικές αναφορές στους ινδιάνους της Αμερικής κάτι που φαίνεται και στο εξώφυλλο του άλμπουμ.
Την επόμενη χρονιά τόσο ο K.Livgren όσο και ο S.Walsh κυκλοφορούν τα προσωπικά τους άλμπουμ με τον πρώτο μετέπειτα να φορμάρει τους AD (με ιδιαίτερες θρησκευτικές αναφορές) και τον δεύτερο να τον ακολουθεί με τους STREETS όπου ηχογράφησαν δύο περίφημους δίσκους.
Το 1980 βρίσκει τους KANSAS να κυκλοφορούν το τελευταίο δίσκο με την αυθεντική σύνθεσή τους. Το άλμπουμ ονομάζεται “Audio Visions” και έχει αρκετή εμπορική διάθεση με το “Hold On” να ξεχωρίζει.
Στη συνέχεια το 1982 κυκλοφορούν το “Vinnyl Confessions” ένα άλμπουμ που διχάζει τους οπαδούς του γκρουπ ενώ την θέση του αποχωρήσαντα Walsh την κάλυψε ο ταλαντούχος John Elefante.
Ο ήχος του συγκροτήματος δεν είναι πια τόσο πολύπλοκος με εμφανή τα AOR στοιχεία να κυριαρχούν ειδικά στα τραγούδια “Play the Game Tonight” και “Chasing the Shadows“.
Την επόμενη χρονιά κυκλοφορούν το μέτριο “Drastic Measures” (ξεχωρίζει το τραγούδι Fight fire with Fire) όπου δεν παίζει ο R. Steinhardt, ο άνθρωπος δηλαδή που είχε βοηθήσει με την δεξιοτεχνία του να κάνει τους Kansas μοναδικούς στο χώρο της μουσικής.
Το 1986 και μετά από μια προσωρινή διάλυση του γκρουπ αλλάζουν εταιρία και ηχογραφούν το συμπαθητικό “Power” χωρίς τον K.Livgren και τον D.Hope και στην θέση τους να έχουν προσλάβει τον καταπληκτικό κιθαρίστα Steve Morse (Dixie Dregs και μετέπειτα Deep Purple) και τον μπασίστα Billy Greer.
Το τραγούδι που κάνει εντύπωση από το “Power” είναι δικαιολογημένα το “Silhouettes in Disguise“.
Το 1988 κυκλοφορούν το αδιάφορο “In The Spirit of Things” σε παραγωγή του διάσημου Bob Erzin και το 1992 βγαίνει στην αγορά το “Live at the Whiskey“.
Μετά από τρία χρόνια κυκλοφορούν το “Freak of the Nature” όπου το βιολί επιστρέφει από τον βιρτουόζο David Ragsdale αλλά το άλμπουμ είναι αδύναμο και άνευρο.
Όμως οι KANSAS το 1998 μας χάρισαν ανεπανάληπτες στιγμές (αφού πρώτα επέστρεψε ο R.Steinhardt) και ηχογράφησαν με την “London Symphony Orchestra” όλες τις μεγάλες επιτυχίες του ενώ έκαναν μια φοβερή διασκευή στο “Eleanor Rigby” των Beatles και επανήλθαν με αυτό τον τρόπο δυναμικά στην επικαιρότητα.
Το 2000 σηματοδοτήθηκε από την επιστροφή του K.Livgren στο γκρουπ το οποίο συνοδεύτηκε με την κυκλοφορία ενός πανέμορφου άλμπουμ με τίτλο “Somewhere to Elsewhere“.
Οσοι έχουν ακούσει την μελωδία του “Byzantium” θα καταλάβουν γιατί οι KANSAS είναι οι αληθινοί γίγαντες του progressive rock.
Τα τελευταία χρόνια η μπάντα κυκλοφορεί μόνο συλλογές ή ζωντανά ηχογραφημένους δίσκους με προτεινόμενο το Device, Voice, Drums το οποίο κυκλοφορεί και σε dvd έκδοση.
1244 
