Η νύχτα αυτή ήταν καταδικασμένη να επιτύχει.
Και πως να γίνει αλλιώς όταν πρωταγωνίστρια είναι η ίσως, πιο αναγνωρισμένη μπάντα του σκληρού rock στην εγχώρια σκηνή;
Λίγα εισιτήρια έμειναν προς διάθεση στο ταμείο και ακόμα λιγότερα τελικά, χωρίς κάτοχο.
Κόσμος πολύς σε ένα κλίμα ζεστό και ιδρωμένο με μυρωδια βοτάνων και ζύθου να καλύπτει την ατμόσφαιρα, ώσπου οι Whereswilder έκαναν την εμφάνιση τους στη σκηνή του ήδη γεμάτου χώρου. Για μια ακόμη φορά, οι Planet διάλεξαν ένα μουσικό σχήμα αντίθετο προς εκείνους ηχητικά, αλλά αν κρίνω από το χειροκρότημα που εκείνο έλαβε, δικαιώθηκαν.
Η κατσίκα των Whereswilder αφού μάσησε indie ψυχοτρόπα φύλλα, έπαιξε κομμάτια που θα ακούσουμε και στο επερχόμενο ντεμπούτο τους, το οποίο αρκετοί θα ψάξουν μετά τη χθεσινή βραδιά. Ο ήχος του μεταξύ brit αισθητικής και Beatles νοσταλγίας ήταν ένα ιδανικό ξεκίνημα για να ζεστάνει και να συνδοδεύχει τις πρώτες μπίρες στην κάθοδο στο οισοφάγο μας.
Οι τεχνικοί ξεκίνησαν αμέσως ένα αβυσσαλέο soundcheck και σύντομα όλα ήταν έτοιμα για τους πλανήτες να μπούνε σε τροχιά βίας.
“Macho Libre” και ξεκινάει ένας σκοτωμός που συνεχίζει με το αγαπημένο μου νέο “Sky High Heels” που ακούγεται όντως, πιο απολαυστικό ζωντανά.
Το ολοκαίνουργιο “Vigilante” εκπροσωπείτει με 7 κομμάτια, εκ των οποίων και το ομώνυμο που έχει γίνει video clip, και με τις εκπλήξεις των “No Tomorrow” και “The Beast Within”, το οποίο έκανε τους πάντες να ουρλιάζουν με μανία.
Ο Syke στα τύμπανα ήταν σταθερός σα βράχος και συνομιλούσε μουσικά με το Jay, του οποίου το κεφάλι συνεχώς και ακούραστα κουνιόταν πάνω κάτω θυμίζοντας εκείνα τα σκυλάκια που βάζουν κάποιοι στα αμάξια τους.
Ο Στέλιος με την κιθάρα του να σαρώνει και να έρχεται συνεχώς κοντά στο κοινό, με έναν υπερκαυλωμένο Μπάμπη να ουρλιάζει τα συκώτια τους και να φαίνεται πιο ευτυχισμένος από ποτέ.
Αφιερώνοντας σε όλους εμάς τους μεθύστακες το “Supernothing” μας έφερε να ταυτιστούμε με τα λόγια του και μένα απολαυστικό encore συμπληρώνει μια ακόμα άκρως επιτυχημένη εμφάνιση τους.
Στο “Vanity Suit” κάποιος είχε την ιδέα να κάνει stage diving και έπεσε άτσαλα, κάνοντας τους να σταματήσουν το κομμάτι και να το συνεχίσουν λίγο αργότερα. “Μας κοψοχόλιασες, ρε μαν!”, είπαν και το ξύλο ξεκίνησε πάλι.
“Ήσασταν οι Planet of Zeus” μας είπε στο τέλος ο Μπάμπης, αφού πρώτα είχε βουτήξει στο κοινό της πρώτης σειράς που τον έιχε στα χέρια του μαζί με την κιθάρα και όπως είπε ένας κοινός μας φίλος, “Pure rockin’ night”.
Δεν πιστεύατε τους Λιακόπουλο και Χαρδαβέλα για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, αλλά σας το λέω εγώ που το διαπίστωσα. ΥΠΑΡΧΕΙ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΔΙΑ.
Υ.Γ. Του αγαπητού Βενιαμίν Ρουγιέρου: “Oι planet έχουν καταφέρει να είναι πάνω στη σκηνή και είτε έχουν να “αντιμετωπίσουν” 50 άτομα, είτε 1000 να μας παρουσιάζουν ένα θέαμα που τους κάνει να μας δείχνουν ότι το έχουν πολύ εύκολα,σαν να παίζουν στο καναπέ τους,στο προβάδικο τους έτσι ακριβώς, όπως πρέπει να είναι μια καλοδουλεμένη μπάντα, σωστή απέναντι στο κοινό της και σε αυτό που κάνει”.
Planet of Zeus setlist
Macho Libre
Sky High Heels
Dawn of the Dead
The Great Dandolos
Leftovers
A Girl Named Greed
Something’s Wrong
No Tomorrow
Vigilante
Supernothing
Space Loop 430 / The Ballad of Boston George
Burn This City Down
Stab Me
Woke Up Dead (William H. Bonney)
The Beast Within
Vanity Suit
Eat Me Alive
Photos: Evan Maragoudakis
595 
