Πρώτη φορά χρειάστηκαν τρία χρόνια στους Black Keys για να επιστρέψουν δισκογραφικά στα φώτα της δημοσιότητας.
Ακόμα κι έτσι, η μίνι dream team (το δίδυμο Auerbach – Carney με τον Burton που κυκλοφόρησε το πανέμορφο δεύτερο album των Broken Bells πριν από μερικούς μήνες) δεν χρειάστηκε να αποδείξει τίποτα, καταλήγοντας όπως και να‘ χει στην δημιουργία του καλύτερου δίσκου του τεράστιου αμερικανικού συγκροτήματος.
Το “Turn Blue” είναι μακράν ότι καλύτερο έχουμε ακούσει από blues rock τα τελευταία χρόνια, έχοντας να επιδείξει τρομακτικά μεθυστική ατμόσφαιρα, απίστευτα sexy μελωδίες και ύφος και ανατριχιαστικά solos σε κάθε μια από τις συνθέσεις του.
Αν και δεν έχει δοθεί έμφαση στα beats, χωρίς να απουσιάζουν εντελώς, οι συνθέσεις του όγδοου Black Keys album είναι catchy με έναν τρόπο πολύ πιο απελευθερωμένο, αλλά και διακριτικό από το “El Camino”.
Πέρα όμως του συνόλου, υπάρχουν επί μέρους κομμάτια που θα επηρεάσουν περισσότερο από άλλα. Παραδείγματος χάριν, τα “Weight of Love”, “Bullet in the Brain” και “10 Lovers” τείνουν να αποδεικνύονται πολύ πιο έντονα και “φορτισμένα” κομμάτια από τα υπόλοιπα. Αυτό φυσικά ισχύει χωρίς να παρουσιάζουν μουσική απόκλιση.
Όπως με κάθε τους κυκλοφορία πλέον, οι Black Keys εισχωρούν στα ηχεία μας με περίσσεια ευκολία. Το “Turn Blue” κυριαρχεί ήδη στα charts και σίγουρα θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στο μέλλον.
637 
