Η βάση μιας ομαλής σχέσης είναι η ύπαρξη σεβασμού, κάτι που στην παρούσα έλειψε.
Καταρχάς οι διοργανωτές και οι μπάντες δε σεβάστηκαν, έστω, και τα 60 άτομα που δήλωσαν το παρόν για να στηρίξουν την προσπάθεια. Κατά δεύτερον επιβεβαιωμένα δε σεβάστηκαν το συνεργάτη του site, Αποστόλη Καλιακμάνη, πατέρα ενός και οικογενειάρχη, ο οποίος πιστός στο ραντεβού του ανέμενε στωικά μέχρι και την εμφάνιση του τελευταίου γκρουπ. Τέλος δε σεβάστηκαν ούτε εμένα που είχα μια εξοντωτική εβδομάδα και ωστόσο ανέμενα από τις 9 παρά να ανέβουν στη σκηνή τα αλάνια. Αλλά δε γαμείς Ελλάδα, όλα κινούνται με δικούς τους ρυθμούς. Να επισημάνω επίσης, ότι όταν έπαιζα και εγώ, είτε εμφανιζόμουν μπροστά σε 5 είτε σε 100 άτομα εμφανιζόμουν στην ώρα μου.
Παραβλέποντας τα παραπάνω οι Ducky Boyz ανέβηκαν στη σκηνή περί τις 11 παρά και εκτός προγράμματος καθώς απ’ όσο θυμάμαι η πρώτοι στην αφίσα ήταν οι Clerk’s Conspiracy. Οι Boyz κάνουν σωστά αυτό που κάνουν, δηλαδή το r’n’r/ psychobilly που εδώ και χρόνια αναπαράγουν.
Είναι άνετοι και αρκετά χαρακτηριστικοί επί σκηνής, οπότε έχουν αποκτήσει κάποια ταυτότητα, με δεδομένο το γεγονός ότι δεν παίζουν κάτι δραματικά εξελιγμένο ή εξελίξιμο αλλά το κάνουν με μεράκι. Ο frontman αποδίδει κάποια εύσημα στο δεύτερο κιθαρίστα που υποφέρει από πόνους στην πλάτη και επέμεινε να παίξει.
Οι Ducky Boyz δίνουν τη σειρά τους στους Clerk’s Conspiracy περί τις 12 παρά. Οι CC τόσο από ενορχήστρωση όσο και από εμφάνιση μου φάνηκαν ανούσιοι, καθώς πρόκειται για ένα ελαφρώς επεξεργασμένο και χύμα στο κύμα punk συγκρότημα με ένα frontman που πουλάει τρέλα επί σκηνής.
Οι συνθέσεις τους (παρα)είναι χαλαρές και η οποιαδήποτε προσομοίωση του Iggy Pop από ένα frontman που απλά παραμιλούσε επαναλαμβανόμενες ασυναρτησίες μέσα στην όλη ταλαιπώρια δε μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση. Η εμφάνιση τους ειλικρινά με άφησε παγερά αδιάφορο και ακόμη και η συμμετοχή της Εύης των Echo Tattoo δεν επαρκεί για να σώσει την κατάσταση.
Και ήρθε η σειρά των headliners οι οποίοι ως κουιντέτο έχουν τουλάχιστον 3 νέα μέλη, που τα συστήνει η Εύη στο κοινό. Αυτό που διαπιστώνω είναι ότι ουσιαστικά αυτό που ακούω δεν είναι κάποιο συγκρότημα εναλλακτικού rock προηγούμενης δεκαετίας, αλλά ένα αρκετά straight rock συγκρότημα με μία σταθερή soul φωνή.
Η Εύη δεν έχει χάσει ούτε τον αέρα της ούτε το ταλέντο της και είναι αρκετά επικοινωνιακή με το κοινό σε σχέση με το υπόλοιπο γκρουπ που απλά την πλαισιώνουν. Εν τέλει η όλη εικόνα φαίνεται αρκετά παρωχημένη εκ του αποτελέσματος και σε συνδυασμό με την υπομονή μου, που λήγει τουλάχιστον 5 τραγούδια πριν το τέλος του live, αποχωρώ κακήν κακώς από το ΑΝ.
Απόστολε ευχαριστώ για την μπίρα. Πάνο σου γνωστοποιώ ότι δεν ξανακάνω αντικαταστάσεις στο πρόγραμμα μετά από αυτήν την πανωλεθρία.
photos: Αποστόλης Καλιακμάνης
730 
