“We are Feed the Rhino and we don’t need your scene or the latest trend to be somebody”… Μωρέ, τι μας λες!
Για κάτσε να σας ακούσω, να τσεκάρω μπας και λέτε χαζομάρες…
Χμμ, δε λέω, έχετε ενδιαφέρον… Και η αλήθεια είναι πως παίζετε μπαλίτσα σε λογής μουσικά γήπεδα… Λίγο hardcore, λίγο metal, λίγο punk, σχισμένα φωνητικά, μελωδία, groovάτα ρυθμικά… Μια δόση από Deftones, δύο κουταλιές από Faith No More και τρεις μεζούρες από Gallows. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Interesting… και ντροπή μου συνάμα που δεν είχα ασχοληθεί μαζί τους στο παρελθόν, μιας και το “The Sorrow and the Sound” είναι η τρίτη ολοκληρωμένη δουλειά τους.
Στην προσπάθειά τους να μην ανήκουν κάπου ηχητικά, κατάφεραν να παρουσιάσουν ένα σύνολο ιδεών που ενώ φλερτάρει παράλληλα με πάμπολλες μουσικές, όντως δεν προσδιορίζεται επαρκώς. Και αυτό είναι το τελευταίο που θα απασχολήσει τον ακροατή, καθώς οι Feed the Rhino δίνουν στο κοινό έναν εξαιρετικό δίσκο από κάθε άποψη.
Γνωρίζουν a priori πως η μουσική τους δε θα βρει στέγη στους “κολλημένους με το παρελθόν” ανθρώπους, ή στους πιουρίστες της hardcore σκηνής. Δεν τους νοιάζει. Και δεν υπάρχει λόγος.
Μέσα σε 40 λεπτά, οι Feed the Rhino έβγαλαν προς τα έξω περισσότερες επιρροές από όσες πέντε μπάντες μαζί, και ο υπογράφων βγάζει το καπέλο στο κουιντέτο από τη Μεγάλη Βρετανία και δεσμεύεται πως θα παρακολουθεί το σχήμα στενά από εδώ και πέρα.
614 
