Νέος δίσκος για τους Νορβηγούς Subliritum με τον τίτλο Downfall.
Για να είμαι ειλικρινής δεν είχα ακούσει το τελευταίο τους album που είχε κυκλοφορήσει πριν από 3 χρόνια αλλά θύμαμαι πολύ καλά το debut τους, Dark Prophecies, που είχε προκαλέσει αρκετά μεγάλη εντύπωση στους black metal κύκλους στις αρχές του 2000.
Η μπάντα έμεινε αδρανής για 4 χρόνια μετά απο το EP του 2004 μιάς και δύο από τα μέλη τους αποφάσισαν να γευτούν την επιτυχία που είχαν με τους Keep of Kalessin. Η δίψα όμως για Heavy Metal δεν άφησε τους υπόλοιπους να τα παρατήσουν. Αναδιοργανώθηκαν, βρήκαν καινούργια μέλη και μπήκαν πάλι στο παιχνίδι.
Ακούγοντας το Downfall μπορώ να πω με σιγουριά ότι όχι απλώς δηλώνουν παρόν αλλά έχουν βάλει στόχο να ταράξουν τα νερά και να ματώσουν πολλά αυτιά τα οποία πίστεψαν ότι το τεχνικο black metal πέθανε μαζί με τη διάλυση των Emperor. Χωρίς βέβαια η μπάντα να ακολουθεί τυφλά αυτό το μονοπάτι, το νέο τους πόνημα προσφέρει και άλλες συγκινήσεις πέρα από μια επιτυχή αντιγραφή του Anthems ή Prometheus (Όσο βέβαια θα μπορούσε κάποιος να πλησιάσει τα δύο αυτά μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς).
Μουσικά μιλώντας ο ήχος πλησιάζει αρκετά τα δύο αυτά album που ανέφερα και τους Satyricon εποχής Volcano, με τη διαφορά όμως να έγκειται στο ότι τα riff thrash-ίζουν σε πολύ πιο έντονο βαθμό. Τεχνικά η μπάντα βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίππεδο σε σημείο που εντυπωσιάστηκα πραγματικά. Progressive black metal με τα όλα του. Αρκετές πινελιές τεχνικού death metal, thrash riff που με τα κοψίματα και τις αλλαγές δεν σε αφήνουν να πάρεις ανάσα και τα a la Satyr φωνητικά να εκφράζουν με κάθε λογής τρόπο τις πιο σκοτεινές σκέψεις.
Οι υψηλές ταχύτητες στο σύνολο τους δεν αφήνουν τον ακροατή σε χλωρό κλαρή. Ο Vegar στα drums παραδίδει δωρεάν μαθήματα τεχνικής και ταχύτητας ενώ εντύπωση προκαλεί και η διακριτική χρήση synth. Η πραγματική όμως μαγεία κρύβεται πίσω από τη τη διαρκή αναζήτηση της μελωδίας χρησιμοποιώντας όμως τα πιο αθέμιτα μέσα. Την τραχύτητα και την επιθετικότητα.
Φίλοι του είδους αν δεν ασχοληθείτε και μάλιστα πολύ με το συγκεκριμένο δίσκο τότε απλά δεν θα είστε φίλοι του είδους.
Άξιοι!
507 
