Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που δουλεύουν στο μαγαζί και οι διοργανωτές θα έχουν βαρεθεί να βλέπουν τη μάπα μου… Ας είναι…
Αυτή η φορά, ωστόσο, είχαμε αρκετά καλό παρεάκι και εύστοχες υποδείξεις από τους φίλους Βασίλη, Γρηγόρη και Παναγιώτη, που είναι σωστοί υποβολείς… Στα συν, βέβαια, είναι και η φωτογράφος-μαχίμι, Ελένη, που αγνοώντας επιδεικτικά την ασθένεια της κάλυψε το live και συνέχισε και για το DIY event επί της Μεσολογγίου.
.JPG)
Οι Αθηναίοι Wasted Control, μάλλον έχουν καλές δημόσιες σχέσεις και είναι πλέον ψιλο-πασπαρτού σαν opening act για τέτοιου είδους live (πως το μιλάω έτσι το αγγλικό ρε πούστη). Τα παιδιά, για τους μη κοινωνούς, είναι ευθύτατο hardcore παλαιάς σχολής με μοντέρνα τραχύτητα και σίγουρα οπαδοί της νεοϋρκέζικης σκηνής από Cro-Mags και δώθε, τους οποίους τίμησαν με μία διασκευή στο uber hit τους “Hard Times”. Αν και ήταν λίγο deja-vu η φάση, τα παλικάρια πιστεύω ότι έχουν μέλλον.
Και ακολουθούν κατά πόδας οι Θεσσαλονικείς Senseless, για τους οποίους άκουσα αρκετά καλά λόγια από τον περίγυρο. Ο δε τραγουδιστής τους, μια cool περσόνα βγαλμένη από το Men’s Health, θα έλεγα ότι είναι attraction, καθώς αποφάσισε να παραμείνει κάτω από τη σκηνή καθ’ όλη τη διάρκεια του set τους. Οι Senseless τείνουν εμφανώς προς τον beat-down μεταλλικό ήχο έχοντας, εννοείται, και κάποια ελάχιστα ξεσπάσματα. Χαρακτηριστική είναι και η άνεση που ο frontman τους ξερνάει όλο αυτόν το βόθρο (καλή όρεξη) που συνοδεύει το προαναφερθέν μπάχαλο. Φαίνονται αρκετά δεμένοι και αξίως ακούγονται καλά λόγια για αυτούς.
Περί της 11 και η πεντάδα από την Pennsylvania ανεβαίνει στη σκηνή δυναμικά ξεσηκώνοντας το μικρό αλλά δυναμικό κοινό τους. O frontman τους, Joe Black (αλήθεια τώρα;), μας εκμυστηρεύεται ότι είναι άρρωστος και ότι η φωνή του είναι σε κακή κατάσταση, πράγμα που δε φάνηκε καθόλου (δηλαδή ρε φίλος πως είσαι στα καλά σου;). Επίσης μας λέει ότι χαίρεται που παίζουν ξανά σε μικρούς χώρους μετά από κάποιες εμφανίσεις σε festival.
Τα βαριά σημεία διαδέχονται μανιασμένα riff και lead και όλως παραδόξως πιάνω κάποια ευκολόπεπτα και μελωδικά refrain, πράγμα που με εξέπληξε. Ο Black αναφέρει ότι έχουν γίνει κάποιες αλλαγές στην μπάντα, καθώς κάποια μέλη αντάλλαξαν πόστα αφού διαπιστώθηκε ότι ο μπασίστας ήταν καλύτερος κιθαρίστας και τούμπαλιν και ότι ο νέος τους drummer.
Το δραστήριο κοινό επιδίδεται σε mosh, crowdsurfing και άλλα αθλήματα και γενικά φαίνεται να διασκεδάζει ιδιαίτερα. Ο Black αδημονεί για την ώρα που θα επιστρέψει στην οικογένεια του και ότι τρώει παντόφλα επειδή συνήθως επιστρέφει βραχνιασμένος. Μετά από μία περίπου ώρα εμφάνισης οι WIC αποχωρούν θριαμβευτές.
Σίγουρα ήταν μία μικρή αποκάλυψη για ημιμαθείς σαν εμένα.
photos: Ελένη Κιουρή
.JPG)
545 
