Από την κουκλάρα Καστοριά, πατρίδα των Slavedom έσκασε αυτό το συγκινητικά όμορφο EP. Ένα φερέλπιδο δείγμα για τη νεοσύστατη αυτή τετραμελή heavy / power metal μπάντα, που με το “καλημέρα” της δίνει πάρα πολλές υποσχέσεις.
Τρία τραγούδια ερεθιστικού, αντρίκιου, μοριοερεθίζοντος heavy metal. Epic σαφήνεια στο “Against The Fire” (μου θύμισε τους λατρεμένους μου Cloven Hoof και Cirth Ungol), καθαρά 80’s σύνθεση, εξαιρετική γρήγορη Maiden/ Helloween/ Stravokavl… εεεε Stratovarius άποψη στο “Follow The Sun”, “hit” riffing στο στακάτο “No Tolerance”.
Εκτελεστικά, δεν υπάρχει ψεγάδι, τα θέματα και τα solo από τις κιθάρες του Γιώργου Σταυρίδη και του Γιώργου Αποστολάκη (ο οποίος είναι και αυτός που έχει αναλάβει τα φωνητικά – μου άρεσαν προσωπικά, είναι δυνατά και, το πιο σημαντικό, είναι φυσικά, ο Αποστολάκης δεν “προσποιείται” κανέναν τραγουδιστή, ούτε αναλώνεται σε powerstrumf υψιφωνίες, έχει μια τάση στα “βαθιά” U.S. λαρύγγια, ας πούμε Konklin, Dane, αλλά θέλουν οπωσδήποτε δουλειά στη προφορά. Τι να κάνουμε; Δεν γεννηθήκατε άγγλοι) είναι αυτά που τα ακούμε 30 χρόνια τώρα και ακόμη κουνάμε το κεφάλι πάνω – κάτω, δεν εκπλήσσουν ανακαλύπτοντας κάτι νέο, αποδίδουν όμως με άνεση τις πολύ όμορφες μελωδίες τους. Πάρα πολύ καλό παίξιμο και από τους δυο ρυθμικούς, τον Σάκη Σαράφα (μπάσο) και τον Χρήστο Πολύζο (drums), οι οποίοι στην θεωρητικά πιο “απαιτητική” σύνθεσή τους, στο “Follow The Sun”, δείχνουν τις τεχνικές αρετές τους.
Με pure 80’s ήχο και ανάλογο artwork, οι Slavedom μου φάνηκαν άκρως συμπαθητικοί. Το “Against The Fire” είναι ένα αξιοπρεπέστατο ξεκίνημα, με πισωγύρισε σε παλιές, αγνές εποχές του ήχου, όταν οι ταμπέλες και τα παρακλάδια στην Τέχνη μας δεν είχαν και πολύ νόημα και για μια παρέα μεσήλικων που κάθισε να τα πιεί, κουβεντιάζοντας για παλιές, αμαρτωλές και αστείες (φυσικά!) rock ιστορίες, ακούγεται ονειρώδες.
487 
