Πέμπτη full length δουλειά για τον Johannes Michael Gustaf Eckerstrom και την παρέα του.
Απώλεια στο “Hail the Apocalypse” η φυγή του Simon Anderrson (Darkwater, ex- Pain of Salvation) από τις κιθάρες, με τον Tim Ohrstrom (ex- Eternity Remains) να συμπληρώνει άξια το ρόλο και εν τέλει να φαίνεται πως ούτως ή άλλως ο Johannes κάνει κουμάντο στα της μπάντας, με το ιδρυτικό μέλος Jonas Jarslby να κρατάει γερά τα ινία σε ότι αφορά τις συνθέσεις καθαυτές.
Ακούγοντας το “Hail the Apocalypse” πέρασα πολύ καλά, όπως έχω κάνει και με τα προηγούμενα cd των Avatar, αλλά για μια ακόμη φορά δε νομίζω πως θα συζητηθούν ανάλογα. Τουτέστιν, ενώ το πάντρεμα του μελωδικού death με πιο μοντέρνες μουσικές εκφάνσεις (άλλοι τους λένε nu metal, αλλά αυτό είναι μέγα λάθος) λειτουργεί πολύ καλά, και ενώ δεν βρίσκεις κάτι κακό να προσάψεις στο σχήμα, πάντα έχεις την αίσθηση πως έχουν επαναπαυτεί σε μια συγκεκριμένη ηχητική δομή, η οποία σίγουρα είναι καλή και συνάμα ευχαριστεί τους οπαδούς τους, αλλά ποτέ δε φτάνει σε αυτό το πολυπόθητο “παραπάνω” επίπεδο.
Εν ολίγοις, όλα καλά και όλα ωραία, αλλά με την πικρία πως ετούτη η μπάντα θα μπορούσε να κάνει θραύση σε συγκεκριμένους κύκλους.
Ξεπερνώντας όμως το τι θα μπορούσαν να ήταν οι Avatar, το νέο τους πόνημα είναι γεμάτο από πολύ καλές κιθαριστικές μαεστρίες από τον Jonas και πολύ καλά τραγούδια που φλερτάρουν εξίσου με τη μελωδία και τη brutalιά, έχοντας ως υπόβαθρο μια groovάτη αισθητική που ενίοτε φέρνει και λίγο σε Death SS.
Σίγουρα άξιο προσοχής το “Hail the Apocalypse” και σίγουρα (κάπως) αδικημένοι συνολικά οι Avatar, μιας και ο πυρήνας των οπαδών τους δεν είναι όσο μεγάλος όσο μερικοί παρουσιάζουν. Πάντως το νέο τους πόνημα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για γνωριμία με το σχήμα, με κομματάρες όπως “Death of Sound”, “Vultures Fly”, “Murderer”, “Puppet Show” και το ομώνυμο, να σε κάνουν να απορείς το λόγο που δεν είχες ασχοληθεί μέχρι πρότινος με δαύτους.
ΥΓ πολύ καλή και η διασκευή στο “Something In the Way” των Nirvana…
564 
