Για να δούμε… Μούσια και μαλλιά σαν να είσαι ο Chewie μετά από ισιωτική: Check. Μαύρα ρούχα: Check. Μπιροκοιλιά: Check. Samples από ταινίες τρόμου β’ κατηγορίας: Check. Σατανάς Φάση: Check. SLAYERRR!!!: Check. Ελεεινό εξώφυλλό: Check. Ok είμαστε σε καλό δρόμο και μπορούμε να εμβαθύνουμε πλέον σε αυτό το τεχνούργημα των Σουηδών (τώρα από που συγκεκριμένα μη ρωτάτε γιατί δεν ξέρω).
Εντάξει, τα παιδιά κάνουν φασαρία και γουστάρουν, χωρίς πολλές περισπάσεις και υπεκφυγές. Είναι εγγυημένα οπαδοί των Slayer, Motorhead (πως σκατά μπαίνουν τα umlaut γαμώ…) και των συντοπιτών τους Entombed, γεγονός εμφανέστατο από το death/ thrash/ black/ hesemesa/ whatevahblessed metal που παίζουν. Βαράνε κατακούτελα με συνοπτικές διαδικασίες, καθώς οι μισές συνθέσεις του δίσκου κυμαίνονται στα δύο λεπτά, και παρ’ όλη τη βαρύτητα τους έχουν αρκετό r’n’r κρυμμένο (“And Your Flesh Still Burns”).
Και εκεί που λες ότι τα παλικάρια θα το πάνε σιδηρόδρομο το πράμα σκάει το ομότιτλο με το δίσκο κομμάτι, “Atomic Temples”, που ξεκινάει με ένα σάπιο εισαγωγικό sample από κάποια πεταμένη ταινία τρόμου, σκάει σε death metal βόρβορο και καταλήγει σε κάτι που είναι πηγμένο στα mellotron και τα φλάουτα, κάτι που θα είχανε βγάλει άλλοτε οι Aphrodite’s Child ή και οι Zeppelin, για να μην προσθέσω ότι η σύνθεση διαρκεί έντεκα λεπτά και κάτι ψιλά… Τι να πω… Ότι να ‘ναι τα άτομα. Εκεί διαπιστώνεις ότι μάλλον είναι τρελοί και τρελά μαστούρια και λες δε γαμιέται τους αξίζω και μου αξίζουν.
Οι σκανδιναβικές χώρες νοσούν ψυχολογικά και ‘μεις το έχουμε αναγάγει σε ψυχαγωγία, γιατί πραγματικά δεν μπορούμε να αντιληφθούμε το εύρος και το βάθος της τέχνης τους. Εμείς είμαστε εδώ και απολαμβάνουμε τζατζίκι, φραπεδιά, ήλιο, δημόσιες υπηρεσίες με αρχίδια… Και για να επιστρέψω στο αρχικό μας θέμα, μπράβο στα συμπαθέστατα wookie για τη δεύτερη ολοκληρωμένη προσπάθεια τους…
548 
