Βλέποντας το εξώφυλλο της συγκεκριμένης κυκλοφορίας δεν νομίζω ότι απαιτείται ιδιαίτερη σκέψη για να καταλάβει κανείς τι επρόκειτο να ακούσει ακόμη και αν δεν γνωρίζει τις εν λόγω μπάντες.
Ναι, καλά καταλάβατε, αντιχριστιανικό, ωμό, παλιομοδίτικο black metal. Τετρακάναλη ηχογράφηση, έμφαση στην ατμόσφαιρα και επιστροφή τουλάχιστον μια εικοσαετία πίσω στον χρόνο. Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή όμως ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.
Το “The Perverse Worship of Satanic Sins” είναι ένα split EP που τις συνθέσεις του μοιράζονται οι Φιλανδοί Anal Blasphemy (ένας τύπος είναι βασικά που παίζει τα πάντα) και οι Ελβετό/Αμερικάνοι Forbidden Eye. Από την μία, είναι βέβαιο πως δεν έχουμε να κάνουμε με τίποτα ξεχωριστό και αξιομνημόνευτο και από την άλλη έχουμε δύο μπάντες που σέβονται την ιστορία και τις απαρχές τους black metal και προσπαθούν να συνεχίσουν να μοιράζουν μαυρίλα με τον τρόπο που έκαναν οι Bathory 30 χρόνια πριν.
Το πρώτο μισό του “The Perverse Worship of Satanic Sins” ανήκει στους Anal Blasphemy που παρά την πλούσια δισκογραφία τους δεν νομίζω ότι σε αυτό το EP δικαιολογούν τη δεκαετή ύπαρξή τους. Με εξαίρεση το δεκάλεπτο Birth-Death-Rebirth που αργά και σαδιστικά πετυχαίνει να σε αποπλανήσει και να δημιουργήσει μία επική ατμόσφαιρα τα υπόλοιπα κομμάτια χάνονται στο άτεχνο παίξιμο και την απεγνωσμένη προσπάθεια για επιθετικότητα. Το θετικό είναι ότι τα πάντα ακούγονται πεντακάθαρα από την επιτηδευμένα σάπια παραγωγή η οποία συμβάλει θετικά στην αποτύπωση των ιδεών και του στυλ που θέλουν να προσδώσουν οι Anal Blasphemy.
Και περνάμε και στου νεοσύστατους Forbidden Eye οι οποίοι καταφέρνουν συνθετικά να ανεβάσουν λιγάκι τον πήχη. Τα αβυσσαλέα blast-beat και τις ξυσμένες κιθάρες διαδέχονται επικά mid-tempos που καταλαγιάζουν την επίθεση και σε προετοιμάζουν για την επόμενη επίθεση. Το επίπεδο τεχνικής μοιάζει υψηλότατο σε σχέση με ότι ακούσαμε στο πρώτο μισό παρόλο που οι ξερές μονοδιάστατες μελωδίες έχουν και εδώ την τιμητική τους. Η παραγωγή σαφώς πιο μουντή ίσως να κουράζει λίγο και τα χαρτοκούτια που μάλλον χρησιμοποιούν για τύμπανα δεν βοηθούν και πολύ. Αν εξαιρέσουμε αυτό το κομμάτι όμως το δεκαπεντάλεπτο των Forbidden Eye με τις αργόσυρτες ατμοσφαιρικές μελωδίες (βλ. Bathory) τα άρρωστα ατέρμονα riffs (βλ. Celtic Frost) και τις punk/black εξάρσεις του (βλ. Mayhem, Deathcrush) διαθέτει αρκετό πλουραλισμό και άριστη ενορχήστρωση ώστε το αποτέλεσμα να κρίνεται σεβαστό.
Αποκλειστικά και μόνο λοιπόν για τους ρομαντικούς που αναπολούν το black metal του παρελθόντος οι Anal Blasphemy και οι Forbidden Eye μένοντας σταθεροί στις αξίες τους καταφέρνουν με το “The Perverse Worship of Satanic Sins” να δημιουργήσουν λίγη από την ατμόσφαιρα και την καταχνιά που επινόησαν οι προκάτοχοί τους. Για συγκεκριμένο κοινό και συγκεκριμένες στιγμές.
612 
