Οι Deftones, είναι από τα ελάχιστα συγκροτήματα που επιβίωσαν στην μετά- numetal εποχή, διατηρώντας, ή έστω εξελίσσοντας τον ήχο τους, προκειμένου να παραμείνουν στο προσκήνιο.
Το “Diamond Eyes” είναι αισίως ο έκτος δίσκος τους, και διαδέχθηκε το πολύ καλό “Saturday Night Wrist” του 2006. Στο μεσοδιάστημα, το σχήμα πέρασε ιδιαίτερα δύσκολες ώρες, καθώς ο μπασίστας τους, Chi Cheng, έπεσε θύμα τροχαίου και βρίσκεται σε κώμα., γεγονός που έχει επηρεάσει τη μπάντα. Για αυτό το λόγο, για όσους αναρωτιούνται, κυκλοφόρησε το “Diamond Eyes” και όχι το “Eros” όπως είχε ανακοινωθεί. Σύμφωνα με το συγκρότημα, από τη στιγμή που μεσολάβησε το ατύχημα του Cheng, βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικό συνθετικό κλίμα, και ότι τα τραγούδια που είχαν γράψει για εκείνον το δίσκο δεν τους αντιπροσωπεύουν αυτήν την περίοδο. Αφήνουν βέβαια ανοιχτό το ενδεχόμενο να κυκλοφορήσει σε κάποια άλλη στιγμή, στο μέλλον. Σε ότι αφορά το “Diamond Eyes” λοιπόν, ομολογώ πως σε κάθε δίσκο τους, οι Deftones, παρουσιάζονται ολοένα και πιο ώριμοι. Οι επιρροές από πιο σύγχρονες μπάντες όπως 30 SecondstoMars, είναι εμφανέστατες, ενώ τα εμβόλιμα “Tool” στοιχεία που είχαν εμφανιστεί και στο προηγούμενο album είναι εδώ. Φυσικά διατηρούν το ύφος που τους έκανε γνωστούς, απλώς έχουν αφήσει στην άκρη τα “πιθηκίσματα” των πρώτων κυκλοφοριών τους. Γενικά το κλίμα είναι πεσιμιστικό και σκοτεινό, με αρκετές “εκρήξεις” συναισθημάτων, ενώ αξιοπρόσεκτα είναι τα “ταξιδιάρικα” refrain. Δεν ξέρω εάν θα βγει κάποιο hit από το “Diamond Eyes”, έτσι και αλλιώς δε νομίζω πως θα είχε πλέον το ανάλογο airplay, αλλά έχει αρκετές στιγμές που ξεχωρίζουν. Προτείνεται ανεπιφύλακτα στους fan του είδους.
565 
