VEINS ICED OVER: “The Awakening”

Ντεμπούτο για τους Veins Iced Over, οι οποίοι χτίζουν αργά και σταθερά την καριέρα τους, έχοντας αποσπάσει πολύ καλά σχόλια για τις live εμφανίσεις τους.

Και δε μου φαίνεται απίστευτο, καθώς η αλήθεια είναι πως δεν περνάνε απαρατήρητοι και αυτό οφείλεται στον ήχο που προσπαθούν να διαμορφώσουν με τις επιρροές τους. Συνδυάζουν άψογα τους Judas Priest με τους Brainstorm  και τους Communic, λοξοκοιτάζοντας παράλληλα προς Testament μεριά. Και όλα αυτά με βάση το ευρωπαϊκό heavy power. Το όλο μουσικό attitude των Veins Iced Over  παραπέμπει σε περασμένες δεκαετίες (με την καλή έννοια) και αυτό που πρεσβεύουν το φέρουν εις πέρας με μεγάλη επιτυχία. Η αλήθεια μάλιστα είναι πως εάν το “The Awakening” βρισκόταν στα ράφια των δισκοπωλείων στις αρχές των 90s όπου και το συγκεκριμένο είδος ήταν σε έξαρση, θα μπλέκονταν εγκώμια για αυτό. Τα solos δίνουν και παίρνουν, τα εναλλασσόμενα riffs βγαλμένα από τις κλασσικές heavy φόρμες που αγαπάμε και τα drums καταιγιστικά. Ίσως τα φωνητικά χρειάζονταν να ήταν λίγο πιο μπροστά, καθώς χάνονται καμιά φορά μέσα στη γεμάτη παραγωγή, αλλά δεν αποτελεί πρόβλημα. Δε μπορώ να πω πως διαφέρουν από άλλες μπάντες του ίδιου είδους, καθώς δεν υπάρχει κάτι το ξεχωριστό στον ήχο τους. Άλλωστε οι συνθέσεις τους κινούνται στο ίδιο μοτίβο, χωρίς μεγάλες διαφοροποιήσεις. Παρόλα αυτά, με μια δεδομένη σχετική εξέλιξη, θεωρώ πως έχουν τα φόντα να πάνε μπροστά, έστω και εάν η μουσική που επιδίδονται θεωρείται κορεσμένη. Διότι κομμάτια όπως τα “Unholy”, “Holy Water” και “Legion”, προσωπικά, με πείθουν. Στο πρώτο τους album λοιπόν, οι Veins Iced Over, θέτουν σωστές βάσεις, αλλά το εάν θα ξεχωρίσουν από τους άλλους θα το δείξει η συνέχεια.



516
About Στέφανος Στεφανόπουλος 1413 Articles
Γεννήθηκε την ίδια ακριβώς ημέρα με τα CD και μάλλον για αυτό ασχολείται τόσο πολύ με τη μουσική. Όταν δεν γράφει για αυτή, αγοράζει CD, και όταν δεν αγοράζει, θα τον βρείτε είτε να παριστάνει τον dj σε διάφορα μαγαζιά της Αθήνας, είτε να προσπαθεί να κατεβάσει κάποια ιδέα για διαφήμιση. Στο Rockway.gr εντάχθηκε το 2010 και κάπως, κάπου, κάποτε, βρέθηκε να κρατάει και τα κλειδιά του. Δεν συμπαθεί τους ψευτοκουλτουριάρηδες, τους ξερόλες και τη μουστάρδα. Δηλώνει εγωιστής, κυνικός και fan του Philip Dick.