Λίγο καιρό έπειτα από την experimental περιπέτεια του “Sseennsseess”, οι Φινλανδοί Circle επανέρχονται με ένα ακόμη album που προστίθεται στην ατέλειωτη σειρά δίσκων, EP και 7” που έχουν κυκλοφορήσει.
Το “Leviatan” είναι ένα ritual κατασκεύασμα, με μονότονους ρυθμούς, minimal ακουστικές προσεγγίσεις, με έντονο το tribal στοιχείο. Κιθάρες σε ύφος μαστουρωμένου Syd Barrett, ανάλαφρα κρουστά και ακατάληπτα, άγαρμπα φωνητικά που μεταφέρουν υποτίθεται την απόγνωση και την απογύμνωση του σύγχρονου κόσμου.
Το 60’s ψυχεδελικό rock “Post – Kapitalismus” και το “φευγάτο” “Haavat” είναι ότι αξιολογότερο έχει να προσφέρει το δισκάκι, οι στιγμές του οποίου είναι γενικά άνευρες και πολύ βαρετές. Είναι τόσο άχρωμο, χωρίς συναισθηματικές κορυφές, που στην κυριολεξία, τον πήρα τον υπνάκο για περίπου ένα δεκάλεπτο. Με διαμοιρασμένα τα φωνητικά, άλλα σε φινλανδική γλώσσα και άλλα σε αγγλική, οι Circle με το “Leviatan” το μόνο που μπορούν να διεκδικήσουν είναι εύφημες μνείες για την ευεργετική δράση τους στον πόλεμο κατά της αϋπνίας.
Δεν ξέρω σε τι είδους ακροατές απευθύνεται, αλλά πιστεύω ότι η αντικειμενική αξία του album είναι ανάλογη με την κατανομή των καμένων κυττάρων στον εκάστοτε εγκέφαλο. Προσωπικά και μόνο κατά τη συγγραφή αυτών των παραγράφων, χασμουρήθηκα δακρυστικώς σαν ματιαγμένος, περίπου 4 με 5 φορές. Ποιός ξέρει, ίσως και να είμαι ο κουφός που δεν αντιλαμβάνεται τέτοιου είδους τέχνη, δοκίμασέ το κι εσύ και πες μου.
725 
