Πρωτοεμφανίστηκαν το 1992 και μέχρι σήμερα οι Broilers μετρούν (μαζί με το ολοκαίνουργιο “Noir”) έξι album (αρχής γενομένης το πρώτο full length του 1997), αλλά και πάμπολλους fan, οι οποίοι δυστυχώς προέρχονται σχεδόν αποκλειστικά από τη Γερμανία (από όπου προέρχεται και η μπάντα).
Ερμηνεύοντας τις συνθέσεις τους στη μητρική τους γλώσσα, και αποφεύγοντας το στερεότυπο που θέλει τα γερμανικής καταγωγής σχήματα να παίζουν μονάχα industrial, οι Broilers ξεκίνησαν παίζοντας punk rock. Με το πέρας των χρόνων, ο ήχος τους μπολιάστηκε με λογής επιρροές, οι οποίες σε επίπεδο ανοιχτομυαλιάς μόνο με τους The Clash μπορεί να παραλληλιστεί.
Όχι βλάκα, δεν τους συγκρίνω με τον Joe Strummer και την παρέα του! Απλά οι Broilers έχουν φτάσει σε ένα στάδιο στην καριέρα τους που δε μπορούν να χαρακτηριστούν απλά “punk rock”. Η βάση τους είναι το ευρύτερο rock, το οποίο αναμειγνύουν με punk, Oi!, ska, reggae, μέχρι και pop στοιχεία. Θα συναντήσεις γρήγορα κομμάτια, mid tempo, groovάτα, bitάτα, ακόμη και μπαλάντες.
Το κουιντέτο από το Düsseldorf παίζει μπάλα με λογής μουσικές και αναδεικνύεται σε κελεπούρι για μένα που μέχρι πρότινος δε γνώριζα την ύπαρξή τους, και ας μη σκαμπάζω γρι από γερμανικά.
Μπορεί τα 52 λεπτά που διαρκεί το “Noir” να κάνουν σε σημεία κοιλιά, σε γενικές γραμμές όμως το αποτέλεσμα ακούγεται μονορούφι και κερδίζει εντυπώσεις με την απλοϊκή και συνάμα ειλικρινή προσέγγιση των συνθέσεων, που βγάζουν συναίσθημα και μελωδία.
Οι Broilers μόλις απέκτησαν έναν ακόμη fan, από Ελλάδα αυτήν τη φορά!
520 
