Πέρασαν και τα καρναβάλια και σωρεία γεγονότων (σημαντικών και μη) απασχόλησαν το δύσμοιρο κοινό της Ελλάδας, με επικρατέστερο στην ιντερνετική γιάφκα τα τερτίπια του Κοντοπίδη…
Ο οποίος, λένε, κατούρησε μια καρέκλα στην εκπομπή του Μπογδάνου! Και τον έδιωξαν και κόπηκε το γύρισμα! Και έγινε χαμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Οι περισσότεροι μάλιστα επικρότησαν τη νεανταρταλική αυτή πράξη, ενώ μερίδα συνανθρώπων εξέλαβε την κίνηση αυτή ως “επαναστατική”.
Ναι βρε, αυτό ακριβώς σκεφτόταν ο Κοντοπίδης εκείνη την ώρα… Τη γροθιά στο κατεστημένο της ελεγχόμενης TV! Όχι ότι έκανε απλώς μια μαλακία για να προκαλέσει… Ούτε καν!
Στην ίδια εκπομπή είχε πάει καλεσμένος και ο Mikeus (Μιχάλης) πριν λίγο διάστημα, ο οποίος είπε αυτά που είχε να πει, δε μπήκε σε κάποιο δημοσιογραφικό παιχνιδάκι και εν τέλει υπήρξε καθόλα αξιοπρεπής. Μπορεί το χιούμορ του να μην έχει την ίδια απήχηση σε όλους, αλλά το ζητούμενο είναι πως ο άνθρωπος δεν έκανε τον καραγκιόζη.
Ε, και το ότι πήγε σε μια εκπομπή σε ένα “συστημικό” κανάλι, δε λέει τίποτα για το ποιόν του. Δεν πήγε εκεί ούτε για να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται το πανελλήνιο, ούτε για να ανακαλύψει εκ νέου την πυρίτιδα. Για μια απλή συνέντευξη πήγε, για να διαφημίσει αυτό που κάνει. Τόσο απλό!
Το λυπηρό της πράξης του Κοντοπίδη δεν είναι το κατούρημα καθεαυτό, αλλά η αναγωγή του σε κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, κάτι που σημαίνει πως ο κόσμος έχει τόσο ανάγκη να δείξει την απέχθειά του στο κατεστημένο, που οποιαδήποτε κίνηση κατά αυτού επικροτείται, ασχέτως τα μέσα που χρησιμοποιούνται.
Και αναρωτιέμαι, όταν ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής κατούραγε την είσοδο του Mega, του εντονότερα συστημικού καναλιού, γιατί δεν υπήρξαν ανάλογες αντιδράσεις; Με ποια λογική κρίνουμε μια χαζομάρα με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Όταν το κάνει δηλαδή ένας ακροδεξιός είναι μαλακία, και όταν το κάνει ένας εν δυνάμει διαδικτυακός star, είναι cool;
Ναι, οκ, σχεδόν κανείς δε συμπαθεί το Μπογδάνο, αλλά καλώς ή κακώς κάνει μια δουλειά. Αν δε συμφωνούμε με τα αποτελέσματα αυτής, ας κλείσουμε το ρημάδι το χαζοκούτι, δεν υπάρχει κανένας λόγος να βγάζουμε την απόγνωσή μας σε έναν τηλεοπτικό δημοσιογράφο (είτε είναι “πουλημένος”, είτε “πιόνι του συστήματος”, είτε οτιδήποτε) επειδή πολύ απλά δε γίνεται να ξεσπάσουμε αλλού…
Και άπαξ και θεωρούν κάποιοι ως λύση την ούρηση, ας μπουν στον κόπο να κάνουν το ίδιο. Αλλά όχι… είναι πολύ πιο εύκολο να κάνουμε ήρωα έναν ξένο σε μας πρόσωπο, και ας αναλάβει εκείνος την ευθύνη.
Πρέπει μάλλον να καταλάβουμε στην Ελλάδα πως δεν κινούνται όλα με βάση το “κατεστημένο”. Μπορεί μια πλάκα, να είναι απλώς μια πλάκα! Δεν είναι ανάγκη να έχουν όλα πολιτικό υπόβαθρο. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μέχρι και πριν λίγο καιρό, ελάχιστοι εξέφραζαν πολιτική άποψη και τώρα ξαφνικά έχουμε γίνει όλοι uber-politique όντα που προσπαθούμε να επιβάλλουμε την εκάστοτε άποψή μας μέσω του internet.
Και όλο και εμφανίζονται διάφοροι που δείχνουν επίμονα το δέντρο, και ποτέ το δάσος…
Πλέον, θεωρώ πιο επικίνδυνους αυτούς τους λογής επαναστάτες του πληκτρολογίου που εμμέσως επηρεάζουν τους ευκολόπιστους νεο-φιλελευθερο-wanna be-αριστεριστές, κάνοντάς τους να διακρίνουν ως κάτι το ουσιώδες μια βλακεία της στιγμής, αποπροσανατολίζοντάς τους από κάτι άλλο, ενδεχομένως πιο κοντά σε αυτό που θα χρειαζόταν να καταλάβει ο μέσος νους, προκειμένου να αλλάξει την κατάσταση γύρω του.
Εν κατακλείδι, ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε επιφανειακοί ψηφοφόροι που θα κρίνουμε άπαντες, πέραν των εαυτών μας. Περαστικά μας…
221