Το ACRO στις αρχές της Ιεράς Οδού δεν αποτελεί ένα από τα συνήθη σημεία συνάντησης του rock κοινού των Αθηνών.
Είναι ωστόσο ένας εντυπωσιακός, άνετος χώρος με καλή ακουστική και η επιλογή του δικαίωσε πλήρως την διοργανώτρια Detox Events, που ούτως ή άλλως είχε για την 4η του Μάρτη ένα μεγάλο συγκρότημα με ευρύ και φανατικό κοινό στην χώρα μας.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κοσμοσυρροή που τρομάζει έξω από το κτίριο. Η εικόνα μέσα όμως είναι αρκετά διαφορετική. Αν και το πλήθος είναι πραγματικά μεγάλο, η διάταξη του χώρου επιτρέπει την κατά το δυνατόν άνετη οπτική πρόσβαση στη σκηνή. Ειδικά στον αμφιθεατρικό εξώστη η μεγάλη κλίση μεταξύ των επιπέδων προσφέρει την δυνατότητα της παρατήρησης ολόκληρης της έκτασής της. Πίσω από την μπάρα του εξώστη ο άνθρωπος που σερβίρει πιο γρήγορα από τον ίσκιο του, ο ως ινδική θεότητα bartender με τα οκτώ χέρια –τόσα χρειάστηκε για αντιμετωπίσει τις ορδές των διψασμένων την συγκεκριμένη βραδιά- ο δικός μας Δημήτρης Μαρσέλος, καθιστά την επιλογή της συγκεκριμένης θέσης ως πλέον στρατηγικής.
Ο ίδιος άνθρωπος είχε καταθέσει την γνώμη του για το συγκρότημα που ανοίγει την συναυλία, λίγους μήνες πριν όταν οι The Noise Figures (link) είχαν βρεθεί στην ίδια σκηνή με τους Dead Meadow. Παρών τότε κι εγώ εκεί, είχαμε αμφότεροι παρακολουθήσει για πρώτη φορά το ντουέτο και είχαμε απολαύσει την γεμάτη νεύρο εμφάνισή του. Εξίσου καλοί και σήμερα, πείθουν εύκολα ότι δεν αποτελούν μία απλή σύμπτωση. Ίσως μάλιστα οι Γιώργος Νίκας (τύμπανα/ φωνητικά) και Στάμος Μπαμπαρής στην κιθάρα είναι ακόμα πιο επιθετικοί και δεμένοι αυτή την φορά.
Για 40 περίπου λεπτά ζεσταίνουν με τον καλύτερο τρόπο το κοινό παρουσιάζοντας ένα set 12 κομματιών από τα οποία ξεχωρίσαμε τα “We look better in the sun”, “Mute Blonde” (προσωπικό favorite του συντάκτη) και “Bones”. To garage-rock τους είναι σίγουρα μία ταιριαστή, επιτυχημένη επιλογή ως opening act, μάλιστα το γεγονός ότι είναι μία ιδέα πιο γκρουβάτοι και άλλη μία λιγότερο ψυχεδελικοί από τους BRMC δημιουργεί ένα όμορφο contrast.
The Noise Figures setlist
Black Caravan
Start a War
Tame the Knife
We Look Better in the Sun
Rollin’
Deathmate
Don’t Throw Your Hand
Mute Blonde
Out of Your Mind
Bones
Turn Off the Lights
Blood
Οι Black Rebel Motorcycle Club εμφανίζονται λίγο μετά τις 10 και μισή. Με κάποια αρχικά προβλήματα στον ήχο θα εκτελέσουν πρώτα το “Let the day begin” των “The Call”, συγκρότημα του εκλιπόντος Michael Been, πατέρα του ενός εκ των δύο “βασικών” BRMC και ως τότε παραγωγού της μουσικής τους.
Μέχρι το “Beat the Devils Tattoo” τα προβλήματα έχουν διορθωθεί και από εδώ και στο εξής το γκρουπ από το San Francisco προσφέρει ένα show που δείχνει να κατέχει πολύ καλά. Η Leah Shapiro (πριν το 2008, όταν και προσχώρησε στους BRMC, συνόδευε στις περιοδείες τους “Raveonettes”) συνοδεύει σχεδόν άψογα το δίδυμο των Peter Hayes και Robert Levon Been. Οι δυο τους θα αλλάξουν αρκετές φορές ρόλο στα φωνητικά, τις κιθάρες και τα μπάσα και σιγά-σιγά ανεβάζουν τους ρυθμούς παρασύροντας το κοινό, που για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι δείχνει ούτως ή άλλως προθυμία να χαρεί την εμφάνιση της μπάντας πριν εκείνη δώσει το 100% των αναμενομένων.
Παρόλα αυτά, κάπου στα μισά της συναυλίας τους αποσπούν ολοένα και πιο ειλικρινές χειροκρότημα ειδικά μετά την πολύ καλή εκτέλεση του “I don’t wanna be a soldier mama, I don’t wanna die” (διασκευή John Lennon).
Ο ήχος τους είναι ελαφρώς πιο ζωηρός από τις ηχογραφήσεις τους όπως συνήθως συμβαίνει σε μία rock μπάντα. Οι επιρροές τους είναι πολλές και δεν περιορίζονται μόνο στην αμερικανική pop και rock παράδοση αφού συχνά θυμίζουν μπάντες όπως οι Rolling Stones ή ακόμα και οι Jesus and Mary Chain. Εκπέμπουν ωστόσο πίσω και πάνω από όλα τα υπόλοιπα την αίσθηση της 70s ψυχεδέλειας της γενέτειρας τους αλλά και κάποιες στιγμές μία οσμή του ζεστού, ξηρού αέρα καλιφορνέζικης ερήμου.
Στις 12:05 ολοκλήρωσαν το κυρίως μέρος του set τους με το “spread your love” για να επιστρέψουν σχεδόν αμέσως. Παίζουν μόνο με τις ακουστικές τους κιθάρες και τραγουδούν χαμηλόφωνα τα “Mercy” και “Complicated Situation” προκαλώντας αμφιλεγόμενη έκπληξη. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το show “κρεμάει”, προσωπικά τάσσομαι με όσους φάνηκαν να το απολαμβάνουν. Άλλωστε αποτέλεσε μία έξυπνη παύση, χωρίς να χρειαστεί να λείψουν από την σκηνή πριν την ανάφλεξη που προκάλεσε το ”Shuffle Your Feet” και κυρίως την έκρηξη στο “Whatever happened to My Rock´n´Roll”. Εξαιρετικό, και κυρίως βαρύ, το “Sell it” με το οποίο έκλεισαν και την εμφάνισή τους.
Δεν είδαμε την συναυλία της χρονιάς, παρακολουθήσαμε όμως κατά κοινή ομολογία μία σοβαρή, επαγγελματική εμφάνιση, από μία μπάντα που δεν ήρθε για μία σαρανταπεντάλεπτη αρπαχτή, συμπλήρωσε σχεδόν ένα καθαρό δίωρο στην σκηνή και ανταπέδωσε την αγάπη των θεατών για την μουσική τους.
Black Rebel Motorcycle Band setlist
Let the Day Begin (The Call cover)
Rival
Beat the Devil’s Tattoo
Hate the Taste
Ain’t No Easy Way
Berlin
Returning
American X
White Palms
I Don’t Wanna Be a Soldier Mama I Don’t Wanna Die (John Lennon cover)
Lose Yourself
In Like the Rose
Stop
Red Eyes and Tears
Six Barrel Shotgun
Spread Your Love
Mercy
Complicated Situation
Shuffle Your Feet
Whatever Happened to My Rock ‘n’ Roll (Punk Song)
Sell It
Photos: Ανδρέας Πανόπουλος
518 
