Η Debbie Harry το γύρισε στην τζαζ για να προλάβει τα αδυσώπητα δεύτερα -ήντα, η Pat Benatar περιοδεύει ακόμη, αλλά με τρία άλμπουμ τα τελευταία 20κάτι χρόνια μοιάζει συμφιλιωμένη με το ότι δεν ξεπερνά δημιουργικά το ‘82, η δε Patti Smith -δικαίως- αντιμετωπίζεται εδώ και 20 χρόνια ως ιέρεια, που όμως ροκάρει πλέον μόνον επετειακά και όχι από ανάγκη. Και βέβαια, υπάρχουν κι αυτές οι δύο που συνεχίζουν ακάθεκτες, με το βύσμα στην πρίζα και τις φωνές στους ουρανούς.
Προερχόμενες από μια εποχή που οι γυναίκες ήταν πλασμένες για να είναι groupies, πειθήνιες fans, ελάχιστα πετυχημένες αντιγραφείς αντρικών σχημάτων και σπάνια αυτόφωτες ροκ ν΄ρολερ, οι αδελφές Ann (σήμερα 64, φωνητικά) και Nancy Wilson (σήμερα 59, κιθάρες) πήραν τη σκυτάλη από το πρωτογενές ζεπελινιακό σκληρό μπλουζ των 70s και ξεκινώντας από το Seattle έγιναν το πρώτο διεθνώς γνωστό ροκ συγκρότημα με συνεχή παρουσία στο πάλκο και στα charts. Σήμερα, σαράντα χρόνια από τη δημιουργία τους, παραμένουν το μόνο ροκ γκρουπ που καθοδηγείται δημιουργικά από ένα αδιάσπαστο γυναικείο δίδυμο που σκέφτεται και δρα με την ενσυναίσθηση και την αισθητική που μόνο δύο αγαπημένες αδελφές μπορούν. Αν κάτι αποδεικνύει αυτό το live, το έκτο τους και ίσως το καλύτερο απ’ όλα, είναι ότι οι αδελφές Wilson ήταν και παραμένουν κυριολεκτικά μια δισυπόστατη δύναμη της φύσης, το μόνο θηλυκό δίδυμο που παραπέμπει σε μουσικά τοτέμ του τύπου Plant/ Page, ή Tyler/ Perry.
Το παρασκήνιο πίσω από τούτο το live ξεκίνησε το 2012, μια χρονιά γεμάτη επιτεύγματα για τις Heart. Απέκτησαν το δικό τους αστέρι στο Hollywood Walk of Fame, μπήκαν στην ελίτ του Rock & Roll Hall of Fame (κάτι σαν περιρρέουσα ιπποσύνη για τους κυριλέ ρόκερς που περνούν τα 60), καλοχτένισαν τα αρχεία τους και έφτιαξαν μια συλλογή από 4 cd η οποία βγήκε στην αγορά στις αρχές του χρόνου και τέλος, το φθινόπωρο του 2012 κυκλοφόρησαν το καινούριο τους άλμπουμ “Fanatic”. Η δε περιοδεία σε Η.Π.Α. και Καναδά που ακολούθησε για την προώθησή του, ολοκληρώθηκε με μια εκπληκτική συναυλία στο Caesars Colosseum του Windsor του Ontario, η οποία απαθανατίστηκε σε κάθε διαθέσιμο ψηφιακό μέσο.
Οι Heart διατηρούν δεσμούς με τον Καναδά από το ξεκίνημά τους, καθώς εκεί έκαναν την πρώτη τους επιτυχία με το “Dreamboat Annie” το ’76. Η επιλογή του συγκεκριμένου συναυλιακού χώρου για την παρουσίαση των κομματιών του “Fanatic” χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τους Καναδούς σαν καλωσόρισμα επιστροφής σε γενέτειρα.
Δίπλα στα -πιο δυνατά εδώ και δεκαετίες- τραγούδια του “Fanatic” (“Fanatic”, “Mashallah!”, “59 Crunch”, “Dear Old America”, “Walking Good”) οι αδελφές παίζουν παλιά διαμάντια (“Heartless”, από το 38 ετών σήμερα ντεμπούτο τους, “Even It Up” από το “Babe Le Strange” του ’80, “Dog And Butterfly” από το ομώνυμο του ‘79) και εκτελούν με ηχητική διαύγεια και άφθαρτη ενέργεια τα κλασσικά τους “Barracuda”, “Crazy on You”, “What About Love”, “These Dreams” και “Alone” (σε μια κυρίως ηλεκτροακουστική εκδοχή όπου στο ρεφρέν η Ann μεταμορφώνεται σε απεγνωσμένο χερουβείμ). Η φωνή της Ann Wilson είναι καθηλωτική, εξίσου στις ροκιές και στις ραδιοφωνικές μπαλλάντες. Η δε Nancy είναι με διαφορά η μόνη γυναικεία ροκ κιθάρα που μπορεί να σταθεί μεταξύ ανδρών.
Ένα ηχητικό ντοκουμέντο για τη δύναμη δύο γυναικών που έσπασαν τα καλούπια του ροκ κόσμου όχι μία, αλλά αλλεπάλληλες φορές. Και τελικά, ένα live για να το απολαύσουν παλιοί και νέοι οπαδοί.
581 
