Δεν είναι Άγγλοι, Ουαλοί είναι! Από τις στάχτες των Acrimony σηκώθηκε ο φοίνικας, ονόματι Sigiriya. Από το “Return to Earth” πέρασαν δύο χρόνια και ήρθε νέος χειριστής μικροφώνου, ο Matt Williams, o οποίος παρέα με τον drummer Darren Ivey, έχουν τον “άχαρο” ρόλο, του να απαντούν τις ερωτήσεις του Rockway.gr, εν όψει των δύο συναυλιών τους σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Καλώς ήρθατε στο Rockway.gr. Επισκέπτεστε την Ελλάδα στα τέλη του μήνα. Πως νιώθετε για αυτό;
Matt: Ανυπομονούμε να έρθουμε! Έχουμε ολοκληρώσει τις εργασίες για το νέο album εδώ και κάποιους μήνες, οπότε ανυπομονούμε να βγούμε στο δρόμο και να το παίξουμε για εσάς.
Sigiriya. Ένας τεράστιος βράχος στη Σρι Λάνκα, που στην τοπική γλώσσα σημαίνει Βράχος του Λιονταριού. Αν το προφέρει Έλληνας, “συγκυρία” σημαίνει “η κατάσταση που προκύπτει από τη σύμπτωση γεγονότων ή περιστάσεων σε μια ορισμένη χρονική περίοδο”. Πως επιλέχθηκε το όνομα της μπάντας;
Matt: Μάλιστα. Μάθαμε την πρώτη μας ελληνική λέξη! Ο Stu (Ο’Hara-κιθάρα) παντρεύτηκε στη Σρι Λάνκα και γύρισε με το όνομα αυτό. Και όταν το σκέφτεσαι, λες πως δεν υπάρχει τίποτα βαρύτερο από έναν πελώριο βράχο, οπότε τι καλύτερο όνομα να σκεφτεί κανείς για την μπάντα;
Το 2012 κυκλοφόρησε το “Return to Earth” (“Επιστροφή στη Γη”). Που βρισκόσασταν πριν επιστρέψετε;
Matt: Ξέρεις, είμαστε όλοι μάστορες της αστρικής προβολής, οπότε αν και τα σώματα μας περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους στην Νότια Ουαλία, εμείς στην πραγματικότητα, ζούμε σε μια διαφορετική διάσταση μαζί με τον Terrence McKenna και τα ξωτικά-μηχανές (διαβάστε σχετικά https://realitysandwich.com/55798/machine_elves_101/). Αλλά είναι σχετικά δύσκολο να ηχογραφήσεις ένα album, ενόσω είσαι αποσπασμένος από το σώμα σου και ζεις στο υπερπέραν, οπότε ταξιδέψαμε πίσω για να γράψουμε το album και να κάνουμε live.
Έρχεστε μετά από 3 χρόνια με το “Darkness Dies Today”. Άκουσα το κομμάτι “Tribe of the Old Oak” και το ένιωσα πιο rock από τα συνηθισμένα σας. Ελαφρύνουν τον ήχο τους οι Sigiriya; Λιγότερο doom;
Matt: Το album σε καμιά περίπτωση δεν είναι ελαφρύ. Είναι ένα heavy κτήνος! Νομίζω πως δείχνει πολλές διαφορετικές πλευρές σε εμάς. Κάποιες πιο αργές, κάποιες doom, αλλά υπάρχουν και εκείνες που είναι γρηγορότερες, πιο punk. Βασικά, όλο το album γαμεί (σ.σ. “rocks” για την ακρίβεια). Ασφαλώς και είναι ακόμα Sigiriya και δε θα απογοητευτείτε.
Πόσος καιρός χρειάστηκε για την παραγωγή του; Πως είναι η σχέση σας με την Candlelight Records;
Matt: Ξοδέψαμε περίπου 9 μήνες, γράφοντας και τελειοποιώντας τα κομμάτια, μέχρι να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά. Τα ηχογραφήσαμε με τον Tim Hamil, ο οποίος έκανε και όλα τα πρώτα Acrimony. Γράφτηκε πάνω σε αναλογική ταινία και έτσι, έχει έναν vintage ήχο. Κλείσαμε στύντιο για 7 μέρες, με πλάνο να κλείσουμε επιπλέον 3 αν τις χρειαστούμε. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι πως σίγουρα δεν τις χρειαστήκαμε. Η δουλειά έγινε σε 5 μέρες, με κάποια φωνητικά overdubs που μπήκαν την έκτη μέρα. Την έβδομη την περάσαμε σε μια pub! Η Candlelight είναι εκπληκτική, δεν μπορούμε να είμαστε πιο χαρούμενοι με τη συμφωνία αυτή. Πρόσφατα, παραλάβαμε και το artwork από τον Jimbob (Hark, ex-Taint) και φαίνεται πανέμορφο, οπότε ανυπομονούμε να κυκλοφορήσει το album.
O τίτλος του album ακούγεται σαν μια προσπάθεια αισιοδοξίας. Ποιο είναι το νόημα που κρύβεται από πίσω;
Matt: Πολύ σωστά! Είναι ένα αισιόδοξος τίτλος για ένα αισιόδοξο album. Αυτό είναι το αποκορύφωμα μιας πολύ σκληρής δουλειάς και είμαι ιδιαίτερα περήφανοι για αυτό. Το όλο συναίσθημα του να συνεχίζεις και να κοιτάς μπροστά σε καλύτερες μέρες. Είναι από εκείνα τα album που το ακούς μια φορά και το ακούς πάλι στο καπάκι, σε ακόμα δυνατότερη ένταση!
Ως Acrimony κυκλοφορήσατε μονάχα δύο album, και παρόλα αυτά, το όνομα της μπάντας ακόμη μνημονεύεται στους underground κύκλους. Γιατί διαλύθηκαν οι Acrimony; Σας λείπει καθόλου αυτή η εποχή;
Darren: Οι Acrimony σταμάτησαν να υπάρχουν, με τον ίδιο τρόπο που υπήρχαν. Σε μια ομίχλη καπνού μεθυσμένης παραζάλης. Δεν μου αρέσει να νοσταλγώ και να αναπολώ το παρελθόν, γιατί στο παρόν βρίσκεται όλη η δράση. Περνούσαμε καλά τότε, αλλά οι τρεις μας από Acrimony, που είμαστε στους περνάμε το ίδιο και ίσως ακόμα καλύτερα και τώρα.
Είναι οι Sigiriya η φυσική συνέχεια των Acrimony ή να ξεχάσουμε τελείως το παρελθόν;
Darren: Οι Sigiriya είναι μια ανεξάρτητη οντότητα, αλλά συνάμα έχουν μια συγγένεια με τους Acrimony. Μοιράζονται ένα κοινό DNA, αλλά με ξεχωριστό μυαλό και προσωπικότητα. Το να σκέφτεται ο ακροατής τους Sigiriya ως τους διαδόχους των Acrimony δεν τον βοηθάει. Είναι σαν λέμε πως ένα παιδί είναι ίδιο με τον πατέρα του!
Ποιο είναι το όνειρο, το οποίο οι Sigiriya θέλουν να δουν να πραγματοποιείται;
Matt: Η τηλεμεταφορά θα ήταν άψογη, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να ταξιδεύουμε τόσο πολύ για να κάνουμε συναυλίες. Θα μπορούσαμε να παίζουμε στην Ελλάδα κάθε βδομάδα (γέλια)! Αλήθεια τώρα, είμαι ευτυχισμένος που μπορούμε να ηχογραφούμε και να παίζουμε ζωντανά. Και αν αρέσει και σε εσάς το νέο υλικό, όσο αρέσει σε εμάς, θα είμαστε ακόμα πιο χαρούμενοι.
Αν μπορούσατε να κάνετε ένα album γεμάτο guest stars, ποιους θα καλούσατε;
Matt: Αν θα μπορούσα να φέρω όποιον θέλω; Θα έκανα ένα album με τους καλύτερους παίκτες, αλλά να παίζουν όργανα που δεν παίζουν συνήθως. Σαν να λέμε τον Hendrix στα τύμπανα και τον John Bonham να τραγουδάει. Θα έπαιρνα σίγουρα, τον drummer των Def Leppard να παίξει κιθάρα, επειδή έχει μόνο ένα χέρι. Θα ακουγόταν άθλιο, αλλά θα είχε πολύ πλάκα!
Αν σας χρηματοδοτήσω ένα live σε ένα περίεργο και μοναδικό μέρος, που θα ήταν αυτό;
Matt: Τι θα έλεγες για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό; Μια συναυλία σε μηδενική βαρύτητα θα ήταν γαμώ. Πανάκριβη, αλλά γαμώ!
Τι να περιμένουν οι Έλληνες να δουν στη σκηνή;
Matt: Μούσια και μπιροκοιλιές (γέλια)! Το album δε θα έχει κυκλοφορήσει ακόμα τότε, αλλά θα το παίξουμε αυτούσιο. Αυτό να περιμένετε!
Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας!
Matt: Parakalo!
310 
