Δεν ξέρω τι ψάχνουν τρεις Σουηδοί στην ανατολικότερη χερσόνησο της Ρωσίας.
Ότι και να ψάχνουν, φαίνεται να μην το έχουν βρει, για αυτό και επανέρχονται με το album τους, “The Search Goes On”, να μας θυμίσουν πως το ηφαίστειο Kamchatka ακόμα πετάει λάβα blues rock.
Εμείς όμως, στη μουσική τους έχουμε βρει μια πολύ όμορφη και σύγχρονη εκδοχή του 70s blues rock.
Τρία χρόνια μετά το “Bury Your Roots” έρχονται με λύσσα και νοσταλγία, ανοίγοντας το νέο album, με ένα hit (“Somedays”).
To γκρουβάτο “Tango Decadence” με τα ρυθμικά παλαμάκια να δίνουν ρυθμό, αραιά και που σε προετοιμάζουν για κάτι που κοιτά το παρελθόν στα μάτια.
Η παραγωγή δεν είναι τάχα “βρώμικη” και δίνει ένα ακόμα point στο όλο αποτέλεσμα και μαζί με το εξώφυλλο, που παρουσιάζει αυτόν που ακόμα ψάχνει, μέσα σε ένα σκάφανδρο στον αχανή θαλάσσιο βυθό, φτιάχνουν όμορφη ατμόσφαιρα.
Κιθαριστικά σόλο θέτε (“Son Of The Sea”), feeling από Coverdale (“Broken Man”), αλλαγές ρυθμού που δείχνουν την ικανότητα του drummer;
Οι κιθάρες από άλλη εποχή (Thomas Andersson), το μπάσο δυνατό και μπλουζαριστό (Per Wiberg, ναι, ο γνωστός από Opeth, Candlemass, Spiritual Beggars) και τα τύμπανα στακάτα (Tobias Strandvik), πίσω από την μπάσα σε χροιά, φωνή του Thomas Andersson (τα φωνητικά τα μοιράζεται βέβαια και με τον Wiberg) αποτελούν μια ομάδα που δεν χάνει εύκολα το ματς.
Τι και αν έφυγε από την ομάδα ο τραγουδιστής, μπασίστας και συνθέτης Roger Örjesson; Έλαμψε πιο καλά το άστρο του ηγέτη της μπάντας Thomas Andersson.
Αν σας αρέσει το όμορφο hard rock, τότε αυτό είναι ένα must.
520 
